ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΣΤΗΝ ΟΧΡΙΔΑ

Η Βυζαντινή Οχρίδα υπήρξε ο φετινός προορισμός της οικογένειας για τα φετινά Χριστούγεννα. Με μια ευχάριστη παρέα ξεκινήσαμε από το Βόλο και με προκαθορισμένο από γνωστό πρακτορείο του Βόλου πρόγραμμα για τη γείτονα χώρα της Π.Γ.Δ.Μ (Σκόπια). Κύριλλος & Μεθόδιος ανάβαση μέσα από γραφικά μονοπάτια

Αφού περάσαμε από τα Τέμπη, την Κατερίνη (καφέ στον Κορινό) τη Νάουσα και την Έδεσσα, φθάσαμε στα σύνορα της Νίκης. Μετά από ωριαία περίπου καθυστέρηση (λόγω διαβατηρίων και αγοράς αφορολόγητων), συνεχίσαμε για να τακτοποιηθούμε στο πολυτελέστατο ξενοδοχείο DRIM στη Στρούγκα , μπροστά στη λίμνη Οχρίδα, που το βάθος της φτάνει μέχρι και τα 296 μ.

χαρούμενες στιγμές στο ξενοδοχείο
Επακολούθησε στο τρέχον τριήμερο:
• επίσκεψη στο ελκυστικό θέρετρο της Στρούγκας, όπου έγιναν βόλτες στον πεζόδρομο με το πολύ γραφικό χρώμα, δίπλα στον ποταμό μαύρο Δρίνο (Drim), ο οποίος σχηματίζεται από την υπερχείλιση του φράγματος της μεγάλης και βαθιάς λίμνης Οχρίδας. Οι φωνές των ντελάληδων και των καστανάδων έδιναν ένα θερμό ηχόχρωμα στην περιοχή και οι στολισμοί των βιτρίνων των καταστημάτων και των σπιτιών προετοίμαζαν τη μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης, που όμως θα ερχόταν λίγες μέρες αργότερα στη γειτονική χώρα μιας και οι κάτοικοί της ακολουθούν το ημερολόγιο των παλιοημερολογιτών. Οι φτηνοί καφέδες και τα νόστιμα γλυκά τους έδιναν κι έπαιρναν…
• εξόρμηση στην πόλη Οχρίδα (των 70.000-75.000 περίπου κατοίκων), όπου ξεχυθήκαμε στην αγορά της κι ανάλογα με τις προσταγές του πορτοφολιού του καθενός έγιναν και οι ανάλογες αγορές σε διάφορα φθηνά είδη και σουβενίρ. Οι ανταλλαγές σε χαρτονομίσματα του ευρώ είχαν βέβαια την τιμητική τους, όχι τα κέρματα. Τα ρέστα βέβαια κατά κύριο λόγο σε δηνάρια, που προσπαθούσαμε τελευταίες ώρες να τα αξιοποιήσουμε σε σοκολάτες MILKA, τσίχλες κι άλλα μικροεδέσματα ή να τα δώσουμε σε επαίτες στα προαύλια των εκκλησιών ή σε πλανόδιους οργανοπαίκτες.

η εκκλησία του Οσίου Κλήμη και του Αγίου Παντελεήμονα

αρχαίο θέατρο
• Ξενάγηση στις εκκλησίες της Αγίας Σοφίας στην Οχρίδα, που την προστατεύει από ψηλά ο Τσάρος Σαμουήλ απ΄ το κάστρο του. Πιο ψηλά στην εκκλησία του Οσίου Κλήμη και του Αγίου Παντελεήμονα σε μια γραφική τοποθεσία με πανέμορφη θέα. Τριγύρω οι αρχαιότητες όπως βαπτιστήρια, αρχαίο θέατρο κ.ά σε κοινή θέα προστατεύονταν απ΄ το κράτος και έτσι η περιοχή περιμετρικά έμοιαζε με αρχαιολογικό χώρο, όπου γίνονταν οι απαραίτητες εργοταξιακές παρεμβάσεις. Προσευχηθήκαμε, ψάλλαμε- οι κάπως καλλίφωνοι- και πήραμε το δρόμο της επιστροφής βγάζοντας φωτογραφίες δώθε-κείθε. Αξιόλογη παρένθεση υπήρξε η στάση σε εργαστήρι παρασκευής αγίων εικόνων από πάπυρο με τυπογραφείο τύπου παλιάς μηχανής (Γουτεμβέργιου).

Τα γραφικά ταβερνάκια και τα καφέ – μπαρ βέβαια σε καλούσαν συνεχώς κοντά τους.
• Παραλίμνια περιήγηση με το λεωφορείο μέσα από γραφικότατα χωριά με τις πανέμορφες καταπράσινες αυλές τους, την αυθεντική απλοϊκότητα της δόμησης των κατοικιών με τις δίρριχτες επικλινείς σκεπές τους, τις καπνίζουσες καμινάδες μες στο συνεχές ψιλόβροχο, το αδιάκοπο ‘σφυροκόπημα’ από πανύψηλα πεύκα και γυμνές οξιές και δρύς λόγω του χειμώνα, τη διαρκή παρουσία κυψελών που έσπαζαν την πανέμορφη συνέχεια της πλούσιας βλάστησης ώσπου φτάνουμε στο μνημειώδες και μέσα σε νερά και πλούσια βλάστηση βυζαντινό μοναστήρι του Οσίου Ναούμ, απ’ όπου ξεκίνησαν ο Κύριλλος κι ο Μεθόδιος –οι έλληνες μοναχοί-για να διδάξουν στους Σλάβους το αλφάβητο και τη Βίβλο. Μετά την πλούσια ξενάγηση στον ιερό χώρο , προσκυνήσαμε τα λείψανα του Αγίου, βγάλαμε φωτογραφίες , ‘αστειευτήκαμε’ με τα παγόνια της Μονής παρακαλώντας τα αρσενικά να μας ανοίξουν για λίγο τα φτερά τους δίνοντας έτσι ένα τόνο της ναρκισσιστικής περηφάνιας τους, θαυμάσαμε το εξαιρετικό τοπίο-απέναντι απ’ το Πόγραδετς της Αλβανίας-ήπιαμε τον καφέ μας, απολαύσαμε την πανίδα του ποταμού Άσπρου Δρίνου, πήραμε το καλό και πολυδιαφημιζόμενο πευκίσιο μέλι της περιοχής με 4€ το κιλό, κάμποσα σουβενίρ και στον δρόμο της επιστροφής προσέχαμε να δούμε και να παρατηρήσουμε όσα δεν είχαμε δει στον πηγαιμό.

πλεούμενα στη νότια πλευρά της λίμνης Οχρίδα και στον άσπρο Δρίνο

• Επίσκεψη στην πόλη Μπίτουλα (Μοναστήρι) και συγκεκριμένα στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου (την παλιά πόλη-Ελληνικό Μοναστήρι) με το θαυμάσιο κι απαράμιλλης τέχνης ξυλόγλυπτο τέμπλο του και τις εξαιρετικές αγιογραφίες του.

Η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου

Το αποκορύφωμα , βέβαια, ήταν καθαρά προσωπικό. Στην επιστροφή ο οδηγός πρότεινε να περάσουμε μέσα από την Έδεσσα , όπου είχα την ευκαιρία να ανταμώσω επιτέλους με έναν πολυαγαπημένο φίλο απ’ το στρατό-εδώ και 28 ολόκληρα χρόνια. Στο 2ωρο που ακολούθησε, μέσα από αναπολήσεις και χίλιες δυο αναμνήσεις ήπιαμε τον καφέ μας στο ζεστό και τέλειο από αρχιτεκτονικής άποψης ξενοδοχείο Βαρόσι , κάναμε σύντομη περιήγηση στη πόλη, ριγήσαμε στη ‘άγρια’ θέα των καταρρακτών-σήμα κατατεθέν της Έδεσσας-γευτήκαμε τα όμορφα γλυκά της κι αφήσαμε αμοιβαίες υποσχέσεις με τον φίλο μας να βρεθούμε σύντομα ξανά. καφές κι αναμνήσεις απ' το στρατό

Ο δρόμος της επιστροφής ήταν γεμάτος από παρέα, τραγούδι, συζητήσεις κάποιες στάσεις για καφέ και σάντουιτς και ευχές για την «ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ» και για ένα δημιουργικό και ευτυχισμένο «2011»!!
"ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ" ΚΑΙ ΣΕ ΣΑΣ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ!!