Την Παρασκευή 4/9/2009 επισκέφθηκε την περιοχή του Βόλου ο ψυχίατρος , ψυχαναλυτής, διδάσκων στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και συγγραφέας κος Νίκος Σιδέρης για να μιλήσει στους δασκάλους σχετικά με το νέο του βιβλίο: «Τα παιδιά δε θέλουν ψυχολόγο. Γονείς θέλουν». Ομολογώ ότι ο τίτλος του συγκεκριμένου βιβλίου με προκάλεσε κι ενώ ήμουν έτοιμος να το αγοράσω, κάποιοι φίλοι πρόλαβαν εντελώς συμπτωματικά και μου το δώρισαν . Επιπροσθέτως είχα και την ευκαιρία να ακούσω από κοντά και το συγγραφέα του βιβλίου και να εμπεδώσω τις απόψεις του.
Διαπίστωσα για άλλη μια φορά ότι πραγματικά τόσο οι γονείς όσο και παιδιά είναι κυριολεκτικά σαν χαμένοι. Όπως μας είπε και ο εν λόγω συγγραφέας, τα παιδιά δεν έχουν τους γονείς, που θα ’πρεπε να τα κυβερνούν και να τα υποστηρίζουν στη μαθητεία της ζωής.Αν εξαιρεθεί η περίπτωση των γονιών, που πραγματικά έχουν την ανάγκη να δουλεύουν αρκετές ώρες καθημερινά, πολλοί άλλοι το κάνουν αυτό για κούφιες προσδοκίες , όπως να αγοράσουν περισσότερα ρούχα, αυτοκίνητα, σπίτια. Με αυτόν τον τρόπο όμως θυσιάζουν άλλα πράγματα , που έχουν μεγαλύτερη αξία, όπως τη ψυχική τους υγεία μα και την ψυχική ζωή και τις ανάγκες των παιδιών τους.
Στην εισήγησή του ο κος Σιδέρης εστίασε την προσοχή του κυρίως στο ότι απ’ την πλευρά των γονιών χρειάζονται δυο απλά πράγματα: ‘Αγάπη και Κανόνες’
Είναι γεγονός ότι οι γονείς δυσκολεύονται, στο σημερινό δυτικό τρόπο ζωής, να παρέχουν στα παιδιά τους αγάπη και κανόνες . Στην αγάπη δυσκολεύονται διότι οι σημερινοί γονείς μεγάλωσαν οι ίδιοι μέσα σε μια ατμόσφαιρα καταναλωτισμού, ικανοποίησης ψεύτικων αναγκών και ναρκισσισμού.
Όσον αφορά τους κανόνες, την τελευταία 40ετία τα σπίτια έχουν καταντήσει να είναι κυριολεκτικά ακυβέρνητα. Θεωρείται πια παρωχημένη η τέχνη του να είσαι γονιός, δηλαδή η τεχνογνωσία και οι διανοητικοί –συναισθηματικοί όροι για να μπορεί ένας γονιός να βρίσκεται στη θέση του γονιού.
Έτσι παρατηρείται, όπως εύστοχα επικαλείται τον όρο κι ο συγγραφέας, το φαινόμενο της ψυχικής ορφάνιας. Δηλαδή τα παιδιά έχουν φυσικούς και υλικούς γονείς, που τους δίνουν χαρτζιλίκι και παιχνίδια , αλλά δεν μπορούν να τους παράσχουν την ψυχική, συναισθηματική και πνευματική τροφή, ώστε να μπορεί ένα παιδί να μεγαλώσει ισόρροπα.
Αποτέλεσμα αυτής της τραγικής θα έλεγα κατάστασης, όπως επισημαίνει ο ψυχίατρος, είναι να μην μπορούν να λειτουργήσουν τα παιδιά και να εμφανίζουν ελλείμματα γλώσσας, γνώσης και κουλτούρας. Μια ατεχνία ως προς την τέχνη ‘του ζην’. Ευτυχώς υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις πραγματικών γονιών , που δίνουν την ελπίδα ότι κάτι θετικό μπορεί να υπάρξει στο μέλλον.
Χρειάζεται επομένως η αναστήλωση της γονεϊκής λειτουργίας. Ο γονιός να οδηγεί το παιδί με σταθερό χέρι στο δρόμο της ζωής και να μην το αφήνει ακυβέρνητο. Τα στατιστικά που δείχνουν την μεγάλη εμπλοκή των παιδιών με τα ναρκωτικά και το κάπνισμα είναι αποτελέσματα της ψυχικής ορφάνιας των παιδιών.
Παράλληλα η υγιής αυτή σχέση θα έχει αντανάκλαση στη σωστή λειτουργία και του σχολείου.
12 σχόλια:
Κωστή, καλή σου μέρα. Πόσο σωστα τα λέει ο κ. Σιδέρης και πόσο σωστά μας τα μεταφέρεις εσύ !!!
Συμφωνώ απόλυτα με τις απόψεις σας. Εν ονόματι κάποιας παρεξηγημένης εννοια της δημοκρατιας θυσιάζουμε το υγιες ψυχικό/σωματικό μέλλον των παιδιών μας. Το σπίτι είναι σαν το καράβι, χωρίς καπετάνιο δεν πάει πουθενά !!
φιλια απο τον συννεφιασμένο Πειραιά !
Καλή χρονιά δάσκαλε!!
Εξαιρετική η ανάρτησή σου. Τη δημοσιεύσαμε εδώ:
http://hamomilaki.blogspot.com/2009/09/ta-paidia-8eloyn-goneis.html
Με αγάπη
το χαμομηλάκι
Μαρία , είναι γεγονός ότι όλοι μας κι εμείς ακόμη που έχουμε αυτές τις απόψεις, οφείλουμε να αφυπνιστούμε και να κάνουμε έργα και πράξεις τα όσα θεωρητικά ηχούν καλά στα αυτιά μας! Σ' ευχαριστώ πολύ και χαίρομαι που συμφωνούμε σ' αυτές τις τόσο ευαίσθητες 'χορδές' ,που αγγίζουν τη ψυχοσωματική ανάπτυξη των αθώων παιδιών!Φιλάκια απ' τον επίσης συννεφιασμένο Βόλο!!
Χαμομηλάκι σ' ευχαριστώ!Σίγουρα εκτός απ' τις προσωπικές μου εμπειρίες κι ευαισθησίες κι εσύ μας εμπνέεις για τέτοιου είδους θέματα, να τα αναπτύσσουμε!
Δεν χρειάζεται βέβαια να πω ότι συμφωνώ απόλυτα με τις απόψεις του κ. Σιδέρη.
Εμάς χρειάζονται τα παιδιά μας πάνω απ' όλα και απ' όλους, η δικιά μας στάση είναι αυτη που θα καθορίσει και την ψυχική υγεία τους κατά το μεγαλύτερο ποσοστό!
Καλή σχολική χρονιά εύχομαι Κωστή, καλά κουράγια και φέτος!
δυστυχώς θα συμφωνήσω και εγώ . έχω πολλές φορές ακούσει από τα παιδιά μου την ερώτησή μετά από κάποια άρνηση μου σε δικό τους αίτημα μα καλά γιατί όχι ; όλα τα άλλα παιδιά θα πάνε.. 'ή οι όλοι οι άλλοι έχουν κλπ. απαντώ γιατί θεωρώ ότι είναι επικίνδυνο, ακατάλληλο για την ηλικία σου ή όπιον άλλο λόγο έχω για ν'αρνηθω.και επειδή σ'αγαπω σε νοιάζομαι και οπωσδήποτε δουλεία μου είναι πρώτα από όλα να σε φροντίζω .και πείτε μου τη να απαντήσω στο αντερώτημα τους.<< μα καλά οι άλλοι δεν ειναι γονείς δεν αγαπούν τα παιδιά τους δεν τα νοιάζονται αυτοί;>>πως να εξηγήσεις σε ενα παιδί . ότι ναι τα νοιάζονται αλλα δεν τολμουν να πουν οχι γιατι εχουν ενοχες ....ή γιατι...ή επειδη....δεν ξερω τι;
Συγχαρητήρια δάσκαλε, το αναρτήσαμε και στο elamazi.gr
Σ'ευχαριστώ, Έλενα, καλή δύναμη σε ό,τι κάνεις κι εσύ κι η οικογένειά σου!!
Σίγουρα, Σοφία, είναι πολύ δύσκολος ο ρόλος του μεγαλώματος ενός παιδιού και σίγουρα θα γίνουν και λάθη. Άλλο όμως να θέλουμε και να προσπαθούμε για το καλύτερο κι άλλο να τα παρατάμε στην όποια δυσκολία αντιμετωπίζουμε! Θέλει συνεχή αγώνα, μιας και δική μας ήταν η απόφαση να φέρουμε τα παιδιά μας σ' αυτόν τον κόσμο!
Εlamazi,σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Καλή συνέχεια στην σωστή επιλογή των αναρτήσεών σου!!
Κωστή καλή χρονιά σε σας τους εκπαιδευτικούς αλλά και στα παιδάκια όλου του κόσμου !!!!
εξακολουθεί και είναι βροχερός και συννεφιασμένος ο Πειραιάς !!!
καλη μέρα
Μαρία, σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου, μιας και η φετινή χρονιά φαντάζει κάπως περίεργη κι οι ευχές είναι ό,τι καλύτερο! Είχαμε πολύ δυνατή μπόρα σήμερα το πρωί στο Βόλο και τώρα ακόμη κυριαρχεί και σε μας η συννεφιά! Φιλάκια!!
Δημοσίευση σχολίου