ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΑΠ' ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΑΠ’ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

Τη μανούλα μου την πήρανε
μεμιάς μέσα στη στιγμή
-
Τη μάνα μου δε γνώρισα,
τα μάτια μου δεν άνοιξα
-
Αγγελούδι με βαφτίζετε
χωρίς να έχω γεννηθεί
-
Ίσως ήτανε γραπτό
να μη δω τον κόσμο αυτό
-
Ούτε καν την πρώτη ανάσα
γω στον κόσμο αυτό αφήκα
-
Με λουλούδια με στολίζετε,
μα είν’ μεγάλη μου τιμή
-
Δεν γνωρίζω αν όλα αυτά
γίνονται για τον καμβά
-
Μα ας είναι η δική μου η άβουη πνοή
να γίνει η αφορμή
να μονιάσουν οι ανθρώποι
και να γίνουν μια πυγμή.
-
Αλλάξτε τρόπους στη στιγμή,
μονιάστε, διώξτε την οργή.
Σώστε τα όνειρά σας,
εσάς και τα παιδιά σας.
-
Είθε του ‘αγγέλου’ η λαλιά
να σας αγγίξει την καρδιά
κι απ’ αύριο όλοι μαζί
να δώσετε όραμα στη γη
-
Κι εγώ θα νιώσω μονομιάς
πως η θυσία μου αυτή
έγινε γλύκαντρο καρδιάς,
που θα γλυκάνει τη ζωή
-
Αυτή που θέλουν τα παιδιά, δίκαια κι ειρηνική.

Για να μπορούν τα ιδανικά τους να έβρουν στόχο και πνοή.

(με αφορμή τη δολοφονία εγκύου, υπαλλήλου τραπέζης, από ανεγκέφαλους αναρχικούς)