Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

Τα παιδιά μας ''έγραψαν!!!'' κι αυτή τη φορά! Ηθοποιΐα, ταλέντο, χάρη , κομψότητα, δυνατή φωνή, θεατρικότητα, μετάδοση του πνεύματος των Χριστουγέννων...όλα τα είχανε! Άντε και του χρόνου! ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ!





Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014


Η συνταγή που σώζει ζωές παιδιών


Το κείμενο που ακολουθεί είναι πραγματικός δυναμίτης. Όλοι μας, γονείς, εκπαιδευτικοί (ειδικά αυτοί), παππούδες, γιαγιάδες, έχουμε ανάγκη να το  διαβάσουμε ξανά και  ξανά. Για να νιώσουμε πιο δυνατοί,  για να αντιληφθούμε πώς μπορούμε να βάλουμε το δικό μας λιθαράκι στην προσπάθεια για ένα καλύτερο μέλλον που ν΄αγκαλιάζει όλα τα παιδιά. Για να πιστέψουμε πως από τη δική μας μικρή γωνίτσα αληθινά μπορούμε να συνεισφέρουμε ώστε να γίνει ο  κόσμος αυτός πιο αληθινός και φιλόξενος:

 Αυτή η υπέροχη δασκάλα Μαθηματικών
έχει τη συνταγή που σώζει ζωές παιδιών
.

Πριν από μερικές βδομάδες, πήγα στην τάξη του Τσέις για ενισχυτική διδασκαλία.  Είχα στείλει ένα μέιλ στην δασκάλα του Τσέις ένα βράδυ όπου έγραφα «Ο Τσέις επιμένει πως αυτές οι ασκήσεις που έχει για το σπίτι είναι μαθηματικά – αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι τον πιστεύω. Βοήθεια, παρακαλώ». Μου απάντησε αμέσως λέγοντας: «Κανένα πρόβλημα, μπορώ να καθίσω μαζί του μετά το σχολείο οποιαδήποτε στιγμή». Κι εγώ της λέω «Όχι, όχι αυτόν. Αυτός το καταλαβαίνει. Εμένα βοηθήστε». Κι έτσι κάπως κατέληξα μπροστά σ’ έναν μαυροπίνακα σε μια άδεια αίθουσα της πέμπτης δημοτικού κοιτάζοντας επίμονα σειρές σχημάτων που για την δασκάλα του Τσέις ήταν «αριθμοί».
Στάθηκα λίγο μπροστά στον πίνακα ενώ η δασκάλα του Τσέις κάθισε πίσω μου, βυθισμένη στο γραφείο της και με ήρεμη φωνή προσπαθούσε να με κάνει να καταλάβω τον «νέο τρόπο που διδάσκουμε τη διαίρεση». Ευτυχώς για μένα, δεν χρειάστηκε να ξεμάθω πολλά γιατί ποτέ μου δεν κατάλαβα τον «παλιό τρόπο που διδάσκαμε τη διαίρεση». Μου πήρε μία ολόκληρη ώρα να λύσω ένα πρόβλημα, αλλά καταλάβαινα πως η δασκάλα του Τσέις με συμπάθησε έτσι κι αλλιώς. Συνεργάστηκε παλιότερα με την ΝΑΣΑ, κι έτσι προφανώς έχουμε πολλά κοινάΈπειτα, καθίσαμε για λίγα λεπτά και συζητήσαμε για την διδασκαλία των παιδιών και τι ιερό καθήκον   και ευθύνη που είναι. Συμφωνήσαμε πως μαθήματα όπως η ανάγνωση και τα μαθηματικά είναι τα λιγότερο σημαντικά που διδάσκονται σε μια τάξη. Μιλήσαμε για την διαμόρφωση μικρών ψυχών που θα συνεισφέρουν σε μια μεγαλύτερη κοινότητα -και μιλήσαμε για το κοινό μας όνειρο να αποτελούνται αυτές οι κοινότητες από άτομα που είναι Ευγενικά και Γενναία πάνω απ’ όλα.Κι έπειτα μου είπε το εξής: Κάθε Παρασκευή απόγευμα, η δασκάλα του Τσέις ζητά από τους μαθητές της να βγάλουν ένα κομμάτι χαρτί και να γράψουν τα ονόματα τεσσάρων παιδιών με τα οποία θα ήθελαν να κάτσουν μαζί την επόμενη εβδομάδα. Τα παιδιά ξέρουν ότι αυτές τους οι επιθυμίες μπορεί να πραγματοποιηθούν μπορεί όμως και όχι. Ζητάει επίσης από τα παιδιά να ονομάσουν έναν μαθητή που πιστεύουν ότι ήταν εξαιρετικός «πολίτης» της τάξης. Οι ψήφοι τους παραδίδονται σε αυτήν κατ’ ιδίαν.Και κάθε Παρασκευή απόγευμα, αφού οι μαθητές πάνε σπίτι, η δασκάλα του Τσέις βγάζει αυτά τα χαρτιά, τα τοποθετεί μπροστά της και τα μελετά. Ψάχνει για μοτίβα.
Ποιον δεν θέλει κανείς να έχει διπλανό;
Ποιος δεν ξέρει καν ποιον να ζητήσει για διπλανό;
Ποιος περνάει απαρατήρητος και δεν προτείνεται ποτέ;
Ποιος είχε ένα εκατομμύριο φίλους την προηγούμενη βδομάδα και κανέναν αυτή τη βδομάδα;
 Βλέπετε, η δασκάλα του Τσέις δεν ψάχνει καινούργιο διάγραμμα θέσεων ή «εξαιρετικούς πολίτες». Η δασκάλα του Τσέις ψάχνει για μοναχικά παιδιά.Ψάχνει για παιδιά που δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν με άλλα παιδιά.Εντοπίζει τα μικρά εκείνα που περνούν απαρατήρητα στην κοινωνική ζωή της τάξης. Ανακαλύπτει ποιων τα προτερήματα περνούν απαρατήρητα από τους συμμαθητές τους. Και εντοπίζει -αμέσως- ποιος διαπράττει και ποιος υφίσταται τη σχολική βία (bullying).

Ως δασκάλα, γονιός και άνθρωπος που αγαπάει όλα τα παιδιά – θεωρώ ότι αυτό είναι η πιο έξυπνη στρατηγική Νίντζα της αγάπης που έχω δει ποτέ μου. Είναι σαν να παίρνεις την ακτινογραφία της τάξης και να κοιτάς κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων και μέσα στις καρδιές των παιδιών. Είναι σαν να βγάζεις χρυσό απ’ το χρυσορυχείο-ο χρυσός είναι αυτά τα μικρά που χρειάζονται λίγη βοήθεια – που χρειάζονται τους ενήλικες να επέμβουν και να τα ΔΙΔΑΞΟΥΝ πώς να κάνουν φίλους, πώς να ζητήσουν από τους άλλους να παίξουν, πώς να συμμετέχουν σε μία ομάδα και πώς να μοιραστούν τα χαρίσματα τους με τους άλλους. Και αυτό αποθαρρύνει τη σχολική βία( bullying) γιατί ο κάθε δάσκαλος γνωρίζει πως το bullying συμβαίνει όταν δεν κοιτάει -και τα παιδιά που το υφίστανται φοβούνται να το μαρτυρήσουν. Μα, όπως είπε -η αλήθεια αποκαλύπτεται σε αυτά τα προσωπικά μικρά χαρτιά.
Ενώ η δασκάλα του Τσεις εξηγούσε αυτή την απλή, πανέξυπνη ιδέα -την κοιτούσα με ορθάνοιχτο το στόμα. «Πόσο καιρό χρησιμοποιείς το σύστημα αυτό;» ρώτησα.
Από τη σφαγή στο λύκειο Κολουμπάιν, είπε. Κάθε Παρασκευή μετά το Κολουμπάιν.
Θεέ και Κύριε.
Αυτή η υπέροχη γυναίκα παρακολούθησε τι έγινε στο Κολουμπάιν γνωρίζοντας πως ΟΛΗ Η ΒΙΑ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. Όλη η εξωτερική βία ξεκινά ως εσωτερική μοναξιά. Παρακολουθούσε την τραγωδία αυτή ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ πως τα παιδιά που δεν τα προσέχει κανείς κάποια στιγμή θα κάνουν οτιδήποτε μόνο και μόνο για να τα προσέξουν.
Κι έτσι αποφάσισε να αρχίσει να πολεμάει την βία από νωρίς και συχνά, και με τον κόσμο που είναι κοντά της. Αυτό που κάνει η δασκάλα του Τσέις όταν κάθεται στην άδεια αίθουσα και μελετά αυτές τις λίστες που είναι γραμμένες από τρεμάμενα 11χρονα χέρια είναι να ΣΩΖΕΙ ΖΩΕΣ. Είμαι πεπεισμένη γι’ αυτό. Σώζει ζωές.Κι αυτό που έμαθε αυτή η μαθηματικός χρησιμοποιώντας αυτό το σύστημα είναι κάτι που ήδη γνώριζε: πως τα πάντα -ακόμα κι η αγάπη και η αίσθηση του να ανήκεις κάπου-έχουν ένα μοτίβο. Και βρίσκει αυτά τα μοτίβα μέσα από αυτές τις λίστες -σπάει τους κώδικες της προβληματικής επικοινωνίας. Και δίνει στα μοναχικά παιδιά την βοήθεια που χρειάζονται. Γι’ αυτήν, είναι μαθηματικά. Είναι ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ.
Όλα είναι αγάπη -ακόμα και τα μαθηματικά. Εκπληκτικό.
Η δασκάλα του Τσέις παίρνει σύνταξη φέτος -μετά από δεκαετίες που έσωζε ζωές. Τι ωραίος τρόπος να περάσεις την ζωή σου: ψάχνοντας μοτίβα αγάπης και μοναξιάς, να παρεμβαίνεις κάθε μέρα -και να αλλάζεις την τροχιά του κόσμου μας.
ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΕΤΕ, ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ. Είστε οι πρώτοι που δέχεστε τα πυρά, η πρώτη γραμμή, οι ανιχνευτές προβληματικής επικοινωνίας και η μεγαλύτερη και μοναδική ελπίδα που έχουμε για έναν καλύτερο κόσμο. Αυτό που κάνετε στις τάξεις όταν κανείς δεν παρακολουθεί – είναι η μεγαλύτερη ελπίδα μας.
Δάσκαλοι -δασκάλες- έχετε ένα εκατομμύριο γονείς πίσω σας που ψιθυρίζουν όλοι μαζί:
«Δεν μας νοιάζουν τα τυποποιημένα τεστ. Μας νοιάζει που μαθαίνετε στα παιδιά μας να είναι Γενναία και Ευγενικά. Και σας ευχαριστούμε. Σας ευχαριστούμε που σώζετε ζωές».
Με Αγάπη-Όλοι Εμείς


Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: Επαναληπτικές ασκήσεις στη Γλώσσα για την 5η ενότη...

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: Επαναληπτικές ασκήσεις στη Γλώσσα για την 5η ενότη...: 1.      Συμπληρώνω ό,τι λείπει: το ταξίδ…, το βράδ…., το πηγάδ….., το στάχ….., το σκοτάδ….., το πιρούν….,  το δάκρ….., το οξ….., το μάτ…....

Δωρεάν όλο το εκπαιδευτικό υλικό για το ρατσισμό και τη διαφορετικότητα ΕΔΩ! - enallaktikos.gr - Ανεξάρτητος κόμβος για την Αλληλέγγυα, Κοινωνική - Συνεργατική Οικονομία, την Αειφορία και την Κοινωνία των Πολιτών (ελληνικά) 8149

Τρίτη 15 Ιουλίου 2014

Ποιος είπε ότι τα άλογα όταν γεράσουν τα σκοτώνουν;

Ποιος είπε ότι τα άλογα όταν γεράσουν τα σκοτώνουν;;Η περίπτωση του κ. Κώστα Πάντζιου από την Ανάβρα Μαγνησίας (Γούρα), που έχω την τιμή να τον έχω πεθερό, πιστοποιεί ακριβώς το αντίθετο. Πέρα από τη σοφία και την κατάθεση εμπειρίας, που καταθέτουν στους απογόνους τους,τα άτομα της 'τρυφερής' αυτής ηλικίας αποτελούν και παράδειγμα προς μίμηση όσον αφορά τον τρόπο ζωής στην καθημερινότητα τους. Η συνεχής επαφή με τη φύση, η σωστή διατροφή, οι ατέρμονες συζητήσεις με τους ντόπιους και επισκέπτες του χωριού, με παιδιά και εγγόνια, η ψυχοθεραπευτική ενασχόληση με τα φυτά, η καθημερινή άθληση σε ειδυλλιακό περιβάλλον , η επικοινωνία με την σύγχρονη τεχνολογία και των μέσων και δικτύων αυτής (όπως το fb-κι όμως αληθεύει!!),η ανάγνωση και μελέτη βιβλίων και διάφορων εντύπων κι εγχειριδίων,η συγγραφή επιστολών προς διάφορες αρχές κι εφημερίδες, η ενασχόληση με τα κοινά, οι κατασκευές και οι χειρωνακτικές δραστηριότητες παντός τύπου, η εγκάρδια κι εθελοντική ξενάγηση προς τους τουρίστες και άλλα πολλά, αποτελούν τον καλύτερο τρόπο κι οδηγό αντιμετώπισης των όποιων δυσκολιών παρουσιάζονται σ' αυτήν την ηλικία και συνάμα είναι ένα μάθημα ζωής για μας τους νεώτερους. Όλα αυτά βέβαια ισχυροποιούνται κι απ' την αγαστή 'χημεία' με τη δυναμική σύζυγό του και πεθερά μου την κυρά-Κική. Από μας διεκδικούν τον στοιχειώδη σεβασμό και την έμπρακτη αγάπη! Ο 81χρονος 'έφηβος' Κωστής μας βάζει τα γυαλιά!!!Οι φωτογραφίες αποδεικτικό στοιχείο!!





ΔΡΟΣΕΡΟ ΤΟΥ ΘΕΡΟΥΣ ΠΡΩΙΝΟ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ





 











Σε δροσερό απάγγειο επίνω τον καφέ μου,
με την αργόσυρτη αντάμα , βροχή του θέρους πρίμα.
‘χορταστικές’ νοτισμένου εδάφους οσμές,
τ’ Αλωνάρη κι Αι-Λιάτη συγχρωτίζονται πολλές.

Του μυρμηγκιού τη ρότα νεροσυρμή αλλάζει,
ανήμπορο, σαν ναυαγός, βοήθεια ζητάει.
κλαδάκι του βασιλικού βυθίζω μέσα στο νερό,
στο τσαφ…λυτρώνω  υποψήφιο ναυαγό.

Του δήμου ο ακάματος εργάτης με πυγμή,
πευκοβελόνες κι απαστριές  τις κάνει όλες πέρα.
στου λαμπυρίζοντος υγρού εδάφους  στη βροχή ,
φαίνονται τώρα όλα καθαρά , ωραία μέρα!


Μπουμπουνητά, βροντές και αστραπές,
προμήνυμα δίνουν βουερό.
πως ο Αλωνιστής με τις χαρές,
τρύγο θα κάνει μ’  άφθονο νερό.

Δεκαοχτούρες στα κλαδιά,
ξάφνιασμα νιώθουν και χαρά.
μπόλικο έχουν ‘θείο δώρο’,
ανέλπιστο κι ελπιδοφόρο.

‘Φωτογραφίζω’ τις στιγμές,
που ο Κύρης μου ’δωσε αδρές.
σκηνές δε χάνω ούτε λεπτό,
το σκηνικό  ’ναι μαγικό!!

 










Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά,
σε πράο  προσφύγων μαχαλά.
κάλεσμα ακούω απ’ το «σαλέ»,
τέλεψε η ώρα του καφέ…




Κυριακή 13 Ιουλίου 2014

Η ταπεινή γνώση εαυτού




Τον εαυτό σου να θωρείς πώς να γνωρίσεις πρέπει,
γιατί είσαι διαφορετικός μες των ολούθε βλέψη.
Ψάξε και βρες προσωπική και εθνική τη γνώση
τον εαυτό σου κρίνε , μελέτα τον εν ‘πλώρει’.
Ξέρεις ότι δεν σου ‘ρχονται ευνοϊκά στον τόπο
αυτά που έξω χαίρεσαι και αποκτάς με κόπο.
Δεν είσαι ο μοναδικός μα ο διαφορετικός,
με στίγματα μοναδικά που οφείλεις να προβάλλεις.
Μον’ έτσι λογιάζεις εαυτόν  στον τόπο που βιώνεις.
Τότε θα δεις αξιακά τι σου καταλογίζουν
οι μύριοι όσοι γύρω σου, που σένα λογοκρίνουν.
Όρα, δεν έχεις γεννηθεί να απομυζάς με θράσος,
μον’ στόχος ιερός: να λειτουργεί το κράτος.
Μα πρόσεχε δεν είν’ ραγιαδισμός η ταπεινή σου φύση,
είναι απόκομμα ζωής μα κι οντότης μία,
κι όφελος  σου ίσταται η πράξη του εαυτού σου.
Θα νιώσεις τότε έμπρακτα πως συ είσαι το κράτος
Οφείλεις  να ‘χεις στο μυαλό και γνώμονα τη ρήση:
«Συν Αθηνά και χείρα κίνει»

Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

Η ΜΙΖΕΡΙΑ , ΚΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ




Πάντοτε ως λαός, ιδιαίτερα εμείς οι Έλληνες, χαρακτηριζόμαστε-θες από μεσογειακή νοοτροπία, θες από γονιδιακά χαρακτηριστικά κ.ο.κ-από μια υπερφίαλη αναποφασιστικότητα και κυκλοθυμικότητα εξαρτώμενη κι αποδιδόμενη κατά τη γνώμη μου ενίοτε στις ακραίες συμπεριφορές , που συνοδεύουν την καθημερινότητά μας. Αυτή η εκκεντρικότητα και παραξενιά έχει να κάνει -κατά την άποψή  μου -στην έλλειψη αυτοκριτικής για τα πράγματα ή στην καλύτερη περίπτωση διότι δεν έχουμε εμείς κατορθώσει κάτι που κάποιοι άλλοι  θα όφειλαν να το είχαν πράξει ή γιατί τέλος πάντων πρέπει κάπου να ξεσπάμε ένεκα των όποιων καθημερινών προβλημάτων μας.
Κι αναφέρομαι φυσικά στους αγώνες της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου στο Μουντιάλ της Βραζιλίας, όπου πολύ εύκολα από τον πρώτο αγώνα της , που ομολογουμένως δεν ήταν κι ο καλύτερος βάσει των όσων προσδοκούσαμε, βγάλαμε όλοι μας τα πρώτα αρνητικά συμπεράσματα για τους διεθνείς μας με τα όποια πικρόχολα σχόλια. Στην πορεία διαψευστήκαμε για άλλη μια φορά, γιατί οι παίκτες μας ολοένα και θύμιζαν στην αγωνιστικότητά τους και στα αποτελέσματά τους μέρες EURO 2004.
Εύκολα λοιπόν ξανάγιναν οι ήρωες και τα ‘θεοσταλτικά’ σχόλια έπαιρναν κι έδιναν και μάλιστα από ανθρώπους της δημοσιογραφίας λες και δεν γνωρίζουμε όλοι μας μέχρι που φτάνει η δυναμικότητα αυτής της ομάδας.
Τέλος πάντων η ομάδα σε γενικές γραμμές πήγε πολύ καλά κι έφτασε να είναι μέσα στις 16 καλύτερες του κόσμου. Η δε κατάταξη παγκοσμίως , βάσει και των πρωταθλημάτων, την φέρνει στην 12η θέση.
Αυτό που με πείραξε , όμως ιδιαίτερα είναι η τάση κάποιων να ασκούν κριτική βλέποντας και εξετάζοντας τα πράγματα σε συνάρτηση κι απόλυτη ταύτιση με την πολιτική κατάσταση του τόπου τους. Και συγκεκριμένα θέλοντας να ‘κλέψουν’ τα όποια συναισθήματα χαράς ή απογοήτευσης, που ο καθένας μας έχει δικαίωμα να εκφράσει όπου κι όπως θέλει εκδηλώνοντας και τη διαφορετικότητά του.
Ναι, στη χώρα μου –όπως και σε πολλούς άλλους τόπους- υπάρχουν πολλά προβλήματα κι αυτά ποτέ δεν πρόκειται να πάψουν να υφίστανται. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει καθημερινά να κατηγορώ τον οποιοδήποτε βαίνει ενάντια στα δικά μου πιστεύω και να τον ‘πυροβολώ’ επειδή ζω με αυτές τις δυσθεράπευτες δυσχέρειες και να ρίχνω έτσι το φταίξιμο σε απλούς ανθρώπους ,που θέλουν να χαρούν κάποιες στιγμές, που τους παρουσιάζονται στη ζωή τους είτε προσωπικές είτε εθνικές.
Συγκεκριμένα ακούγονται από ορισμένες άθλιες φωνές κατακρίσεις του τύπου: «εδώ δεν πάει τίποτε καλά και σεις ασχολείστε με 22 ηλίθιους που κυνηγάνε ένα τόπι» ή «στο νοσοκομείο τίποτε δεν λειτουργεί σωστά κι εσείς συζητάτε για το Μουντιάλ;»
Εδώ θα ήθελα να αντικρούσω έντονα στο θυμικό αυτών των κυρίων και να τονίσω ότι έχουμε όλοι μας δικαίωμα να ζήσουμε ορισμένες λιγοστές στιγμές  δίχως τα προβλήματα και την καθημερινή μιζέρια . Κάνοντας ένα μπάνιο, βγαίνοντας για καφέ με έναν φίλο, παρακολουθώντας μπάλα κ.ο.κ.
Έχει ο καθένας από μας το δικαίωμα να γελάσει, να υπερηφανευτεί, να πανηγυρίσει. Αυτό δε σημαίνει ότι ξεχνά τα προβλήματά του, που όντως είναι πάρα πολλά , αλλά δεν θα τα λύσει με τη μιζέρια και καθισμένος στον καναπέ. Διότι πολλοί απ’ αυτούς που αρέσκονται στην εύκολη και γλοιώδη κριτική μόνο επισημάνσεις θέλουν να κάνουν για να εξιλεώνονται και να βρίσκουν ψυχολογική λύση στα προβλήματά τους. Ας τα αντιμετωπίσουν παλλαϊκά και με αγωνιστικό πνεύμα έξω στους δρόμους κι ας αφήσουν τον κάθε συμπολίτη τους να ανασάνει και να χαρεί κάποιες χαρούμενες στιγμές του, που δεν είναι και πολλές άλλωστε. Δεν χρειαζόμαστε άλλη θλίψη με την συνεχή γκρίνια τους. Άλλα τους φταίνε και γι’ αυτό ας βρουν μόνοι τους το χάπι της διαφυγής από τη ψυχοπλακωτική τους μουρμούρα. Και να προσθέσω ότι  όλοι αυτοί δεν είναι οι μόνοι που έχουν προβλήματα…αν έχουν!!!!

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

ΧΑΡΕΙΤΕ ΕΝΑ ΔΡΟΣΕΡΟ , ΞΕΝΟΙΑΣΤΟ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΑΓΑΠΗΤΑ ΜΟΥ ΠΡΩΤΑΚΙΑ!!!


Κυριακή 8 Ιουνίου 2014

ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ Α΄ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ




Ζεστό μπισκότο η καρδιά μας,

οι αναμνήσεις, τα όνειρά μας,

που τα ζυμώσαμε παρέα,

σε μια χρονιά τόσο ωραία!
-
Δεν μπαίνουμε πλέον στη σειρά,

μάθημα δεν κάνουμε άλλο  πια,

μας καλούν τα αλμυρά νερά ,

τα καταπράσινα βουνά.
-
Να παίξουμε ξένοιαστα στη φύση,

να «οργώσουμε» σ’ ανατολή και δύση.

Και τον Σεπτέμβρη όλοι με χαρά,

θα σμίξουμε με ανοιχτά φτερά.

Σάββατο 31 Μαΐου 2014

Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

ΦΕΥ, ΑΛΙΜΟΝΟ ΣΤΙΣ ΣΕΙΡΗΝΕΣ!!!

Τα όσα έχω διαβάσει στις τοπικές φυλλάδες το τελευταίο χρονικό διάστημα από τα όσα ευαγγελίζονται οι υποψήφιοι τοπικοί ταγοί μας (που ολοένα αυξάνονται με πολυερμήνευτα κριτήρια και προϋποθέσεις) προκαλούν την αλγεινή εντύπωση της υπεράσπισης της πολιτικής βιωσιμότητάς τους (οι παλιότεροι) και της ανακάλυψης της προστασίας μιας καινής επαγγελματικής ομπρέλας - προστασίας για το αβέβαιο μέλλον (οι νεότεροι) . Αρκεί μια απλή προσπάθεια καταγραφής των όσων ευαγγελίζονται και τον τρόπο με τον οποίο τα στηρίζουν.Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια να αφουγκραστούμε τις απόψεις τους. Ας κλείσουμε τα ώτα μας σε σειρήνες που ολοένα πληθαίνουν και με γνώμονα το πραγματικό κοινό συμφέρον και με το κατάλληλο φίλτρο απομόνωσης και εκκαθάρισης των περιφερόμενων τριβολιών ας πάρουμε τις σωστές για τον τόπο μας πολιτικές και κοινωνικές αποφάσεις έστω και την ύστατη ώρα του καλέσματος της ψήφου. Ο ΕΧΩΝ ΩΤΑ ΑΚΟΥΕΤΩ...

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

«ΠΑΙΔΙ –ΔΙΑΤΡΟΦΗ-ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ»
       Πριν από λίγες μέρες επισκέφθηκε την τάξη μας (Α2 τάξη του 2ου δημοτικού σχολείου Ν. Ιωνίας) η διατροφολόγος-διαιτολόγος κ. Ματζίρη Βασιλική , όπου στα πλαίσια σχετικού προγράμματος για την διατροφή στην πρώτη παιδική ηλικία και σε ώρες της Ε.Ζ (Ευέλικτης Ζώνης) ενημέρωσε τα ‘πρωτάκια’ για το τι και πώς θα τρέφονται καθημερινά από το πρωί μέχρι και το βράδυ, για να είναι γερά και να μην αντιμετωπίζουν προβλήματα παχυσαρκίας και υγείας.

      Αφού τους εξήγησε για το ποιες τροφές εμπεριέχουν τα απαραίτητα συστατικά για το καθημερινό τους διαιτολόγιο (βιταμίνες, πρωτεΐνες, ω3 λιπαρά κ.ά) , τους έβαλε να παίξουν και να εμπεδώσουν τα όσα καινούρια έμαθαν με εικαστικές δραστηριότητες και προσεγγίσεις, τους έβαλε ένα σχετικό βιντεάκι με θέμα τη διατροφή , τραγούδησαν και συζήτησαν για τη σωματική άσκηση -ως απαραίτητη προυπόθεση -και άλλα
πολλά.

      Ενημέρωσε, τέλος,  γραπτώς και τους γονείς των παιδιών για τη δική τους συμβολή στην καθημερινή δίαιτα  και τις διατροφικές επιλογές των παιδιών τους και  τον τρόπο άσκησης μιας συγκεκριμένης παιδαγωγικής προσέγγισης για την αποφυγή διατροφικών διαταραχών. Τόσο μάλιστα που τα πρώτα σχολικά χρόνια αποτελούν εποχές εύκολων αλλαγών στις συνήθειες διατροφής και άσκησης των παιδιών.
      Αυτή η επίσκεψη ήρθε ως αποτέλεσμα και δικών μας δραστηριοτήτων (παίρναμε το πρωινό μας κάποιες Παρασκευές μέσα στην τάξη, συζητούσαμε για τις υγιεινές τροφές κ.ά)
 Έτσι πέρασε μια ευχάριστη μέρα , ξεφύγαμε λίγο από την καθημερινότητα των μαθημάτων κι ωφεληθήκαμε πολύ!!
     Εκπονήθηκε επίσης ανάλογο project και για την προστασία από τους σεισμούς κι έπεται ανάλογη προσπάθεια για την προστασία των δοντιών και τη στοματική υγιεινή των ‘λιλιπούτειων’ πρωταγωνιστών μας.