Οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί του προγράμματος συντονίζουν τις ενέργειές τους
Στα πλαίσια του προγράμματος περιβαλλοντικής εκπαίδευσης «Κάρλα-μια λίμνη ξαναγεννιέται», που εκπονείται από το Κ.Π.Ε (Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης) Μακρινίτσας και το Μουσείο λιμναίου πολιτισμού του δήμου Καναλίων και την αρωγή του ΚΕ.ΜΕ.ΒΟ (Κέντρο Μελέτης Βοιβηίδος), οι μαθητές/ιες της Ε΄τάξης του 2ου δημ. Σχολείου Νέας Ιωνίας με τους δασκάλους τους κ. Ματζίρη Κων/νο και κα Τσελιούδη Μαρία αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν παιδαγωγική επίσκεψη στο παραπάνω μουσείο και στη λίμνη Κάρλα την 11η Νοεμβρίου 2009. 
Ο σκοπός της επίσκεψης ήταν να γνωρίσουν τα παιδιά το παρελθόν και την ιστορία αυτού του τόσο σημαντικού για το θεσσαλικό κάμπο υδροβιότοπου, τους λόγους αποξήρανσης και αποστράγγισής της και την αναγκαιότητα επανασύστασής της.Ξεκίνησαν με λεωφορείο του ΚΤΕΛ στις 8 η ώρα περίπου το πρωί μαζί με την Ε΄ τάξη του 20ού δημοτικού σχολείου Βόλου και τις δασκάλες Αγγελική Γκέσκου (διευθύντρια) και Φιλίτσα Μουρτζοπούλου, εφόσον αποφάσισαν τα δυο σχολεία από κοινού να βιώσουν τις τόσο όμορφες κι αξέχαστες στιγμές , που θα ακολουθούσαν.
Στις 9 η ώρα περίπου έφθασαν στο καλαίσθητο Μουσείο του Λιμναίου πολιτισμού του δήμου Καναλίων , όπου τους υποδέχτηκε ο υπεύθυνος και ξεναγός κ. Χανιάς Γεώργιος. Εκεί αφού τους επετράπη να βγάλουν κάποιες φωτογραφίες χρήσιμες για το πρόγραμμά τους, ο κ. Γιώργος τους ενημέρωσε για τις χρήσεις του συγκεκριμένου χώρου απ’ το παρελθόν μέχρι αυτό να γίνει μουσείο τα τελευταία χρόνια. Συγκεκριμένα αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως αίθουσα κινηματογράφου (γι’ αυτό κι η αμφιθεατρική του φυσιογνωμία), έπειτα ως εργαστήρι σπαστήρα αμυγδάλων κ.ά. Η ανάχρησή του ως αίθουσας μουσείου υπήρξε, πολύ εύστοχη επιλογή.
οι καλύβες των ψαράδων
οι στολές των ψαράδωνΑφού τα παιδιά ενθουσιάστηκαν με το μουσειακό χώρο, κάθισαν στα άνετα καθίσματα και αφέθηκαν στην βιωματική παρουσίαση , ξενάγηση των μελών του Κ.Π.Ε Μακρινίτσας Παρδαλίδη Θεολόγο, Τσαβέ Πηνελόπη και Τσιμπλούλη Γεράσιμο. Τα παιδιά , αφού χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες και με ντοσιέ, χαρτί και μολύβι στο χέρι σημείωναν, ρωτούσαν και ‘εισέπρατταν’ πολλές και χρήσιμες πληροφορίες για τη ζωή και τις ασχολίες των κατοίκων των παραλίμνιων περιοχών, την έκταση και το βάθος της λίμνης σε διάφορες χρονικές περιόδους, για τη ζωή, τις βάρκες και τις καλύβες των ψαράδων κ.α. Επίσης είδαν και σχολίασαν με τους δασκάλους των ομάδων τους πολλές φωτογραφίες των γνωστών φωτογράφων Τλούπα, Λέτσιου κ.α., που απαθανάτισαν με τον φακό τους απίθανες στιγμές της λίμνης και της ζωής σ’ αυτήν σ’ όλες τις χρονικές περιόδους της ιστορίας της.
Αμέσως μετά και αφού ευχαρίστησαν τον υπεύθυνο του Μουσείου έκαναν ένα σύντομο ημίωρο διάλειμμα στην γραφική πλατεία του χωριού , όπου τα παιδιά έπαιξαν και οι δάσκαλοι-μέλη του Κ.Π.Ε πρόσφεραν σε μαθητές και δασκάλους από ένα φρέσκο κουλουράκι. Στην παρέα τους ήρθε κι ένας εξαίρετος κύριος , παλιός ψαράς της περιοχής και με το δικό του τρόπο είπε λίγα πράγματα για τη ζωή του, όπου και καταγράφησαν. Ευχάριστος επίλογος της παρουσίας του η απαγγελία ποιήματος με θέμα τη ζωή στη λίμνη.Κατά τις 11 η ώρα περίπου ανέβηκαν στο λεωφορείο και κίνησαν για τη λίμνη, όπου τους περίμενε άλλη μια μεγάλη έκπληξη απ’ τους συντελεστές του προγράμματος. Σταμάτησαν στο δρόμο του αναχώματος , όπου απ’ τη μια πλευρά υπήρχαν λιμναία ύδατα και απ’ την άλλη έβοσκαν γελαδοπρόβατα. Οι δάσκαλοι του Κ.Π.Ε εφοδίασαν μαθητές και δασκάλους με κιάλια και τηλεσκόπια , για να παρατηρήσουν την σπανίου είδους ομορφιά του εξαιρετικού τοπίου , που απλωνόταν γύρω τους. Λευκοτσικνιάδες, σταχτοτσικνιάδες, αβοκέτες, καλαμοκανάδες, αγριόπαπιες και άλλα σπάνια είδη πουλιών απλώνονταν μπροστά τους. Η όλη εικόνα έμοιαζε με παραμύθι! Φαντάστηκαν όλοι τους τι θα γινόταν την ερχόμενη άνοιξη , όταν θα περνούσαν κοπάδια μεταναστευτικών πουλιών. Θα είναι κάτι το απερίγραπτο!!
1962: Η λίμνη κατά την αποξήρανσή της
2009: Η λίμνη ξαναγεννιέται...Ενημερώθηκαν για το σημείο όπου θα ιδρυθεί το κωπηλατήριο για τους Μεσογειακούς αγώνες , έκαναν ασκήσεις προσανατολισμού και δόθηκε η ευκαιρία στα παιδιά με τις έξυπνες δραστηριότητες των δασκάλων του Κέντρου Περιβάλλοντος να εννοήσουν την ιστορική γραμμή-πορεία της λίμνης –προ, κατά και μετά την αποξήρανσή της.- με τη βοήθεια φωτογραφιών. Η συμμετοχή και το βίωμα στο έπακρον!
Οφείλουμε, όμως, να αναφέρουμε και δυο άσχημες και απαράδεκτες ενέργειες, που προκάλεσαν μαθητές και δασκάλους και τους έκαναν να αγανακτήσουν με τη συμπεριφορά κάποιων ανθρώπων. Συγκεκριμένα κάποιος ηλικιωμένος κυνηγός αφού με το μηχανάκι του πέρασε δυο φορές μπροστά απ’ το σχολείο, πήγε κάμποσα μέτρα πιο πέρα, άρπαξε το κυνηγητικό του όπλο, πυροβόλησε αρκετές φορές στη λίμνη κι όπως αντιληφθήκαμε είχε και θύματα κάποια πουλιά. Τα κρατούσε με μεγαλοπρέπεια και περηφάνια στα χέρια του, αδιαφορώντας που κοντά του υπήρξε σχολείο. Και η άλλη εικόνα , που σίγουρα προβλημάτισε όλους , ήταν μια πεσμένη αγελάδα που είχε ήδη αρχίσει να αποσυντίθεται μόλις λίγα μέτρα απ’ το ανάχωμα , όπου βρίσκονταν οι επισκέπτες. Η λίμνη προστατεύεται απ΄το πρόγραμμα Natura και απ' τη συνθήκη Ramsar.
Σίγουρα δάσκαλοι και μαθητές είδαν και έμαθαν πολλά απ’ αυτήν την επίσκεψη . Όμως κράτησαν την ουσία κι εύχονται οι άνθρωποι να πάψουν επιτέλους να επεμβαίνουν στη φύση εγκληματικά. Για το συμφέρον όλου του πλανήτη, μιας κι ό,τι υπάρχει στη γη μας αποτελεί κι έναν κρίκο μιας μεγάλης αλυσίδας ζωής!
Οφείλουμε, όμως, να αναφέρουμε και δυο άσχημες και απαράδεκτες ενέργειες, που προκάλεσαν μαθητές και δασκάλους και τους έκαναν να αγανακτήσουν με τη συμπεριφορά κάποιων ανθρώπων. Συγκεκριμένα κάποιος ηλικιωμένος κυνηγός αφού με το μηχανάκι του πέρασε δυο φορές μπροστά απ’ το σχολείο, πήγε κάμποσα μέτρα πιο πέρα, άρπαξε το κυνηγητικό του όπλο, πυροβόλησε αρκετές φορές στη λίμνη κι όπως αντιληφθήκαμε είχε και θύματα κάποια πουλιά. Τα κρατούσε με μεγαλοπρέπεια και περηφάνια στα χέρια του, αδιαφορώντας που κοντά του υπήρξε σχολείο. Και η άλλη εικόνα , που σίγουρα προβλημάτισε όλους , ήταν μια πεσμένη αγελάδα που είχε ήδη αρχίσει να αποσυντίθεται μόλις λίγα μέτρα απ’ το ανάχωμα , όπου βρίσκονταν οι επισκέπτες. Η λίμνη προστατεύεται απ΄το πρόγραμμα Natura και απ' τη συνθήκη Ramsar.
Σίγουρα δάσκαλοι και μαθητές είδαν και έμαθαν πολλά απ’ αυτήν την επίσκεψη . Όμως κράτησαν την ουσία κι εύχονται οι άνθρωποι να πάψουν επιτέλους να επεμβαίνουν στη φύση εγκληματικά. Για το συμφέρον όλου του πλανήτη, μιας κι ό,τι υπάρχει στη γη μας αποτελεί κι έναν κρίκο μιας μεγάλης αλυσίδας ζωής!
