Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΣΤΗΝ ΟΧΡΙΔΑ

Η Βυζαντινή Οχρίδα υπήρξε ο φετινός προορισμός της οικογένειας για τα φετινά Χριστούγεννα. Με μια ευχάριστη παρέα ξεκινήσαμε από το Βόλο και με προκαθορισμένο από γνωστό πρακτορείο του Βόλου πρόγραμμα για τη γείτονα χώρα της Π.Γ.Δ.Μ (Σκόπια). Κύριλλος & Μεθόδιος ανάβαση μέσα από γραφικά μονοπάτια

Αφού περάσαμε από τα Τέμπη, την Κατερίνη (καφέ στον Κορινό) τη Νάουσα και την Έδεσσα, φθάσαμε στα σύνορα της Νίκης. Μετά από ωριαία περίπου καθυστέρηση (λόγω διαβατηρίων και αγοράς αφορολόγητων), συνεχίσαμε για να τακτοποιηθούμε στο πολυτελέστατο ξενοδοχείο DRIM στη Στρούγκα , μπροστά στη λίμνη Οχρίδα, που το βάθος της φτάνει μέχρι και τα 296 μ.

χαρούμενες στιγμές στο ξενοδοχείο
Επακολούθησε στο τρέχον τριήμερο:
• επίσκεψη στο ελκυστικό θέρετρο της Στρούγκας, όπου έγιναν βόλτες στον πεζόδρομο με το πολύ γραφικό χρώμα, δίπλα στον ποταμό μαύρο Δρίνο (Drim), ο οποίος σχηματίζεται από την υπερχείλιση του φράγματος της μεγάλης και βαθιάς λίμνης Οχρίδας. Οι φωνές των ντελάληδων και των καστανάδων έδιναν ένα θερμό ηχόχρωμα στην περιοχή και οι στολισμοί των βιτρίνων των καταστημάτων και των σπιτιών προετοίμαζαν τη μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης, που όμως θα ερχόταν λίγες μέρες αργότερα στη γειτονική χώρα μιας και οι κάτοικοί της ακολουθούν το ημερολόγιο των παλιοημερολογιτών. Οι φτηνοί καφέδες και τα νόστιμα γλυκά τους έδιναν κι έπαιρναν…
• εξόρμηση στην πόλη Οχρίδα (των 70.000-75.000 περίπου κατοίκων), όπου ξεχυθήκαμε στην αγορά της κι ανάλογα με τις προσταγές του πορτοφολιού του καθενός έγιναν και οι ανάλογες αγορές σε διάφορα φθηνά είδη και σουβενίρ. Οι ανταλλαγές σε χαρτονομίσματα του ευρώ είχαν βέβαια την τιμητική τους, όχι τα κέρματα. Τα ρέστα βέβαια κατά κύριο λόγο σε δηνάρια, που προσπαθούσαμε τελευταίες ώρες να τα αξιοποιήσουμε σε σοκολάτες MILKA, τσίχλες κι άλλα μικροεδέσματα ή να τα δώσουμε σε επαίτες στα προαύλια των εκκλησιών ή σε πλανόδιους οργανοπαίκτες.

η εκκλησία του Οσίου Κλήμη και του Αγίου Παντελεήμονα

αρχαίο θέατρο
• Ξενάγηση στις εκκλησίες της Αγίας Σοφίας στην Οχρίδα, που την προστατεύει από ψηλά ο Τσάρος Σαμουήλ απ΄ το κάστρο του. Πιο ψηλά στην εκκλησία του Οσίου Κλήμη και του Αγίου Παντελεήμονα σε μια γραφική τοποθεσία με πανέμορφη θέα. Τριγύρω οι αρχαιότητες όπως βαπτιστήρια, αρχαίο θέατρο κ.ά σε κοινή θέα προστατεύονταν απ΄ το κράτος και έτσι η περιοχή περιμετρικά έμοιαζε με αρχαιολογικό χώρο, όπου γίνονταν οι απαραίτητες εργοταξιακές παρεμβάσεις. Προσευχηθήκαμε, ψάλλαμε- οι κάπως καλλίφωνοι- και πήραμε το δρόμο της επιστροφής βγάζοντας φωτογραφίες δώθε-κείθε. Αξιόλογη παρένθεση υπήρξε η στάση σε εργαστήρι παρασκευής αγίων εικόνων από πάπυρο με τυπογραφείο τύπου παλιάς μηχανής (Γουτεμβέργιου).

Τα γραφικά ταβερνάκια και τα καφέ – μπαρ βέβαια σε καλούσαν συνεχώς κοντά τους.
• Παραλίμνια περιήγηση με το λεωφορείο μέσα από γραφικότατα χωριά με τις πανέμορφες καταπράσινες αυλές τους, την αυθεντική απλοϊκότητα της δόμησης των κατοικιών με τις δίρριχτες επικλινείς σκεπές τους, τις καπνίζουσες καμινάδες μες στο συνεχές ψιλόβροχο, το αδιάκοπο ‘σφυροκόπημα’ από πανύψηλα πεύκα και γυμνές οξιές και δρύς λόγω του χειμώνα, τη διαρκή παρουσία κυψελών που έσπαζαν την πανέμορφη συνέχεια της πλούσιας βλάστησης ώσπου φτάνουμε στο μνημειώδες και μέσα σε νερά και πλούσια βλάστηση βυζαντινό μοναστήρι του Οσίου Ναούμ, απ’ όπου ξεκίνησαν ο Κύριλλος κι ο Μεθόδιος –οι έλληνες μοναχοί-για να διδάξουν στους Σλάβους το αλφάβητο και τη Βίβλο. Μετά την πλούσια ξενάγηση στον ιερό χώρο , προσκυνήσαμε τα λείψανα του Αγίου, βγάλαμε φωτογραφίες , ‘αστειευτήκαμε’ με τα παγόνια της Μονής παρακαλώντας τα αρσενικά να μας ανοίξουν για λίγο τα φτερά τους δίνοντας έτσι ένα τόνο της ναρκισσιστικής περηφάνιας τους, θαυμάσαμε το εξαιρετικό τοπίο-απέναντι απ’ το Πόγραδετς της Αλβανίας-ήπιαμε τον καφέ μας, απολαύσαμε την πανίδα του ποταμού Άσπρου Δρίνου, πήραμε το καλό και πολυδιαφημιζόμενο πευκίσιο μέλι της περιοχής με 4€ το κιλό, κάμποσα σουβενίρ και στον δρόμο της επιστροφής προσέχαμε να δούμε και να παρατηρήσουμε όσα δεν είχαμε δει στον πηγαιμό.

πλεούμενα στη νότια πλευρά της λίμνης Οχρίδα και στον άσπρο Δρίνο

• Επίσκεψη στην πόλη Μπίτουλα (Μοναστήρι) και συγκεκριμένα στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου (την παλιά πόλη-Ελληνικό Μοναστήρι) με το θαυμάσιο κι απαράμιλλης τέχνης ξυλόγλυπτο τέμπλο του και τις εξαιρετικές αγιογραφίες του.

Η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου
Το αποκορύφωμα , βέβαια, ήταν καθαρά προσωπικό. Στην επιστροφή ο οδηγός πρότεινε να περάσουμε μέσα από την Έδεσσα , όπου είχα την ευκαιρία να ανταμώσω επιτέλους με έναν πολυαγαπημένο φίλο απ’ το στρατό-εδώ και 28 ολόκληρα χρόνια. Στο 2ωρο που ακολούθησε, μέσα από αναπολήσεις και χίλιες δυο αναμνήσεις ήπιαμε τον καφέ μας στο ζεστό και τέλειο από αρχιτεκτονικής άποψης ξενοδοχείο Βαρόσι , κάναμε σύντομη περιήγηση στη πόλη, ριγήσαμε στη ‘άγρια’ θέα των καταρρακτών-σήμα κατατεθέν της Έδεσσας-γευτήκαμε τα όμορφα γλυκά της κι αφήσαμε αμοιβαίες υποσχέσεις με τον φίλο μας να βρεθούμε σύντομα ξανά. καφές κι αναμνήσεις απ' το στρατό
Ο δρόμος της επιστροφής ήταν γεμάτος από παρέα, τραγούδι, συζητήσεις κάποιες στάσεις για καφέ και σάντουιτς και ευχές για την «ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ» και για ένα δημιουργικό και ευτυχισμένο «2011»!!
"ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ" ΚΑΙ ΣΕ ΣΑΣ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ!!

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ 2010

Να και οι τελευταίες χειροτεχνίες μας
για τις γιορτές , που έρχονται, όπως πάντα με εύκολα και φθηνά υλικά:


Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

ΑΣΤΡΟ ΦΩΤΕΙΝΟ...ΜΗΝΥΜΑ ΛΑΜΠΡΟ

Άγιες μέρες έρχονται και πολλοί από μας δε συνειδητοποιούμε το αληθινό πνεύμα των Χριστουγέννων και αναλισκόμαστε σε εφήμερες απολαύσεις στο βωμό του ονόματος του υιού του Θεού. Άραγε γι' αυτό καθόμαστε αυτές τις μέρες και κάνουμε παύση στην εργασία μας; Γι' αυτό ήρθε ο Σωτήρας μας , για να μας διδάξει το γλέντι, το ξεφάντωμα και τις ακόρεστες υλικές απολαύσεις; Σίγουρα θα μπορούσε να συμβαίνει κι αυτό, και να πανηγυρίζουμε για τον ερχομό του λυτρωτή μας αν πρώτα συναισθανόμαστε αυτόν το λυτρωτικό ερχομό του και την ευαγγελία του, για να σώσει το ανθρώπινο γένος.
Όμως ή δεν ψάχνουμε βαθύτερα μέσα μας ή νιώθουμε ότι δεν είμαστε κοντά στο Θεό και εφησυχαζόμαστε αναπνέοντας το καυσαέριο του αιώνιου λήθαργου και της εγκληματικής ραστώνης, η οποία νεκρώνει το νου και την ψυχή μας.
Αν γνωρίζαμε όμως ότι είμαστε πλασμένοι να φέρουμε το Χριστό μέσα μας (κατ' εικόνα Θεού) σίγουρα τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο διαφορετικά. Κι αυτό φαίνεται τόσο απίστευτα απλά, όσο μας το παρουσιάζει κι η απίθανη παραβολή του μολυβιού:

1. Ένα μολύβι είναι τελείως άχρηστο αν δεν υπάρχει ένα χέρι που το κρατά, για να γράφει. Αυτό το χέρι για τον άνθρωπο είναι ο Θεός. Μπορούμε να "γράψουμε" ιστορία με την καθοδήγηση του Θεού. Γι' αυτό και μας δίδαξε ο Χριστός στο "Πάτερ ημών" να λέμε : Γενηθήτω το θέλημά Σου.

2. Όταν γράφουμε πότε-πότε πρέπει να χρησιμοποιούμε την ξύστρα. Αυτό κάνει το μολύβι να υποφέρει λίγο, αλλά είναι τελικά πιο μυτερό. Και γι' αυτό γράφει καλύτερα. Τον ίδιο ρόλο παίζουν οι δοκιμασίες και οι θλίψεις στη ζωή μας: Αν δείξουμε υπομονή μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους. Αφού αυτές είναι το έσχατο μέσο του Χριστού για να θεραπεύσει τον άρρωστο από την αμαρτία άνθρωπο. Γι' αυτό λέει ο Χριστός; Στον κόσμο θα έχετε θλίψη και πόνο. Μα έχετε θάρρος! Εγώ τον νίκησα τον κόσμο! (=το αμαρτωλό φρόνημα του κόσμου)(Ιωάν. 16,33).

3. Το μολύβι μας επιτρέπει πάντοτε να χρησιμοποιούμε γόμα, για να σβήνουμε τα λάθη της γραφής μας. Έτσι και η μετάνοια -εξομολόγηση είναι ο μόνος τρόπος για το "σβύσιμο", τη διόρθωση των λαθών-αμαρτιών μας. Αυτό γίνεται μέσω του ιερέα-πνευματικού πατέρα, σύμφωνα με την εντολή του Χριστού προς τους αποστόλους: "Όποιου συγχωρήσετε τις αμαρτίες, θα του συγχωρηθούν και όποιου θα τις κρατήσετε ασυγχώρητες, θα μείνουν ασυγχώρητες (Ιωάν. 20,33).

4. Στο μολύβι, αυτό που στην ουσία έχει σημασία δεν είναι το ξύλο και το εξωτερικό του σχήμα, αλλά ο γραφίτης που περιέχει. Έτσι και στον άνθρωπο , το πιο ουσιαστικό πράγμα είναι το εσωτερικό του περιεχόμενο: τι έχει η καρδιά του. Γιατί, από την καρδιά του πηγάζουν όλα τα πάθη-αμαρτωλές συνήθειες, ως λογισμοί-σκέψεις. Και μετά γίνονται πράξεις. Και αποξενώνουν τον άνθρωπο από τον Κύριο και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό. Γι' αυτό κι απαιτείται συνεχής έλεγχος. Τι σκέφτομαι; Τι αισθάνομαι; Τι επιθυμώ;

5. Τέλος, κάθε μολύβι αφήνει ένα σημάδι, ένα ίχνος πάνω στο χαρτί. Έτσι και τα 'γραπτά' μας (=οι ενέργειες, οι πράξεις μας) αφήνουν μοναδικά ίχνη -σημάδια στη ζωή μας. Με συνέπειες και στην επίγεια ζωή μας και στην αιωνιότητα. Γι' αυτό κι ο απόστολος Πέτρος γράφει: "Όταν λοιπόν θα έρθει η ώρα που όλο το σύμπαν θα διαλυθή με τρομερό πάταγο, πόσο άγια πρέπει να είναι η συμπεριφορά μαςκαι με πόση ευσέβεια θα είναι γεμάτη η ζωή μας όσο καιρό θα προσμένουμε με λαχτάρα και με ζήλοτον ερχομό της ημέρας του Θεού!" (Β Πετρ. 3, 11-12)

Ας δώσουμε λοιπόν ευκαιρία στον εαυτό μας να γράψει "κείμενα'-πράξεις και σκέψεις της ζωής άξια του λόγου του Θεού, τώρα που προσμένουμε την ταπεινή έλευσή του κι ας τη βιώσουμε με ταπεινότητα κι αυταπάρνηση!!

"Μικρέ χριστέ της Βηθλεέμ

στείλε μας το δικό σου άστρο

να φωτίσει τις ψυχές μας

να φεγγίσει τις καρδιές μας"

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!

Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ

Εύχομαι σε όλες τις φίλες και τους φίλους μου, σε όλους τους αναγνώστες του παρόντος blog μα και σε όλο τον κόσμο να περάσει καλά κι ευτυχισμένα Χριστούγεννα , πλήρη από το βαθύ και πραγματικό πνεύμα των εορτών! Η γενικότερη κρίση , οικονομική και κυρίως ηθικοπνευματική, που μαστίζει τη χώρα μας να δώσει -τη νέα χρονιά -τη θέση της στην προσωπική και κοινωνική δημιουργικότητα , στην αγάπη προς το συνάνθρωπο και φως στο νου όλων μας για σωστές επιλογές! "Δόξα εν υψίστοις Θεώ
και επι γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία"