Δευτέρα 10 Αυγούστου 2009

ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΡΩΤΙΚΟ ΕΝ ΑΦΗΣΩ


ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΡΩΤΙΚΟ ΕΝ ΑΦΗΣΩ


Καθόμασταν αντικρινά
ξένοι κι οι δυο από μέρη μακρινά
στου ‘ΦΛΟΙΣΒΟΥ’ το νέο καφενέ
απολαμβάνοντας ελληνικό καφέ

Δύο σπουργίτια έπαιζαν
σκώνοντας τις φτερούγες
τα ράμφη τους εθώπευαν
ανάμεσα στις τούγιες

Με βλέμμα διεισδυτικό και λάγνο
με κοίταξες βαθιά στα μάτια
σκηνή ρομαντική το όλο πλάνο
μου έκανες σκέρτσα κι όλο νάζια

Δεν είχα αντιληφθεί
το τι υπονοούσες
δεν είχα καν πονηρευτεί
το τι εσύ εννοούσες

Το διαρκές σου κοίταγμα
ρίγισε στο κορμί μου
συγκλόνισε το είναι μου
άγγιξε την ψυχή μου

Άφησα τις αναστολές
κι ένιωσα έντονα τις στιγμές ,
που εσύ του θείου έρωτα
τα βέλη έριχνες όχι αφανέρωτα

Πώς ήταν άλλωστε δυνατόν
τέτοια ευκαιρία γω ν’ αφήσω
τέτοιες ηδονικές στιγμές
το κάλεσμα το ερωτικό ΕΝ ΑΦΗΣΩ

4 σχόλια:

Eύη Καφούρου Αλιπράντη είπε...

ΩΡΑΊΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑΚΙ...
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!

Matziris Kostas - δάσκαλος είπε...

Γεια σου και σένα Εύη και σ' ευχαριστώ!Ρίχνω από καμιά πινελιά όταν έρχομαι σπίτι απ' τις διακοπές έτσι για να μην ξεχνιόμαστε!

επί λέξει είπε...

Παλαιά καλή σχολή...ομοιοκαταληξία, ρυθμός, εικόνες άστεγες που γρήγορα βρίσκουν κατάλυμα μέσα μας...

Ωραίο το πόνημα, Κώστα!

Matziris Kostas - δάσκαλος είπε...

Γεια σου φίλε αα. Είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι δύνανται ίσως να εκφράσουν την όποια στιγμή με διάφορους τρόπους.Ένας απ' αυτούς είναι κι ο απλός ο έμμετρος, που είναι και διαχρονικός!!