ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΔΩΡΟ Ο ΕΡΧΟΜΟΣ ΣΟΥ

Μες στης παγερής όψης τη νυχτιά

γεννήθηκες πανώριο Θείο Βρέφος

κι έδωκες μήνυμα χαράς ολούθε

μεσ' απ' του σπηλαίου την αχλύ

Μα τι άκρες αντιθέσεις ολόγυρά Σου,

τι μυστήριο πέπλο η θωριά Σου,

τι άραγε θες να μας μηνύσεις,

ο νους κι η ψυχή αδημονούν...

Αγγέλων μελωδίες στα πέρατα αντηχούν

στα ώτα μας ακούσματα παράξενα ηχούν

τρανό αστέρι στο έμπα της σπηλιάς προβάλλει

κι όλη η φύση το μεγαλείο Σου θαυμάζει

Ο ερχομός Σου κάλεσμα της πλάσης πάσης,

μάγοι , ποιμένες τρέχουν να Σε υποδεχτούν,

 ταπεινά τα ζωντανά Σε συντροφεύουν,

 θαλπωρά τα χνώτα τους 'προσφέρουν'.

Να Σου χαρίσει η ζήση θέλει το κάτι τι-

αντί για ευχαριστώ- στη θεία Σου στοργή

κάνε μικρέ Χριστέ μας ετούτη τη στιγμή

το τέλειο δημιούργημά Σου
με άδολο ζήλο να τη ζήσει ,να την αισθανθεί…

Πάρε λιγάκι απ' τη λευτεριά

που Εσύ μου έδωσες με περισσή απλοχεριά

και ξύπνησε νου και θυμικό

το μέγα τούτο θάμα να νιώθω, να κατανοώ

Μα να, τον γλυκασμό απ' τα σήμαντρα ακούω κι αγροικώ,

το πνεύμα του ερχομού Σου τρέχω να αφουγκραστώ,

το θαύμα νιώθω, ναι θαρρώ, αναδύεται στα σωθικά

και παίρνει στης ψυχής χώρο η αγάπη , η χαρά

Θείο δώρο η «ΓΕΝΝΗΣΗ ΣΟΥ»,

«ΩΣΑΝΑ» Σωτήρα «ΩΣΑΝΑ»…

ευλογημένο δώρο η θύμησή Σου,

το νιώθω, το βλέπω, μοιράζομαι τη λύπη, τη χαρά…

Σ’ όλον τον κόσμο, τα παιδιά Σου

τ’ αδέλφια του σύμπαντος ετούτου

κάνε Θε μου ν’ αγαλλιάζουν

να λάβουν μερίδιο χαράς του ερχομού Σου.

Να γίνει ετούτη η κοινωνία

νέκταρ ηδύ κι αμβροσία

να εκλείψει το μίσος, η λύπη , η αμαρτία

στέφανος ελαίας η χαρά, η αγάπη, η ευλογία

* Αφιερωμένο στους αγαπητούς μου μαθητές και μαθήτριες της Δ΄2 τάξης