Τρίτη 15 Ιουλίου 2014

Ποιος είπε ότι τα άλογα όταν γεράσουν τα σκοτώνουν;

Ποιος είπε ότι τα άλογα όταν γεράσουν τα σκοτώνουν;;Η περίπτωση του κ. Κώστα Πάντζιου από την Ανάβρα Μαγνησίας (Γούρα), που έχω την τιμή να τον έχω πεθερό, πιστοποιεί ακριβώς το αντίθετο. Πέρα από τη σοφία και την κατάθεση εμπειρίας, που καταθέτουν στους απογόνους τους,τα άτομα της 'τρυφερής' αυτής ηλικίας αποτελούν και παράδειγμα προς μίμηση όσον αφορά τον τρόπο ζωής στην καθημερινότητα τους. Η συνεχής επαφή με τη φύση, η σωστή διατροφή, οι ατέρμονες συζητήσεις με τους ντόπιους και επισκέπτες του χωριού, με παιδιά και εγγόνια, η ψυχοθεραπευτική ενασχόληση με τα φυτά, η καθημερινή άθληση σε ειδυλλιακό περιβάλλον , η επικοινωνία με την σύγχρονη τεχνολογία και των μέσων και δικτύων αυτής (όπως το fb-κι όμως αληθεύει!!),η ανάγνωση και μελέτη βιβλίων και διάφορων εντύπων κι εγχειριδίων,η συγγραφή επιστολών προς διάφορες αρχές κι εφημερίδες, η ενασχόληση με τα κοινά, οι κατασκευές και οι χειρωνακτικές δραστηριότητες παντός τύπου, η εγκάρδια κι εθελοντική ξενάγηση προς τους τουρίστες και άλλα πολλά, αποτελούν τον καλύτερο τρόπο κι οδηγό αντιμετώπισης των όποιων δυσκολιών παρουσιάζονται σ' αυτήν την ηλικία και συνάμα είναι ένα μάθημα ζωής για μας τους νεώτερους. Όλα αυτά βέβαια ισχυροποιούνται κι απ' την αγαστή 'χημεία' με τη δυναμική σύζυγό του και πεθερά μου την κυρά-Κική. Από μας διεκδικούν τον στοιχειώδη σεβασμό και την έμπρακτη αγάπη! Ο 81χρονος 'έφηβος' Κωστής μας βάζει τα γυαλιά!!!Οι φωτογραφίες αποδεικτικό στοιχείο!!





ΔΡΟΣΕΡΟ ΤΟΥ ΘΕΡΟΥΣ ΠΡΩΙΝΟ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ





 











Σε δροσερό απάγγειο επίνω τον καφέ μου,
με την αργόσυρτη αντάμα , βροχή του θέρους πρίμα.
‘χορταστικές’ νοτισμένου εδάφους οσμές,
τ’ Αλωνάρη κι Αι-Λιάτη συγχρωτίζονται πολλές.

Του μυρμηγκιού τη ρότα νεροσυρμή αλλάζει,
ανήμπορο, σαν ναυαγός, βοήθεια ζητάει.
κλαδάκι του βασιλικού βυθίζω μέσα στο νερό,
στο τσαφ…λυτρώνω  υποψήφιο ναυαγό.

Του δήμου ο ακάματος εργάτης με πυγμή,
πευκοβελόνες κι απαστριές  τις κάνει όλες πέρα.
στου λαμπυρίζοντος υγρού εδάφους  στη βροχή ,
φαίνονται τώρα όλα καθαρά , ωραία μέρα!


Μπουμπουνητά, βροντές και αστραπές,
προμήνυμα δίνουν βουερό.
πως ο Αλωνιστής με τις χαρές,
τρύγο θα κάνει μ’  άφθονο νερό.

Δεκαοχτούρες στα κλαδιά,
ξάφνιασμα νιώθουν και χαρά.
μπόλικο έχουν ‘θείο δώρο’,
ανέλπιστο κι ελπιδοφόρο.

‘Φωτογραφίζω’ τις στιγμές,
που ο Κύρης μου ’δωσε αδρές.
σκηνές δε χάνω ούτε λεπτό,
το σκηνικό  ’ναι μαγικό!!

 










Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά,
σε πράο  προσφύγων μαχαλά.
κάλεσμα ακούω απ’ το «σαλέ»,
τέλεψε η ώρα του καφέ…




Κυριακή 13 Ιουλίου 2014

Η ταπεινή γνώση εαυτού




Τον εαυτό σου να θωρείς πώς να γνωρίσεις πρέπει,
γιατί είσαι διαφορετικός μες των ολούθε βλέψη.
Ψάξε και βρες προσωπική και εθνική τη γνώση
τον εαυτό σου κρίνε , μελέτα τον εν ‘πλώρει’.
Ξέρεις ότι δεν σου ‘ρχονται ευνοϊκά στον τόπο
αυτά που έξω χαίρεσαι και αποκτάς με κόπο.
Δεν είσαι ο μοναδικός μα ο διαφορετικός,
με στίγματα μοναδικά που οφείλεις να προβάλλεις.
Μον’ έτσι λογιάζεις εαυτόν  στον τόπο που βιώνεις.
Τότε θα δεις αξιακά τι σου καταλογίζουν
οι μύριοι όσοι γύρω σου, που σένα λογοκρίνουν.
Όρα, δεν έχεις γεννηθεί να απομυζάς με θράσος,
μον’ στόχος ιερός: να λειτουργεί το κράτος.
Μα πρόσεχε δεν είν’ ραγιαδισμός η ταπεινή σου φύση,
είναι απόκομμα ζωής μα κι οντότης μία,
κι όφελος  σου ίσταται η πράξη του εαυτού σου.
Θα νιώσεις τότε έμπρακτα πως συ είσαι το κράτος
Οφείλεις  να ‘χεις στο μυαλό και γνώμονα τη ρήση:
«Συν Αθηνά και χείρα κίνει»