ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΖΗΣΩ!!!

Κι όμως ανοίγει ...καθαρίζει ο  ουρανός

πετά τα γκρίζα πέπλα της απέραντης ουρανοκατήφειας,

σκιρτάνε τα πολύμορφα πτηνά και τιτιβίζουν...σήμα ζωής.

Ναι φεύγει η θολούρα ... γαληνεύει ο μπλε ουρανός ,

αυτός της Ελλάδας

και ξεπροβάλλει ο ήλιος ο δικός μας,

που θέλει το δικό του μήνυμα να δώσει...

Σκιρτά η πλάση όλη ,

πηγάζουν πανταχόθεν μηνύματα χαράς κι ελπίδας,

ανάταση ψυχής ω τι μεγαλείο!!!

Θαυμάζω τη χώρα μου λατρεύω αυτή τη χώρα...

παίρνω κουράγιο και συνεχίζω,

είμαι υποχρεωμένος να συνεχίσω για μένα ,

τα παιδιά μου, για τα παιδιά όλου του κόσμου...

δόξα τω θεώ είμαι εδώ!!!

Έχω τα όπλα μου, το νεογέννητο Χριστό

και τη δύναμη που μου έδωσε να ελπίζω!

Είτε όνειρο είτε πραγματικότητα ...

θέλω να ζήσω αυτό που αισθάνομαι,

γιατί υπάρχω κι είναι όμορφη η ζωή,

διότι θέλω να αγαπώ και να με αγαπούν!!!

Ευχάριστες εξορμήσεις...

Οι Γ΄ & Δ΄ τάξεις του 2ου δημοτικού σχολείου Ν. Ιωνίας - Μαγνησίας με τους δασκάλους τους - συνεχίζοντας τις παιδαγωγικές, επιμορφωτικές και ψυχαγωγικές επισκέψεις τους και περιπάτους - στις 6 Νοεμβρίου επισκέφθηκαν την αεροπορία στρατού, όπου είχαν τη δυνατότητα να ξεναγηθούν στον απέραντο χώρο της 111 Πτέρυγας Μάχης και συγκεκριμένα απ’ τον πιλότο Χάρη Κούντρια.

Ανάμεσα στα πολλά που τους ειπώθηκαν κι εν όψει της γιορτής των Ταξιαρχών, προστατών της αεροπορίας, είχαν την ευκαιρία να δουν τα πολεμικά αεροπλάνα κι ελικόπτερα καθώς και τον υπόλοιπο εξοπλισμό της Πτέρυγας. Έβγαλαν φωτογραφίες, κολάτσισαν, έπαιξαν στο πάρκο και ζωγράφιζαν ό,τι τους έκανε εντύπωση από τις παραστάσεις του χώρου. Έμειναν ενθουσιασμένα και για μέρες είχαν να συζητούν για την επίσκεψη κρατώντας στα χέρια τους αφίσες και φωτογραφίες , που τους είχαν δοθεί από μία έκθεση με περιεχόμενο σχετικό με την αεροπορία. Κάτω από το βλέμμα των αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, πήραν το δρόμο της επιστροφής με χαρές και τραγούδια για το έκτακτο της ημέρας.

Στις 14 και 15 Δεκεμβρίου οι μικροί μας φίλοι είχαν τη χαρά να επισκεφθούν και την έκθεση « ΜΥΡΤΙΣ : πρόσωπο με πρόσωπο με το παρελθόν ». Ερωτήσεις όπως: Πώς έφτιαξαν το πρόσωπο του κοριτσιού μόνο από ένα κρανίο; Πώς διατηρήθηκε το κρανίο του κοριτσιού εδώ και 2.500 χιλιάδες χρόνια; Πώς ήξεραν το όνομά του; Γιατί το ονόμασαν έτσι; Πώς διατηρήθηκαν τα δόντια του κοριτσιού; κ.ά κατέκλυσαν το ήσυχο περιβάλλον της έκθεσης , όπου φυλαγόταν και το σχετικό ομοίωμα της μικρής προγονής μας – στον εξαίσιο από κάθε πλευρά πολυχώρο του διαμορφωμένου & αναπαλαιωμένου κεραμοποιείου του Τσαλαπάτα.

 Έτσι οι μικροί μας φίλοι είχαν την ευκαιρία να δουν και να αγγίξουν τα εργαλεία των αρχαιολόγων με τα οποία κάνουν τις ανασκαφές, να γνωρίσουν τόπους-όπως τον Κεραμικό της Αθήνας – όπου βρέθηκε και το σχετικό εύρημα, να έρθουν με τη φαντασία τους ,χρησιμοποιώντας τη «μηχανή του χρόνου», 2.500 χιλιάδες χρόνια πριν, όπου άνθισε η δημοκρατία του Περικλή και κατασκευάστηκαν λαμπρότατα μνημεία όπως του Παρθενώνα στην Ακρόπολη, καθώς και να συνειδητοποιήσουν ότι τα χρόνια εκείνα της μεγάλης αρρώστιας του λοιμού είχαμε και τον εμφύλιο πόλεμο των πόλεων –κρατών: Αθήνας & Σπάρτης (τον τριακονταετή) .

Η συγκεκριμένη έκθεση πρόσφερε τη δυνατότητα και σε άτομα με ειδικές ανάγκες να συναισθανθούν και να απολαύσουν βήμα προς βήμα όλα τα σημεία της έκθεσης. Τα παιδιά είχαν προετοιμαστεί κατάλληλα απ’ τους δασκάλους τους κι έτσι η επίσκεψη στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία. Συνειδητοποίησαν ότι παρόμοιες αρρώστιες μ’ αυτές του παρελθόντος σήμερα γιατρεύονται και τους δόθηκε και το μήνυμα ότι θα πρέπει να επισκέπτονται το γιατρό, για οτιδήποτε τους απασχολεί και έτσι θα έχουν μια καλή υγεία.

Στην επιστροφή -κι αφού ευχαριστήσαμε τον κ. Σταύρο, τον κ. Κώστα και την κ. Νάντια , που μας ξενάγησαν στην έκθεση-τα γέλια και τραγούδια των μαθητών/τριών μας συνόδεψαν μέχρι το σχολείο όπου δόθηκε απ’ τους δασκάλους σχετικό φυλλάδιο με κάποιες πληροφορίες και ευχάριστες δραστηριότητες, με τις οποίες τα παιδιά θα μπορούσαν να θυμούνται για πάντα τα όσα είδαν , άκουσαν , αισθάνθηκαν κι έμαθαν απ’ το τόσο ευχάριστο αυτό μάθημα…



ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΑΝΟΙΓΟΥΝ;

Μια άλλη σχολική χρονιά ξεκινά με διαφορετικές δυστυχώς προσδοκίες και χαρακτηριστικά αυτήν την φορά. Η αγάπη μου για τα παιδιά και η ανάγκη για προσφορά αξιών και γνώσεων φοβούμαι ότι δεν θα ακολουθήσει παρά κακοτράχαλα μονοπάτια.

Ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό , εκρεμμούσες αποσπάσεις και τοποθετήσεις εκπαιδευτικών , μη ύπαρξη βιβλίων, απούσες χρηματοδοτήσεις των σχολείων , επικείμενες καταλήψεις, χαμένα εξάμηνα και εξεταστικές και άλλα πολλά μόνο πονοκέφαλο βλέπω να δημιουργούν στους ανθρώπους της εκπαίδευσης , μαθητές , γονείς και δασκάλους.

Καλούμαστε όλοι οι άξονες της εκπαίδευσης  να καλύψουμε ηρωϊκά όλα τα κενά και τις ελλείψεις του Υπουργείου, στο βωμό δήθεν κάποιων θυσιών για το ελληνικό χρέος.

Είναι δυνατόν να δίνεται σε ψηφιακή μορφή η ύλη των μαθημάτων, όταν τα περισσότερα σχολεία στερούνται Η/Υ; Είναι αυτή εικόνα να τρέχουν οι γονείς και να αγοράζουν σε μαθητές της Α΄ Δημοτικού Η/Υ , για να τους έχουν στο σπίτι και να διαβάζουν ψηφιακά, όταν δεν έχουν πιάσει βιβλίο στο χέρι τους;Είναι δυνατόν να θέλουμε να τους κάνουμε ιντερνετιστές και παχύσαρκους , εφόσον θα τους καθηλώσουμε σε μι α καρέρκλα γραφείου με τις όποιες τραγικές συνέπειες, που είναι δυνατόν να επέλθουν απ΄την καθημερινή και πολύωρη προσήλωση στα μέσα της σύγχρονης τεχνολογίας; Πώς μπορεί κάποιοι σχολικοί σύμβουλοι να τα υπαγορεύουν αυτά σε έμπειρους δασκάλους , αγνοώντας την πραγματικότητα; Πώς είναι δυνατόν να εξυπηρετούνται τόσοι εκπαιδευτικοί βγάζοντας φωτοτυπίες από ασθμαίνοντα φωτοτυπικά μηχανήματα; Εδώ δεν υπάρχει χρήμα για χαρτί και μολύβια. Μήπως κάποιοι ζουν εκτός πραγματικότητας;

Έχει ήδη δημιουργηθεί πανικός στη σχολική πραγματικότητα απ΄το πρώτο σκαλί μέχρι και το τελευταίο της δημόσιας εκπαίδευσης. Γονείς τρέχουν κι αγοράζουν βιβλία για τα παιδιά τους , θυσιάζοντας ανάγκες της καθημερινότητας , μόνο και μόνο για το φόβο μήν τυχόν μείνουν τα παιδιά τους αγράμματα. Σύγχυση στους εκπαιδευτικούς και αγωνία για το διδακτικό τους έργο και το μέλλον της εκπαίδευσης γενικότερα.

Κι εγώ ο ίδιος σκέφτομαι σοβαρά να αγοράσω laptop για να τον έχω στην τάξη μου, μιας και οι συνθήκες επιτάσσουν την αναγκαιότητα τοποθέτησής του στη σχολική αίθουσα με το όποιο κόστος στις καθημερινές μου ανάγκες. Βέβαια, το σχολικό βιβλίο θα μπορούσε να ήταν απλά χρήσιμο και ως μια πυξίδα -ένας μπούσουλας- για να καταφεύγει ο όποιος δάσκαλος στο δικό του δρόμο διδασκαλίας και με βιβλιογραφία , που αυτός θα επιλέγει, να προχωρά στο διδακτικό του έργο. Όμως η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική και μάλιστα στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση, που τα παιδιά πρέπει να έχουν το βιβλίο στο χέρι να μελετήσουν και το σχετικό τετράδιο , για να γράφουν και στην τάξη και στο σπίτι, παρά τις όποιες πρωτοβουλίες του δασκάλου τους.

Σε πείσμα των καιρών κι όλων των αρνητικών χαρακτηριστικών που περιρρέονται, αυτό που έχω να προτείνω είναι:

Όλοι εμείς οι εκπαιδευτικοί ας κάνουμε καλά  αυτό , που έχουμε μάθει οι περισσότεροι να κάνουμε  ως τώρα, να ψαχθούμε πριν την έναρξη των μαθημάτων-μιας και βοήθεια δεν πρόκειται να υπάρξει απ' το κράτος-διότι έχουμε να κάνουμε με σμίλεμα ανθρώπινων ψυχών και η ευθύνη μας είναι πολύ μεγάλη.

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ. ΑΜΗΝ!!

ΜΙΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΙΣΣΑ...

Σατιρίζοντας τη όμορφη ψυχική μας διάθεση να εκδράμουμε στο εξαίσιο νησί της Κεφαλονιάς, το μεγαλύτερο ελληνικό νησί του Ιονίου, συντάξαμε εκ του προχείρου ένα τουριστικό φυλλάδιο με την περιπαιχτική επωνυμία MATZIRIS TRAVEL....
Ανάμεσα στις όποιες πληροφορίες , για την καλύτερη οργάνωση της 5νθήμερης εκδρομής μας υπήρξε και η παρακάτω πρόχειρη ενδεικτική πρόταση διαδρομών. Σας την επισυνάπτουμε , μην τυχόν κάποιος απ' τους φίλους αναγνώστες κάποτε τη συμβουλευτεί. Πάντως περάσαμε πολύ ωραία!! Παραθέτω και κάμποσες φωτογραφίες...

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

(ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟΥ ΜΑΣ)

1^η διαδρομή: Αφού πάρουμε το πρωινό μας στο ξενοδοχείο Karavados ξεκινάμε προς ΒΔ την πρώτη μας εξόρμηση προς την πρωτεύουσα του Νομού Κεφαλληνίας και Ζακύνθου, το Αργοστόλι. Εκεί κάνουμε περίπατο στους πεζοδρόμους και την βοτσαλωτή παραλία και αν έχουμε χρόνο επισκεπτόμαστε το Αρχαιολογικό η το Λαογραφικό Μουσείο της πόλης. Σταματάμε σε μια καφετέρια για ένα καφεδάκι. Παίρνουμε το πρώτο μας μπανάκι σε μια απ’ τις όμορφες παραλίες, το Μακρύ ή Πλατύ γιαλό. Μετά το μπάνιο μας ταξιδεύουμε προς την γραφική Άσσο, όπου παίρνουμε το ‘μεσημεριανό’ μας σ’ ένα γραφικό ταβερνάκι (αξίζει να δοκιμάσουμε την κρεατόπιτα, την αλιάδα, το προκάδο, το κρασί «Ρομπόλα» και τα παραδοσιακά γλυκά) και επισκεπτόμαστε για να χωνέψουμε το γνωστό βενετσιάνικό κάστρο της, που με επιβλητικό τρόπο την προστατεύει. Παίρνοντας το δρόμο της επιστροφής κάνουμε βουτιές στην ομορφότερη παραλία του νησιού και σε μια απ’ τις ωραιότερες του κόσμου, αυτήν του Μύρτου (απογευματινό μπάνιο). Συνεχίζουμε την πορεία μας προς το Ληξούρι για να πιούμε τον απογευματινό μας καφέ και να δούμε την πόλη του Λασκαράτου, του μεγάλου ποιητή. Αφού καθίσουμε όσο θέλουμε , παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής προς το ξενοδοχείο μας. Χαλάρωση, βουτιές στην πισίνα, τένις, ύπνο (αναλόγως τη διάθεση).

2^η διαδρομή: Παίρνουμε το δρόμο προς ΒΑ προς τον τουριστικό και με αρχαιολογικό ενδιαφέρον Πόρο και αφού διασχίσουμε ένα καταπράσινο τοπίο φτάνουμε στη Σάμη, στο κύριο λιμάνι της Κεφαλονιάς, με τα πολλά εστιατόρια και ζαχαροπλαστεία για κάθε γούστο. Θα κάνουμε το μπάνιο μας στην κοσμική και μοναδική παραλία της Αντισάμου, 5 χμ. απ’ τη Σάμη. Αν έχουμε χρόνο κι ανάλογα με τη διάθεση και τους οικονομικούς πόρους επισκεπτόμαστε το σπήλαιο Δραγκαράτης με τους εντυπωσιακούς σταλαγμίτες και σταλακτίτες ή και το λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης, όπου φαίνονται και οι καταβόθρες , που έρχονται απ’ το Αργοστόλι. Συνεχίζοντας προς τα βόρεια, φτάνουμε στην Αγία Ευφημία, όπου γευματίζουμε σε μια απ’ τις όμορφες παραλίες της . Συνεχίζουμε προς το γραφικότερο κομμάτι του νησιού το Monte Karlo της Ελλάδας, το Φισκάρδο , όπου πίνουμε το καφεδάκι μας ή τρώμε το γλυκό μας και περνάμε το υπόλοιπο της μέρας μέχρι αργά το βράδυ πίνοντας ποτό ή δειπνώντας στο φημισμένο εστιατόριο της Τασίας , για να διασκεδάσουν μικροί και μεγάλοι και γυρνάμε μεσάνυχτα στα δωμάτιά μας για ξάπλα.

3^η διαδρομή:

Μετά το πρωινό ξεκινάμε να επισκεφθούμε το ξακουστό μοναστήρι του Αγίου Γερασίμου, στην περιοχή των Ομαλών, κοντά στην κοιλάδα των 40 πηγαδιών. Εκεί φυλάσσεται το σκήνωμα του αγίου Γερασίμου. Επιστρέφοντας βουτάμε στα εντυπωσιακά νερά του Κατελειού ή του Λουρδά ή στο Τραπεζάκι, κοντά στο ξενοδοχείο μας. Καθόμαστε όσο θέλουμε. Γευματίζουμε σ’ ένα παραδοσιακό οικισμό της περιοχής , όπως στην πλατεία του Αγίου Θωμά ή στο Αργοστόλι. Γυρίζουμε για μεσημεριανή ανάπαυλα και ξεκούραση στην πισίνα. Το απόγευμα μέχρι το βράδυ ικανοποιούνται οι ορέξεις των γυναικών για ψώνια στο Αργοστόλι και προμηθευόμαστε μαντόλες και μαντολάτα κι άλλα τοπικά εδέσματα Αφού πάρουμε σουβλάκι στο χέρι , πίνουμε το βραδάκι ένα ποτό στο χαλαρό με συζήτηση, γέλιο και ό,τι άλλο προκύψει!

Την 4^η μέρα της διαμονής μας είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε το πώς θα την περάσουμε. Όσο γίνεται λιγότερα χιλιόμετρα , διότι έχουμε το δρόμο της επιστροφής. Μπόλικο καφέ για να μείνουμε ξύπνιοι, κανένα μπανάκι, λίγο φαγητό, τα τελευταία ψώνια και βουρρρ…για το σπίτι στο Βόλο με ενδιάμεσες στάσεις, όσες χρειάζεται η ομάδα…

ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ……

περιμένοντας στην Κυλήνη το πλοίο για τον Πόρο Κεφαλονιάς

Στον Πόρο

στα 40 πηγάδια , έξω απ' το ναό του Αγίου Γερασίμου

Στο σπήλαιο της Μελισάνης

στο λαογραφικό μουσείο Αργοστολίου

στο Φανάρι , τον παλιό ναό των Αγίων Θεοδώρων

ξένοιαστες στιγμές στην πανέμορφη βοτσαλωτή
παραλία του Μύρτου με τα τυρκουάζ νερά

η ομάδα και ο φωτογράφος ( η κόρη μου στην προκειμένη περίπτωση)

παιχνίδια με τις κολοκύθες στην Πελλοπόνησο

στο καμπαναριό σε μια εκκλησιά, αφιερωμένη στην παναγία

στην πισίνα του ξενοδοχείου

στο Φισκάρδο της χλιδής, έξω απ' ένα ξενοδοχείο

σε μια ανάπαυλα της περιήγησης

Τρυφερή ανάπαυλα

Πέρα απ' το μελανόπλωρο σκαρί

παρατημένου καϊκιού μιας άλλης εποχής,
που ξώκοιλε σ' απάτητη αμμούδα,
λουσμένο στη διάχυση των ακτίνων
του ηλιοπερίχυτου βασιλέα...
εκεί σιμά στο συναπάντημα δυο λαξευμένων
και σμιλευμένων απ' τον Ποσειδώνα βράχων,
βρήκαν τη χαρά του έρωτά τους.

Δυο γλάροι, δυο φτερωτές ολόλευκες φιγούρες
στο διάβα της ασημόστρατας
του ουρανόδρομου, ανατέλλοντος ηλίου,
ράμφος με ράμφος προδίδουν
το κάλεσμα του έρωτά τους,
μια αυστηρή συμμετρία... μιας ασύλληπτης,
ζωοπλάστρας, θεϊκής παρέμβασης

Τα σκιρτήματα και τα αμοιβαία ερωτικά,
ηχητικά καλέσματα
διαρρηγνύουν την απόλυτη,
ισοπεδωτική βουβαμάρα του αμίλητου πρωινού
και οι πρωταγωνιστές αβίαστα προβάλλουν
σ' έναν καμβά με φόντο το απέραντο γαλάζιο
και κομπάρσους- στα άκρα -τους ταπεινούς,
με ασημογάλαζη φορεσιά ελαιώνες

Τα γερμένα λιόδενδρα, ο ψαράς με το καλάμι,
τα τινάγματα των αφρόψαρων,
το αδιάκοπο ξελαρύγγιασμα των τζιτζικιών
και ο πλανόδιος πραματευτής δεν θα μπορούσαν
παρά να εμπλουτίσουν-σπάζοντας το πέπλο της σιωπής-
το γλαφυρό και συνάμα λιτό σκηνικό
δίνοντας την αρμόζουσα διάχυτη πανδαισία
χρωμάτων, κίνησης, ήχου και απερίγραπτα εύλαλης σιωπής..

Πόσο εύγλωττη και λιτή και απέριττη ζωγραφιά μιας στιγμής
που ο ζωοδότης Πλάστης απλόχερα αφήνει να φανεί...
Μια εικόνα , μύριες λέξεις!!!

Ε, εσύ περαστικέ
άσε τις απύθμενες σκοτούρες σου
και τ' απανωτά ανεμώλια
και νιώσε, νιώσε την απλή στιγμή,
που το σκηνικό της φύσης
με τα καλέσματά του ,
τώρα εσένα προσκαλεί!!!

Οι πρώτες μου αγιογραφίες ...

Εδώ και πέντε μήνες περίπου, από τις αρχές του Φλεβάρη, ξεκίνησα να ασχολούμαι με την αγιογράφηση, ένα χόμπι που από καιρό ήθελα να αξιοποιήσω.
Έτσι έχω τη χαρά να παρουσιάσω με την αρμόζουσα ταπεινότητα σε φίλους τα πρώτα μου έργα , ένα κομμάτι της ψυχής μου.

Η Παναγία, το πρώτο μου έργο, η πρώτη μου χαρά αγιογραφικής δημιουργίας.

Ο Άγιος Κωνσταντίνος κρατά τη Βασιλεύουσα

Η Αγία Ασπασία προς τιμήν της μεγάλης μου κόρης και της αδικοχαμένης πρόωρα μητέρας μου, ένα χρέος τιμής.

Ο άγιος Βασίλειος για τη μικρή μου κόρη Βασιλική

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, προς τιμήν της συζύγου μου, της συντρόφου της ζωής μου.

ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ!

Το δανείστηκα και σας το παρουσιάζω. Το ερμηνεύει με άψογο τρόπο ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου:

ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΕΙΣ, ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΟ 100 ετών ΠΟΙΗΜΑ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΣΤΙΧΟ ΩΣ ΞΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟ.

Γεώργιος Σουρής (1853-1919)

Ποιος είδε κράτος λιγοστό

σ' όλη τη γη μοναδικό,

εκατό να εξοδεύει

και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς,

νά 'χει επτά Πρωθυπουργούς,

ταμείο δίχως χρήματα

και δόξης τόσα μνήματα;

Νά 'χει κλητήρες για φρουρά

και να σε κλέβουν φανερά,

κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε

τον κλέφτη να γυρεύουνε;

Όλα σ' αυτή τη γη μασκαρευτήκαν

ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,

οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν

δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.

Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,

κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.

Κι από προσπάππου κι από παππού

συγχρόνως μπούφος και αλεπού.

Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-

να παριστάνει τον ευρωπαίο.

Στα δυό φορώντας τα πόδια που 'χει

στο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι.

Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο,

ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.

Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,

λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.

Και ψωμοτύρι και για καφέ

το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».

Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς

σαν πιάσει πόστο: δερβέναγάς.

Δυστυχία σου, Ελλάς,

με τα τέκνα που γεννάς!

Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,

τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

Μια πανδαισία μηνυμάτων από μικρά παιδιά...

Μέσα σε μια πανδαισία μουσικής , χρωμάτων και κίνησης οι μαθητές και οι μαθήτριες της Στ΄ Τάξης του 2^ου Δ. Σχ. Ν. Ιωνίας , βάζοντας για άλλη μια φορά τα δυνατά τους προσέφεραν σε παιδιά, γονείς και όλους όσοι παρευρέθησαν στο χώρο εκδηλώσεων του Σχολείου μια απίστευτα όμορφη αποχαιρετιστήρια γιορτή, που έκαναν όλους να περάσουν αν μη τι άλλο μια ευχάριστη μέρα.

Τα παιδιά εδώ και δύο μήνες με τους δασκάλους τους , με εντατικές προσπάθειες στις πρόβες τους κατάφεραν να μας μεταφέρουν μηνύματα αισιοδοξίας και θετικών σκέψεων στις δύσκολες μέρες που περνούμε.

Συγκεκριμένα κάνοντας διασκευή δύο γνωστών λογοτεχνικών βιβλίων και ‘ανεβάζοντας’ –«τα μαγικά μαξιλάρια» του Ευγένιου Τριβιζά και το «Βρωμοχώρι» της Σοφίας Ζαραμπούκα – κατόρθωσαν να μαγέψουν το κοινό με τη φυσικότητά τους , τις χορευτικές τους φιγούρες, την οργανωτικότητά τους και να μας μηνύσουν ότι οφείλουμε να κυνηγάμε τα όνειρά μας για ένα καλύτερο αύριο και για την απλή καθημερινότητα, καθώς επίσης και να μας αποδείξουν ότι τα μικρά παιδιά μπορούν να αποτελέσουν το καλύτερο παράδειγμα σεβασμού του περιβάλλοντός τους και να βάλουν τα γυαλιά στους μεγάλους και στους άρχοντες ενός τόπου.

The Journey of Electric Energy

The Power of Words

Η ποδηλάτισσα

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΣΤΗ ΒA ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΣΧΟΛΙΚΗ ΟΝΕΙΡΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ...

Ξεκίνησε σαν όνειρο.
Κυριακή πρωί.

Μάτια λαμπερά. Εξοπλισμός πλήρης. Αναχώρηση με περισσό καλαμπούρι και άφθονη διάθεση και ευχές για καλό κατευόδιο.Πρώτη στάση στον Πλαταμώνα για το δεκατιανό και παγωτό. Στο Λιτόχωρο και στη θέση Μύλοι στον Όλυμπο ο Άγιος Διονύσιος μας υποδέχεται στο μοναστήρι του, μας δίνει την ευλογία του μέσω του ιερομόναχου της Μονής και με το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ μας καλεί τείνοντας το χέρι του να το ασπαστούμε και να πάρουμε με τον απαιτούμενο σεβασμό το ευλογημένο αντίδωρο.Τα σιγγίλια, τα κεντητά άμφια, οι πατριαρχικοί σταυροί, τα άγια λείψανα και τα παλιά χειρόγραφα μας καλούν να τα γνωρίσουμε και να τα θαυμάσουμε. Ο μαγικός χώρος, που βρίσκεται κτισμένη η Ι. Μ. Αγίου Προδρόμου στο Ακριτοχώρι Σερρών συμπληρώνει και κλείνει τη θρησκευτική τέρψι και ανάταση κάτω από τη σκέπη του αγίου της Μονής , δίνοντας χαρά και ευλογία στη χαρούμενη συντροφιά των 45 μαθητών/τριών και των 5 δασκάλων τους. Απολαμβάνουμε το γευστικότατο λουκουμάκι , πίνουμε το καθάριο δροσερό νεράκι που μας προσφέρεται, ανακτάμε τις δυνάμεις μας μετά το ολιγόωρο περπάτημα , βγάζουμε φωτογραφίες. Μας γίνεται ξενάγηση στο καθολικό της Μονής , της οποίας προσκυνάμε τα ιερά λείψανα, τις άγιες μορφές των εικόνων, διαλογιζόμαστε με τις γαλήνιες μορφές των μοναχών.Στη Θεσσαλονίκη, ο λευκός πύργος κι ο ανδριάντας του μεγάλου Έλληνα Μακεδόνα στρατηλάτη, του Μ. Αλεξάνδρου, μας δείχνουν το δρόμο προς την Καλαμαριά, όπου το πρώτο μας γεύμα είχε την τιμητική του. Η πρώτη μας μέρα τελειώνει έτσι όμορφα πηγαίνοντας για βραδινό φαγητό, μπάνιο και ξεκούραση στη μαθητική εστία των Ποροΐων Σερρών, στο κατάλυμά μας.

Το επόμενο πρωί και μετά το υπέροχο πρωινό ξεκινάμε για την αρχαία Αμφίπολη και το ομώνυμο Μουσείο του σπουδαίου αρχαίου εμπορικού και πολιτιστικού κέντρου της Μακεδονίας, όπου με τη βοήθεια ενός ξεναγού αντικρίζουμε χρυσά νομίσματα, επιτύμβιες στήλες, ανάγλυφα κιονόκρανα, θραύσματα τοιχογραφιών, αγάλματα θεοτήτων και ηρώων με εξαίσια πλαστική τεχνοτροπία, ασημένιες οστεοθήκες, σφραγίδες και ειδώλια, τάφους βασιλιάδων, κατάλοιπα κι υπολείμματα νεκροπόλεων . Όλα αυτά μας μεταφέρουν σε μια άλλη χωροχρονική διάσταση από την προϊστορική αρχαιότητα ως τα ύστερα βυζαντινά χρόνια. Η γνωριμία με το σημαντικό καλλιτεχνικό κέντρο της αρχαιότητας, απ’ το λιμάνι του οποίου ξεκίνησε ο Μ. Στρατηλάτης μας για την εκστρατεία του στα βάθη της Ασίας μας ενθουσίασε και το αποκορύφωμα υπήρξε η θέα του γιγάντιου μαρμάρινου Λέοντα της Αμφίπολης, χαρακτηριστικό επιτάφιο μνημείο της πόλης στα ρωμαλέα πόδια του οποίου φωτογραφηθήκαμε για να απαθανατίσουμε τη μεγάλη στιγμή.


Μετά το γεύμα στη γραφική πόλη της Καβάλας, πορευθήκαμε στην αρχαία πόλη των Φιλίππων, ξεναγηθήκαμε ατενίζοντας το αρχαίο θέατρο των 8.000 θέσεων και την υψηλή ακουστική. Έγινε αναφορά στο έργο και τη διδασκαλία του Απ. Παύλου κι επισκεφθήκαμε το βαπτιστήριο της πρώτης Ευρωπαίας Χριστιανής της Λυδίας σε μια ατμόσφαιρα ψυχικής ανάτασης.

Το βράδυ επακολούθησε γλέντι και διασκέδαση , με χορό και τραγούδι προς τιμήν 3 παιδιών, που είχαν τα γενέθλιά τους αυτές τις μέρες. Αφού ξεκουραστήκαμε την 3^η μέρα η σύγχρονη ιστορία «έπαιρνε σάρκα και οστά». Η άψογη ξενάγηση στις στοές των οχυρών του Ρούπελ,

ανάμεσα στα όρη Αγκίστρι, Όρβηλος και Μπέλες μας συγκίνησε όλους και βιώσαμε στιγμές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, θαυμάζοντας τον ηρωισμό και την αυτοθυσία των προγόνων μας , εκπλαγέντες από τις αντίξοες συνθήκες διαβίωσής τους σε βάθος κάτω από τη γη μέχρι και πάνω από 27 μέτρα.Η λίμνη της Δοϊράνης και της Κερκίνης μας προσέφεραν την άπλετη, δροσιστική και φυσική ομορφιά τους κι οι κορμοράνοι, οι ερωδιοί, οι ασημόγλαροι, οι λαγγόνες, οι πελεκάνοι και οι πελαργοί με τα άπαιχτα παιχνιδίσματά τους κι αδιάκοπα φτερουγίσματά τους μας χαιρετούσαν προκαλώντας τέτοιο πανδαιμόνιο φυσικής οπτικής κι ακουστικής καλλιτεχνίας και αρμονίας, που δεν θα ήταν δυνατόν να μην συμμετάσχουμε στην όλη μαγευτική σύνθεση. Τα συναισθήματα χαράς, ευτυχίας , γαλήνης και οικολογικής ευαισθησίας κυριαρχούσαν παντού, ενώ λίγο πιο πέρα το φράγμα του ποταμού Στρυμόνακρατούσε τα ασυγκράτητα ορμητικά νερά του.

Ο δρόμος της επιστροφής υπήρξε συναρπαστικός. Τραγούδι, ανέκδοτα, χαλάρωση, γέλια, ξεφάντωμα. Όταν φτάσαμε στο σχολείο κι αντικρίσαμε γονείς και παππούδες, συνειδητοποιήσαμε ότι ζήσαμε μια αδήριτη πραγματικότητα. Όλα ήταν μια μεγάλη αλήθεια. Αλλά μήπως ήταν κάποιο όμορφο όνειρο; Δεν ήταν; Δεν το ξέρουμε ακόμη. Σημασία έχει ότι το ζήσαμε κι αυτό μετράει.

Ένα αξέχαστο μάθημα ζωής.

Για άλλη μια φορά από τους δασκάλους και

τους μαθητές των Ε΄ και ΣΤ΄τάξεων του 2^ου Δ. Σχ. Ν. Ιωνίας.