Μία από τα ίδια!!

Άλλοι έβγαιναν υπερήφανοι και χαμογελαστοί-οι μεγάλοι και τρανοί του πλανήτη μας- πιστεύοντας ότι πέτυχαν το ακατόρθωτο κάνοντας ένα σημαντικό βήμα για τη διάσωση της γης. Στην αντίπερα όχθη, όμως, οι εκπρόσωποι των περισσότερων λαών , που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα έπεφταν σε άκρα μελαγχολία και απογοήτευση βλέποντας ότι για άλλη μια φορά μια προσπάθεια να αλλάξουν οι άσχημες κλιματικές συνθήκες έπεφταν στο κενό.

Προφανώς και αναφέρομαι στη διαβόητη Σύνοδο της Κοπεγχάγης, όπου η κατά τα άλλα καταπράσινη και πανέμορφη χώρα της βόρειας Ευρώπης δέχτηκε τους ηγέτες των ηπείρων όχι ως εκπροσώπους , που αναζητούν το θαύμα της επίλυσης των κλιματικών προβλημάτων, αλλά μάλλον ως κουστουμαρισμένα ανθρωπάκια , που ένιωθες ότι πήγαν για χειμερινό δεκαπενθήμερο τουρισμό.

Οι ΗΠΑ και η Κϊνα καθώς και η Ευρώπη και άλλες αναπτυγμένες χώρες είναι αυτές που προκάλεσαν εις βάρος δισεκατομμυρίων ανθρώπων τις άθλιες κλιματικές αλλαγές, που απειλούν με ολοκληρωτική καταστροφή τον πλανήτη μας και μάλιστα με απρόσμενα πολύ ραγδαίους ρυθμούς. Η υποκρισία των πολιτικών ταγών των υπερδυνάμεων για άλλη μια φορά κυριάρχησε τόσο πολύ, που ξεπέρασε και τις φαρισαϊκές στιγμές του Κιότο.

Παράλληλα , όμως, οι καταστροφές στη γη συνεχίζονται. Οι πάγοι λιώνουν εξ αιτίας του φαινομένου του Θερμοκηπίου, ζώα αφανίζονται , παραθαλάσσιες πόλεις πλημμυρίζουν και 'χάνονται' , ο αέρας που αναπνέουμε μολύνεται ολοένα και περισσότερο , οι άστεγοι πληθαίνουν, εκατομμύρια ανθρώπων και δη παιδιών ξεψυχούν καθημερινά, η αναζήτηση νερού στις υπανάπτυκτες κυρίως χώρες γίνεται μέσα σε λασπόνερα εκτός αν υπάρχει ξηρασία και τότε δεν υπάρχει κι αυτή η πιθανότητα.

Μέσα σε λίγα χρόνια , στα μέσα περίπου του αιώνα μας , όπως μας λένε ειδικοί επιστήμονες, 500.000.000 άνθρωποι θα φύγουν απ' τον τόπο τους εξ αιτίας των εγκληματικών κλιματικών συνθηκών που θα προκληθούν κι έτσι θα δημιουργηθεί μια νέα γενιά προσφύγων, των περιβαλλοντικών!

Δε γνωρίζουν οι ταγοί κατά κύριο λόγο των ΗΠΑ και της Κίνας ότι η κατάσταση έχει τόσο πολύ εκτροχιαστεί , που θα γυρίσει μπούμεραγκ στους ίδιους και στα κοντόφθαλμα συμφέροντά τους. Αλήθεια ποιο είναι το μεγαλύτερο συμφέρον απ' την ίδια τη ζωή!!

Δε γνωρίζουν ότι ο κόσμος πλάστηκε όχι για να προσφέρεται ως εκμετάλλευση από κάποιους ισχυρούς του πλανήτη, αλλά για να διαχειρίζονται οι ίδιοι οι άνθρωποι ( ως τα τελειότερα όντα ) με τέτοιο τρόπο τα δημιουργήματα και τη φύση του Πλάστη-δημιουργού μας, που θα είναι προς όφελος της ίδιας της ζωής.

Σίγουρα δεν φαίνεται να υπάρχει στον ορίζοντα κάποιος σωτήριος πλανήτης Πανδώρα, όπου θα δεχτεί στις αγκάλες του όλους εμάς σαν άλλους AVATAR και να διαιωνισθεί έτσι το είδος μας. Αυτό που επιβάλλεται είναι η άμεση εγρήγορση όλων των φορέων των κρατών και δη των ισχυρών και με τη δέουσα προσοχή, ευαισθησία και υπευθυνότητα να ενσκήψουν στο τεράστιο πρόβλημα , που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, πριν είναι πολύ αργά.

Και με την ευκαιρία των άγιων ημερών που πλησιάζουν να ευχηθώ κι εγώ πέρα απ' τις καθιερωμένες ευχές για καλή υγεία, ειρήνη και αγάπη να φωτίσει ο θεός τους ισχυρούς της γης να κοιτάξουν λίγο πιο πέρα τη δυστυχία των πολλών και ο Αη Βασίλης να φέρει ένα διαφορετικό μα και κοινό δώρο για όλους τους ανθρώπους τη χρονιά που έρχεται, αυτό της προσμονής ενός χαρούμενου πλανήτη, πράσινου, γεμάτου ζωή και αισιοδοξία για τις επερχόμενες γενιές. ΑΜΗΝ!!!

Τα μυστικά της εικόνας της Γέννησης του Χριστού

Πολλές φορές αντί να χρειαστεί να εκφράσουμε με λόγια κάποιες καταστάσεις και γεγονότα , που συμβαίνουν στη ζωή μας προσφεύγουμε στη ρήση:

«Μια εικόνα χίλιες λέξεις»

Πάνω σ’ αυτήν τη φιλοσοφία στηρίχτηκαν και οι ορθόδοξοι κατά κύριο λόγο χριστιανοί αγιογράφοι όλων των μ. Χ αιώνων , για να αποδώσουν με τον πιο απλό τρόπο - ειδικά στα βυζαντινά χρόνια - γεγονότα, που ‘σημάδεψαν’ τη ζωή του Κυρίου μας αλλά και τον τρόπο ζωής των αγίων. Κι αυτό για να καταλαβαίνουν όλοι οι άνθρωποι ακόμη κι αυτοί , που ήταν απλοί κι όχι μορφωμένοι.
Παρακάτω επιχειρείται με τον πιο σύντομο τρόπο να δοθεί μια ερμηνεία και εξήγηση των διάφορων συμβολισμών , που σχετίζονται με το μέγα θαύμα της ‘Γέννησης του Χριστού’ και που θα την γιορτάσει σε λίγες μέρες όλη η οικουμένη.

Ο μικρός Χριστός είναι ξαπλωμένος μέσα σ’ έναν τάφο και σπαργανωμένος σαν νεκρός, για να μας δείξει ότι ήρθε στον κόσμο για να θυσιαστεί (να ‘πεθάνει’) και να μας προσφέρει τον εαυτό του.
Ένα βόδι και ένα γαϊδουράκι ζεσταίνουν το Χριστό. Συμβολίζουν τους Ιουδαίους και τους ειδωλολάτρες, που πίστεψαν στο Χριστό.
Το σπήλαιο είναι μαύρο. Συμβολίζει την αμαρτία του κόσμου και το σκοτάδι στο οποίο ήταν βυθισμένος.
Ο Ιωσήφ κάθεται παράμερα ως υπουργός του μυστηρίου.
Η παναγιά μας σκέφτεται και απορεί πώς ο Υιός του Θεού έγινε δικός της Γιος. Πώς χωρίς άντρα έγινε μητέρα. Όμως όπου θέλει ο Θεός , αλλάζουν οι νόμοι της φύσης αφού Αυτός τους θέσπισε…

Μήπως τώρα μπορούμε ο καθένας από μας να απαντήσει στα παρακάτω ερωτήματα;

Τι να ψάλλουν άραγε οι άγγελοι;
Σε ποιον μιλά ο άγγελος στα δεξιά της εικόνας; Τι να του λέει άραγε;
Τι κάνουν οι γυναίκες στο μικρό Χριστό;

Ας προσπαθήσουμε εμείς οι μεγάλοι να κάνουμε στα παιδιά μας μια ανάλογη προσέγγιση στο αληθινό πνεύμα των Χριστουγέννων και να ξεφύγουμε για λίγο απ’ τον ψεύτικο θεό της κοσμικότητας και του υλισμού. Σε μια συγκέντρωση στο τζάκι του σπιτιού ή γύρω απ’ το χριστουγεννιάτικο δέντρο μπορούμε να συζητήσουμε και να βιώσουμε τα αληθινά Χριστούγεννα, προτού ο χαρμόσυνος κτύπος της γλυκόλαλης καμπάνας ηχήσει στα αυτιά μας και ετοιμαστούμε να υποδεχτούμε τον ερχομό του Κυρίου μας!

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!

Και το όνομα αυτής ΚΑΡΛΑ!!!Μια αποξηραμένη λίμνη ...ξαναγεννιέται!!

Οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί του προγράμματος συντονίζουν τις ενέργειές τους

Στα πλαίσια του προγράμματος περιβαλλοντικής εκπαίδευσης «Κάρλα-μια λίμνη ξαναγεννιέται», που εκπονείται από το Κ.Π.Ε (Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης) Μακρινίτσας και το Μουσείο λιμναίου πολιτισμού του δήμου Καναλίων και την αρωγή του ΚΕ.ΜΕ.ΒΟ (Κέντρο Μελέτης Βοιβηίδος), οι μαθητές/ιες της Ε΄τάξης του 2ου δημ. Σχολείου Νέας Ιωνίας με τους δασκάλους τους κ. Ματζίρη Κων/νο και κα Τσελιούδη Μαρία αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν παιδαγωγική επίσκεψη στο παραπάνω μουσείο και στη λίμνη Κάρλα την 11η Νοεμβρίου 2009.

Ο σκοπός της επίσκεψης ήταν να γνωρίσουν τα παιδιά το παρελθόν και την ιστορία αυτού του τόσο σημαντικού για το θεσσαλικό κάμπο υδροβιότοπου, τους λόγους αποξήρανσης και αποστράγγισής της και την αναγκαιότητα επανασύστασής της.
Ξεκίνησαν με λεωφορείο του ΚΤΕΛ στις 8 η ώρα περίπου το πρωί μαζί με την Ε΄ τάξη του 20ού δημοτικού σχολείου Βόλου και τις δασκάλες Αγγελική Γκέσκου (διευθύντρια) και Φιλίτσα Μουρτζοπούλου, εφόσον αποφάσισαν τα δυο σχολεία από κοινού να βιώσουν τις τόσο όμορφες κι αξέχαστες στιγμές , που θα ακολουθούσαν.
Στις 9 η ώρα περίπου έφθασαν στο καλαίσθητο Μουσείο του Λιμναίου πολιτισμού του δήμου Καναλίων , όπου τους υποδέχτηκε ο υπεύθυνος και ξεναγός κ. Χανιάς Γεώργιος. Εκεί αφού τους επετράπη να βγάλουν κάποιες φωτογραφίες χρήσιμες για το πρόγραμμά τους, ο κ. Γιώργος τους ενημέρωσε για τις χρήσεις του συγκεκριμένου χώρου απ’ το παρελθόν μέχρι αυτό να γίνει μουσείο τα τελευταία χρόνια. Συγκεκριμένα αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως αίθουσα κινηματογράφου (γι’ αυτό κι η αμφιθεατρική του φυσιογνωμία), έπειτα ως εργαστήρι σπαστήρα αμυγδάλων κ.ά. Η ανάχρησή του ως αίθουσας μουσείου υπήρξε, πολύ εύστοχη επιλογή. οι καλύβες των ψαράδων

οι στολές των ψαράδων

Αφού τα παιδιά ενθουσιάστηκαν με το μουσειακό χώρο, κάθισαν στα άνετα καθίσματα και αφέθηκαν στην βιωματική παρουσίαση , ξενάγηση των μελών του Κ.Π.Ε Μακρινίτσας Παρδαλίδη Θεολόγο, Τσαβέ Πηνελόπη και Τσιμπλούλη Γεράσιμο. Τα παιδιά , αφού χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες και με ντοσιέ, χαρτί και μολύβι στο χέρι σημείωναν, ρωτούσαν και ‘εισέπρατταν’ πολλές και χρήσιμες πληροφορίες για τη ζωή και τις ασχολίες των κατοίκων των παραλίμνιων περιοχών, την έκταση και το βάθος της λίμνης σε διάφορες χρονικές περιόδους, για τη ζωή, τις βάρκες και τις καλύβες των ψαράδων κ.α. Επίσης είδαν και σχολίασαν με τους δασκάλους των ομάδων τους πολλές φωτογραφίες των γνωστών φωτογράφων Τλούπα, Λέτσιου κ.α., που απαθανάτισαν με τον φακό τους απίθανες στιγμές της λίμνης και της ζωής σ’ αυτήν σ’ όλες τις χρονικές περιόδους της ιστορίας της.

Αμέσως μετά και αφού ευχαρίστησαν τον υπεύθυνο του Μουσείου έκαναν ένα σύντομο ημίωρο διάλειμμα στην γραφική πλατεία του χωριού , όπου τα παιδιά έπαιξαν και οι δάσκαλοι-μέλη του Κ.Π.Ε πρόσφεραν σε μαθητές και δασκάλους από ένα φρέσκο κουλουράκι. Στην παρέα τους ήρθε κι ένας εξαίρετος κύριος , παλιός ψαράς της περιοχής και με το δικό του τρόπο είπε λίγα πράγματα για τη ζωή του, όπου και καταγράφησαν. Ευχάριστος επίλογος της παρουσίας του η απαγγελία ποιήματος με θέμα τη ζωή στη λίμνη.
Κατά τις 11 η ώρα περίπου ανέβηκαν στο λεωφορείο και κίνησαν για τη λίμνη, όπου τους περίμενε άλλη μια μεγάλη έκπληξη απ’ τους συντελεστές του προγράμματος. Σταμάτησαν στο δρόμο του αναχώματος , όπου απ’ τη μια πλευρά υπήρχαν λιμναία ύδατα και απ’ την άλλη έβοσκαν γελαδοπρόβατα. Οι δάσκαλοι του Κ.Π.Ε εφοδίασαν μαθητές και δασκάλους με κιάλια και τηλεσκόπια , για να παρατηρήσουν την σπανίου είδους ομορφιά του εξαιρετικού τοπίου , που απλωνόταν γύρω τους. Λευκοτσικνιάδες, σταχτοτσικνιάδες, αβοκέτες, καλαμοκανάδες, αγριόπαπιες και άλλα σπάνια είδη πουλιών απλώνονταν μπροστά τους. Η όλη εικόνα έμοιαζε με παραμύθι! Φαντάστηκαν όλοι τους τι θα γινόταν την ερχόμενη άνοιξη , όταν θα περνούσαν κοπάδια μεταναστευτικών πουλιών. Θα είναι κάτι το απερίγραπτο!! 1962: Η λίμνη κατά την αποξήρανσή της

2009: Η λίμνη ξαναγεννιέται...

Ενημερώθηκαν για το σημείο όπου θα ιδρυθεί το κωπηλατήριο για τους Μεσογειακούς αγώνες , έκαναν ασκήσεις προσανατολισμού και δόθηκε η ευκαιρία στα παιδιά με τις έξυπνες δραστηριότητες των δασκάλων του Κέντρου Περιβάλλοντος να εννοήσουν την ιστορική γραμμή-πορεία της λίμνης –προ, κατά και μετά την αποξήρανσή της.- με τη βοήθεια φωτογραφιών. Η συμμετοχή και το βίωμα στο έπακρον!
Οφείλουμε, όμως, να αναφέρουμε και δυο άσχημες και απαράδεκτες ενέργειες, που προκάλεσαν μαθητές και δασκάλους και τους έκαναν να αγανακτήσουν με τη συμπεριφορά κάποιων ανθρώπων. Συγκεκριμένα κάποιος ηλικιωμένος κυνηγός αφού με το μηχανάκι του πέρασε δυο φορές μπροστά απ’ το σχολείο, πήγε κάμποσα μέτρα πιο πέρα, άρπαξε το κυνηγητικό του όπλο, πυροβόλησε αρκετές φορές στη λίμνη κι όπως αντιληφθήκαμε είχε και θύματα κάποια πουλιά. Τα κρατούσε με μεγαλοπρέπεια και περηφάνια στα χέρια του, αδιαφορώντας που κοντά του υπήρξε σχολείο. Και η άλλη εικόνα , που σίγουρα προβλημάτισε όλους , ήταν μια πεσμένη αγελάδα που είχε ήδη αρχίσει να αποσυντίθεται μόλις λίγα μέτρα απ’ το ανάχωμα , όπου βρίσκονταν οι επισκέπτες. Η λίμνη προστατεύεται απ΄το πρόγραμμα Natura και απ' τη συνθήκη Ramsar.
Σίγουρα δάσκαλοι και μαθητές είδαν και έμαθαν πολλά απ’ αυτήν την επίσκεψη . Όμως κράτησαν την ουσία κι εύχονται οι άνθρωποι να πάψουν επιτέλους να επεμβαίνουν στη φύση εγκληματικά. Για το συμφέρον όλου του πλανήτη, μιας κι ό,τι υπάρχει στη γη μας αποτελεί κι έναν κρίκο μιας μεγάλης αλυσίδας ζωής!

Ας αφήσουμε τα παιδιά μας να μας διδάξουν πώς να τα μεγαλώσουμε

Αντικρίζοντας κατάματα την πεζή καθημερινότητα των καιρών μας και βλέποντας τις διαπροσωπικές σχέσεις γονέων και παιδιών , αναπολώ κάποιες στιγμές που έζησα με τα παιδιά μου ,όταν ήταν μικρά ,και διαπιστώνω την αναγκαιότητα του μοιράσματος του προσωπικού μας χρόνου μ’ αυτά, όσο τα ‘ χουμε κοντά μας και έχουν την ανάγκη μας.
Όταν τα πήγαινα στο πάρκο της γειτονιάς, για να ψυχαγωγηθούν με τις κούνιες και να ανεβούν στα δέντρα του πάρκου για να ζήσουν την περιπέτεια, ήμουν κι εγώ μαζί τους στο παιχνίδι και μάλιστα στην αρχή διστακτικά , σαν μεγάλος που ήμουν, μα στη συνέχεια χωρίς να το καταλάβω έπαιζα το δικό μου ρόλο στους κανόνες του παιχνιδιού , που έμπαιναν από κοινού. Ένιωθα ότι τα σημαντικότερα πλάσματα για μένα ,όπως για κάθε γονιό, χρειάζονταν το πιο πολυπόθητο αγαθό της ζωής μου, το χρόνο.
Μέχρι και σήμερα που επικοινωνώ με τους γονείς των μαθητών του σχολείου μου , μοιραζόμαστε την ανάγκη να εκφραστούμε κυρίως στην τρυφερή αυτή ηλικία (αλλά και από την πρώτη μέρα της γέννησης και μέχρι να φύγει το παιδί από κοντά μας) με τέτοιο τρόπο, που το παιδί μας να νιώθει ότι του δίνουμε αξία και το αγαπάμε πραγματικά με πράξεις και έργα κι μόνο με λόγια.
Σίγουρα όλοι μας ,ως γονείς, έχουμε καταφύγει όχι και λίγες φορές στη στείρα δικαιολογία ότι δεν έχουμε χρόνο για τα παιδιά μας λόγω δουλειάς κι άλλων υποχρεώσεων και ρίχνουμε πολλές φορές ο ένας γονιός το μπαλάκι στον άλλο να αναλάβει να ασχοληθεί μαζί τους. Και δεν εννοώ μόνο τη βοήθεια στα μαθήματα στου σχολείου αλλά στην γενικότερη επικοινωνία με αυτά. Το να εγκλωβιζόμαστε στα τετριμμένα και στην παράνοια της καθημερινότητας και να δίνουμε προτεραιότητα στα υλικά αγαθά και στην καλύτερη περίπτωση να αναβάλλουμε την ικανοποίηση των αναγκών του παιδιού μας το θεωρώ επιεικώς απαράδεκτο. Είναι πολύ μεγαλύτερες οι ψυχοπνευματικές από τις υλικές ανάγκες του παιδιού μας κι αυτό οφείλουμε να το συνειδητοποιήσουμε. Δεν είναι αγάπη το να του πάρουμε- και πολλές φορές με στέρηση στον οικογενειακό κορβανά- ένα ακριβό δώρο για να το ικανοποιήσουμε ή να του κάνουμε το χατίρι ή και να του κλείσουμε το στόμα και να το κάνουμε να ‘σωπάσει’.
Δεν είναι άγνωστες οι εικόνες των γονιών , που απολαμβάνουν το τσιγαράκι τους στο παγκάκι του πάρκου παρέα με άλλους θαμώνες δίνοντας εντολές στο παιδί τους πώς να παίξουν και με απαγορεύσεις του τύπου: «εδώ κοντά να σε βλέπω» ή «μην το κάνεις αυτό ..μην το κάνεις το άλλο» . Πιστεύουν έτσι ότι προσέχοντας και νοιαζόμενοι για τη σωματική τους δραστηριότητα εκ του μακρόθεν εκπληρούν στο ακέραιο το χρέος τους ως γονείς και μάλιστα καμαρώνουν σαν το γύφτικο σκεπάρνι λέγοντας στον περίγυρό τους: «σήμερα ασχολήθηκα με το παιδί μου, το πήγα στο πάρκο και παίξαμε…»
΄Η πάλι η απαράδεκτη εικόνα των γονιών να καθηλώνουν το παιδί τους μπροστά στην τηλεόραση ή στον ηλεκτρονικό υπολογιστή -ανεξέλεγκτα και σε χρόνο και σε θεάματα - μόνο και μόνο για να είναι ήσυχοι και νηφάλιοι και να απολαμβάνουν τις δικές τους στιγμές!!! Μας βολεύει!! Άραγε συνειδητοποιούμε γιατί φέραμε στον κόσμο τα παιδιά μας; Ή όλη αυτή η διαδικασία αποτελεί το εγωιστικό ατού του νιόπαντρου ζευγαριού να αποδείξει ότι είναι καρπεροί ως γονείς και με καμάρι να ανακοινώνουν προς τα έξω: «Εγώ έχω τόσα παιδιά ..εσύ;» Δηλαδή μήπως οι περισσότεροι φέρνουν στον κόσμο τα παιδιά για πάρτη τους και μόνο;
Η συμμετοχή στις δραστηριότητες των παιδιών μας είναι απαραίτητη στο σωστό μεγάλωμά τους. Όμως ίσως χρειάζεται να προσδιορίσουμε ότι δραστηριότητες δεν είναι μόνο οι σχολικές αλλά και μια σειρά εμπειρίες και δράσεις , που μπορούμε να επιλέξουμε και να απολαύσουμε μαζί τους.
Η δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου του παιδιού δεν χρειάζεται χρήματα και σίγουρα δε χρειάζεται όλα όσα ξοδεύουμε για να τους αγοράσουμε παιχνίδια, ώστε να ξεπλύνουμε τις τύψεις μας όταν τα αφήνουμε να παίξουν μόνα τους.
Τι μας εμποδίζει να παίρνουμε ποδήλατο για την κορούλα μας να πάρουμε και για μας; Πότε ήταν η τελευταία φορά που κουνήσαμε τα πόδια μας μια μπροστά μια πίσω , για να φτάσει η κούνια ψηλάααα..; Δεν είναι μια ευχάριστη ‘νότα’ να πάρουμε το γιο μας και να πάμε σ’ ένα μουσείο με ψυχαγωγικές και γνωστικές δραστηριότητες ή στο Πλανητάριο ή στο Βοτανικό Κήπο; Να παίξουμε μαζί του στο κοντινό αλσάκι της περιοχής, να βγούμε στη φύση και να τον αφήσουμε να μας μιλήσει; Αρκεί μια βόλτα και στους δρόμους της γειτονιάς , όπου δε συνηθίζουμε να περνάμε και σίγουρα θα νιώσουμε κάτι διαφορετικό και καινούριο. Αρκεί να είμαστε μαζί και να κλείσουμε το κινητό μας..
Είναι σίγουρο ότι κι εμείς οι ίδιοι θα περάσουμε καταπληκτικά μιας και κάνουμε κάτι διαφορετικό απ’ τα συνηθισμένα και τετριμμένα. Τα παιδιά διψούν για αλληλεπίδραση. Αρκεί εμείς με τη σειρά μας να βρούμε τα κοινά μας ‘σημεία’. Είμαι σίγουρος ότι μπορούμε. Θέλουμε;;;;

1ο ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ Ε΄ ΤΑΞΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ

ΟΝΟΜΑ: …………………………………ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: ………………

ΤΑΞΗ: Ε΄

1η ΓΡΑΠΤΗ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Ασκήσεις

1) Γράφω Σωστό (Σ) ή Λάθος (Λ) δίπλα σε κάθε πρόταση.

Ο Παύλος ζήτησε να δικαστεί στη Ρώμη, γιατί ήταν Ρωμαίος πολίτης. …….

Τους κανόνες τους τηρούμε μόνο όταν μας συμφέρει. …….

Ο Θεός μέσα από τις δυσκολίες δοκιμάζει τη δύναμη και την αντοχή μας. …….

Ο ανόητος πλούσιος είχε γίνει δούλος της περιουσίας του. …….

Ο μοναχός Αγάθωνας αδιαφόρησε για τον άστεγο και άρρωστο γέροντα. …….

Όταν ο Χριστός ξεκίνησε την πορεία του στον κόσμο αναζήτησε συνεργάτες…….

Μόλις ξεκίνησε η τρικυμία, ο Παύλος έχασε την εμπιστοσύνη του στο Θεό. ……

Οι πρώτοι χριστιανοί τελούσαν τις Αγάπες. …….

Ο μοναχός Αγάθωνας είχε προσωπικό συμφέρον για να βοηθήσει το γέροντα. ..….

Πρέπει να αδιαφορούμε για το συνάνθρωπό μας. …….

Το πρόβλημα του πλουσίου ήταν πώς θα μοίραζε δίκαια τη σοδειά του
στους φτωχούς. …….

Οι πρώτοι χριστιανοί αποταμίευαν τα χρήματά τους. …….

Ο Χριστός είπε στον Πέτρο και στον Ανδρέα ότι θα γίνουν
« ψαράδες των ανθρώπων». …….

Ο Θεός χάρισε τη ζωή στους επιβάτες για να δείξει πόσο αληθινά
ήταν τα λόγια του Παύλου. …….

Η αξία του παιχνιδιού βρίσκεται στη νίκη. …….

Ο Θεός ήρθε ξαφνικά για να πληροφορήσει τον ανόητο πλούσιο
ότι θα του έστελνε και άλλα χρήματα. …….

Ο Χριστός αδιαφόρησε για την επιμονή και την υπομονή των δυο
παραλυτικών στην Καπερναούμ και στη Βησθεσδά. …….

Ο μοναχός Αγάθωνας έκανε πράξη τη διδασκαλία της εκκλησίας
για το συνάνθρωπό μας. …….

Οι μαθητές του Χριστού ήταν αγράμματοι, φτωχοί και ταπεινοί. …….

Σε κάθε δυσκολία πρέπει να εγκαταλείπουμε τον αγώνα μας. …….

2) Τι ήταν οι Αγάπες;
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3) Τι σημαίνει η φράση : «Ο Χριστός προετοίμαζε τους μαθητές του για να γίνουν ‘ψαράδες ανθρώπων’ » ;
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4) Πρέπει να αγαπάμε τους εχθρούς μας (αν έχουμε); Ναι ή όχι και γιατί;
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΡΑΠΤΟΥ ΛΟΓΟΥ

ΠΩΣ ΕΡΓΑΖΟΜΑΣΤΕ ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΔΟΘΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ

Κατ’ αρχήν διαβάζω προσεχτικά δυο και τρεις φορές το θέμα για να το καταλάβω όσο γίνεται καλύτερα. Ύστερα, σκέφτομαι και φέρνω στο μυαλό μου, όλα όσα γνωρίζω για το θέμα. Να δούμε τι ακριβώς μας ζητάει…
Πρέπει να ξέρω ότι η έκθεση, χωρίζεται σε τρία μέρη:

τον πρόλογο, το κύριο θέμα και τον επίλογο.

Πρόλογος:
Εκείνο που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή είναι να κάνουμε μια καλή αρχή. Η αρχή της έκθεσής μας λέγεται πρόλογος. Με τον πρόλογο, προσπαθούμε να δώσουμε, σε αυτόν που θα διαβάσει την έκθεση μας, να καταλάβει για ποιο πράγμα θα του μιλήσουμε. (ο πρόλογος είναι συνήθως μία παράγραφος). Μας προκαλεί το ενδιαφέρον και την επιθυμία να διαβάσουμε ή να ακούσουμε και την υπόλοιπη έκθεση.
Στον πρόλογο μπορούμε να διαλέξουμε για να γράψουμε, μια εντυπωσιακή φράση, σχετική με το θέμα μας, ή κάποια στροφή ενός ποιήματος, ή μια παροιμία, ή ένα παράδειγμα από την ιστορία ή από την καθημερινή μας ζωή, πάντα σχετικό με το θέμα.

Το κύριο θέμα:
Μετά τον πρόλογο ερχόμαστε στο κύριο θέμα. Στο κύριο θέμα γράφουμε όλα όσα γνωρίζουμε για το θέμα μας. Γράφουμε όχι μόνο ότι βλέπουμε ή ακούμε, αλλά και εντυπώσεις και συναισθήματα. Χρησιμοποιούμε ωραίες φράσεις, όμορφες λέξεις και σχήματα λόγου. Όμως προσέχουμε να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια πράγματα και να μην φλυαρούμε.
Επίλογος:

Ο επίλογος

είναι το τελευταίο μέρος της έκθεσης μας. Είναι συνήθως μία παράγραφος. Εδώ μπορούμε να γράψουμε ένα συμπέρασμα, ένα δίδαγμα ή μια ευχή.

Γενικές οδηγίες για την έκθεση:

-Δεν ξεχνάμε να αφήνουμε παραγράφους. (Αλλάζουμε παράγραφο όταν αλλάζει το νόημα).
-Προσέχουμε να μην κάνουμε ορθογραφικά λάθη.
-Κάνουμε ωραία και καθαρά γράμματα για να φαίνεται όμορφοτο γραπτό μας. Σκέψου ότι την έκθεση σου θα τη διαβάσει κάποιος άλλος.
-Προσπαθούμε να χρησιμοποιούμε στο γραπτό μας σχήματα λόγου (καλολογικά στοιχεία) ή απλώς στολίδια για να φαίνεται αυτό πιο όμορφο. Μερικά τέτοια είναι:
.Τα κοσμητικά επίθετα (π.χ. Μπροστά στο σπίτι μας βρίσκεται ένας κήπος. Δεν είναι καλύτερα να γραφτεί: Μπροστά από το μικρό μας όμορφο σπιτάκι βρίσκεται ένας καταπράσινος και ολάνθιστος κήπος;)
. Σύνθετες λέξεις.
. Προσωποποίηση (όταν δίνουμε ζωή στα άψυχα). π.χ. Τα δέντρα γονατίζουν από τον δυνατό αέρα
. Παρομοίωση (χρησιμοποιώντας τη λέξη σαν). Είναι δυνατός σαν λιοντάρι.
-Ο διάλογος, δίνει στο γραπτό μας κίνηση, ομορφιά και ξεκουράζει τον αναγνώστη από τη μονοτονία του μονολόγου.
Προσέχουμε να βάζουμε σωστά τα σημεία της στίξης (κόμματα, τελείες, ερωτηματικά, θαυμαστικά, παύλες).

Αφού τελειώσουμε την έκθεση μας, τη διαβάζουμε και την ξαναδιαβάζουμε με μεγάλη προσοχή για να δούμε αν έχουμε κάποια ορθογραφικά ή εκφραστικά λάθη.

Η Κυρα-Γραμματική μας θυμίζει...

-τε ή -ται;;;
Δεν πρέπει να μπερδεύουμε τις καταλήξεις -τε και –ται. Έχουν κατάληξη -τε και γράφονται με ε (έψιλον) τα ρήματα που βρίσκονται στο β΄πληθυντικό πρόσωπο της ενεργητικής φωνής και έχουν υποκείμενο την προσωπική αντωνυμία εσείς, που είτε υπάρχει στην πρόταση είτε εννοείται.
π.χ. Τι θέλετε (εσείς) ;

Έχουν κατάληξη -ται και γράφονται με αι (άλφα γιώτα) τα ρήματα που βρίσκονται στο γ΄ ενικό πρόσωπο της παθητικής φωνής και έχουν υποκείμενο την προσωπική αντωνυμία αυτός, -ή, -ό, πουείτε υπάρχει στην πρόταση είτε εννοείται.
π.χ. Από το μπαλκόνι του σπιτιού μου φαίνεται το γήπεδο.


-με ή - μαι;;;
Δεν πρέπει να μπερδεύουμε τις καταλήξεις –με και –μαι. Έχουν κατάληξη –με και γράφονται με ε (έψιλον) τα ρήματα που βρίσκονται στο α΄ πληθυντικό πρόσωπο της ενεργητικής φωνής και έχουν υποκείμενο την προσωπική αντωνυμία εμείς, που είτε υπάρχει στην πρόταση είτε εννοείται.
π.χ. Είναι ώρα να πηγαίνουμε (εμείς).

Έχουν κατάληξη –μαι και γράφονται με αι (άλφα γιώτα) τα ρήματα που βρίσκονται στο α΄ ενικό πρόσωπο της παθητικής φωνής και έχουν υποκείμενο την προσωπική αντωνυμία εγώ, που είτε υπάρχει στην πρόταση είτε εννοείται.
π.χ. (Εγώ) ενδιαφέρομαι για το διαμέρισμα της διπλανής πολυκατοικίας.

Σύνθεση λέγεται η ένωση δύο (ή και τριών) διαφορετικών λέξεων ώστε να σχηματιστεί μια νέα λέξη. Η νέα αυτή λέξη που θα προκύψει λέγεται σύνθετη λέξη.
π.χ. παρά + τηρώ = παρατηρώ

Πολλές λέξεις ενώνονται μεταξύ τους με το φωνήεν ο (όμικρον) που λέγεται συνδετικό φωνήεν.
π.χ. νύχτα + λουλούδι = νυχτολούλουδο
μαχαίρι + πιρούνι = μαχαιροπίρουνο

Ψυχική ορφάνια...

Την Παρασκευή 4/9/2009 επισκέφθηκε την περιοχή του Βόλου ο ψυχίατρος , ψυχαναλυτής, διδάσκων στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και συγγραφέας κος Νίκος Σιδέρης για να μιλήσει στους δασκάλους σχετικά με το νέο του βιβλίο: «Τα παιδιά δε θέλουν ψυχολόγο. Γονείς θέλουν». Ομολογώ ότι ο τίτλος του συγκεκριμένου βιβλίου με προκάλεσε κι ενώ ήμουν έτοιμος να το αγοράσω, κάποιοι φίλοι πρόλαβαν εντελώς συμπτωματικά και μου το δώρισαν . Επιπροσθέτως είχα και την ευκαιρία να ακούσω από κοντά και το συγγραφέα του βιβλίου και να εμπεδώσω τις απόψεις του.

Διαπίστωσα για άλλη μια φορά ότι πραγματικά τόσο οι γονείς όσο και παιδιά είναι κυριολεκτικά σαν χαμένοι. Όπως μας είπε και ο εν λόγω συγγραφέας, τα παιδιά δεν έχουν τους γονείς, που θα ’πρεπε να τα κυβερνούν και να τα υποστηρίζουν στη μαθητεία της ζωής.
Αν εξαιρεθεί η περίπτωση των γονιών, που πραγματικά έχουν την ανάγκη να δουλεύουν αρκετές ώρες καθημερινά, πολλοί άλλοι το κάνουν αυτό για κούφιες προσδοκίες , όπως να αγοράσουν περισσότερα ρούχα, αυτοκίνητα, σπίτια. Με αυτόν τον τρόπο όμως θυσιάζουν άλλα πράγματα , που έχουν μεγαλύτερη αξία, όπως τη ψυχική τους υγεία μα και την ψυχική ζωή και τις ανάγκες των παιδιών τους.
Στην εισήγησή του ο κος Σιδέρης εστίασε την προσοχή του κυρίως στο ότι απ’ την πλευρά των γονιών χρειάζονται δυο απλά πράγματα: ‘Αγάπη και Κανόνες’
Είναι γεγονός ότι οι γονείς δυσκολεύονται, στο σημερινό δυτικό τρόπο ζωής, να παρέχουν στα παιδιά τους αγάπη και κανόνες . Στην αγάπη δυσκολεύονται διότι οι σημερινοί γονείς μεγάλωσαν οι ίδιοι μέσα σε μια ατμόσφαιρα καταναλωτισμού, ικανοποίησης ψεύτικων αναγκών και ναρκισσισμού.
Όσον αφορά τους κανόνες, την τελευταία 40ετία τα σπίτια έχουν καταντήσει να είναι κυριολεκτικά ακυβέρνητα. Θεωρείται πια παρωχημένη η τέχνη του να είσαι γονιός, δηλαδή η τεχνογνωσία και οι διανοητικοί –συναισθηματικοί όροι για να μπορεί ένας γονιός να βρίσκεται στη θέση του γονιού.
Έτσι παρατηρείται, όπως εύστοχα επικαλείται τον όρο κι ο συγγραφέας, το φαινόμενο της ψυχικής ορφάνιας. Δηλαδή τα παιδιά έχουν φυσικούς και υλικούς γονείς, που τους δίνουν χαρτζιλίκι και παιχνίδια , αλλά δεν μπορούν να τους παράσχουν την ψυχική, συναισθηματική και πνευματική τροφή, ώστε να μπορεί ένα παιδί να μεγαλώσει ισόρροπα.
Αποτέλεσμα αυτής της τραγικής θα έλεγα κατάστασης, όπως επισημαίνει ο ψυχίατρος, είναι να μην μπορούν να λειτουργήσουν τα παιδιά και να εμφανίζουν ελλείμματα γλώσσας, γνώσης και κουλτούρας. Μια ατεχνία ως προς την τέχνη ‘του ζην’. Ευτυχώς υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις πραγματικών γονιών , που δίνουν την ελπίδα ότι κάτι θετικό μπορεί να υπάρξει στο μέλλον.
Χρειάζεται επομένως η αναστήλωση της γονεϊκής λειτουργίας. Ο γονιός να οδηγεί το παιδί με σταθερό χέρι στο δρόμο της ζωής και να μην το αφήνει ακυβέρνητο. Τα στατιστικά που δείχνουν την μεγάλη εμπλοκή των παιδιών με τα ναρκωτικά και το κάπνισμα είναι αποτελέσματα της ψυχικής ορφάνιας των παιδιών.
Παράλληλα η υγιής αυτή σχέση θα έχει αντανάκλαση στη σωστή λειτουργία και του σχολείου.

Αυτό το καλοκαίρι...

Περνώντας ένα δροσερό κι όμορφο καλοκαίρι στα φιλήσυχα νερά της Αφήσου στο Ν. Μαγνησίας και καταλήγοντας στο ορεινό χωριό Ανάβρα για πιότερη δροσιά κι ηρεμία ήρθε η στιγμή να μαζέψουμε τα μπαγκάζια μας , μιας κι ως εκπαιδευτικοί σε λίγες μέρες , όπως και κάθε «κατεργάρης» οφείλουμε να είμαστε στη θέση μας.

Πολύ κολύμπι, διάβασμα, καλή παρέα και θεσπέσια εδέσματα (όπως αυτά των αγαπητών φίλων Έλενας και Μαρίας) ήταν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτής της όμορφης εποχής.

οι κόρες μου στα ξένοιαστα χρόνια

Ήταν ένα ευχάριστο από κάθε άποψη καλοκαίρι μιας και οι δυο μου κόρες πέτυχαν στους στόχους , που είχαν θέσει. Η μεν Άσπα ορκίστηκε δασκάλα και περιμένει να την καλέσουν σύντομα ως αναπληρώτρια ,η δε Βάσω πέρασε στη Σχολή Διατροφολογίας-Διαιτολογίας στην Κρήτη (ήταν απ’ τις πρώτες προτιμήσεις της)

η Άσπα

Με βλέπω του χρόνου να κάνω διακοπές στην Κρήτη-το όνειρό μου! Έχει ο Θεός!!

η Βάσω

και οι περήφανοι γονείς!!!

ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΡΩΤΙΚΟ ΕΝ ΑΦΗΣΩ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΡΩΤΙΚΟ ΕΝ ΑΦΗΣΩ

Καθόμασταν αντικρινά
ξένοι κι οι δυο από μέρη μακρινά
στου ‘ΦΛΟΙΣΒΟΥ’ το νέο καφενέ
απολαμβάνοντας ελληνικό καφέ

Δύο σπουργίτια έπαιζαν
σκώνοντας τις φτερούγες
τα ράμφη τους εθώπευαν
ανάμεσα στις τούγιες

Με βλέμμα διεισδυτικό και λάγνο
με κοίταξες βαθιά στα μάτια
σκηνή ρομαντική το όλο πλάνο
μου έκανες σκέρτσα κι όλο νάζια

Δεν είχα αντιληφθεί
το τι υπονοούσες
δεν είχα καν πονηρευτεί
το τι εσύ εννοούσες

Το διαρκές σου κοίταγμα
ρίγισε στο κορμί μου
συγκλόνισε το είναι μου
άγγιξε την ψυχή μου

Άφησα τις αναστολές
κι ένιωσα έντονα τις στιγμές ,
που εσύ του θείου έρωτα
τα βέλη έριχνες όχι αφανέρωτα

Πώς ήταν άλλωστε δυνατόν
τέτοια ευκαιρία γω ν’ αφήσω
τέτοιες ηδονικές στιγμές
το κάλεσμα το ερωτικό ΕΝ ΑΦΗΣΩ

ΚΑΙ Σ' ΑΝΩΤΕΡΑ!!!

Στις 13 Νοεμβρίου του 1987 γεννήθηκε στον γραφικό Βόλο ένα πανέμορφο κοριτσάκι που αιφνιδίαζε συνέχεια με την ανάπτυξή της όλους γύρω της πότε με τα τσαλίμια της και πότε με τις ατάκες της. Βαφτίστηκε παίρνοντας το όνομα της λατρευτής και αείμνηστης γιαγιάς της , Ασπασίας , που δεν είχε την τύχη να καμαρώσει την εξέλιξή της , αφού άφησε πρόωρα τον κόσμο τούτο.
Η μικρή Ασπασία λοιπόν, μια ‘ήρεμη δύναμη’ θα την έλεγα, σε όποιον τομέα ασχολήθηκε τα πήγαινε τέλεια. Ασχολήθηκε με τη ρυθμική στα πρώτα της βήματα, ακολούθησε η εκμάθηση κιθάρας και η εξάσκηση στη Φωνητική και το τραγούδι, ασχολήθηκε με αθλήματα όπως μπάσκετ και τένις, ενώ παράλληλα αρίστευε στα μαθήματα του σχολείου . Έμαθε δυο ξένες γλώσσες πολύ καλά , αγγλικά και γερμανικά , παίρνοντας πολλά πτυχία. Πήρε και πτυχία στους Η/Υ . Στις πανελλαδικές διέπρεψε και πέρασε στο Παιδαγωγικό Βόλου μέσα στην πρώτη τριάδα. Κι όλα αυτά χωρίς να στερείται τη διασκέδασή της . Όλα με δικές της επιλογές.
Κατά τη διάρκεια της φοίτησής της εργαζόταν για το 'πέρα' απ’ τους γονείς της χαρτζιλίκι τραγουδώντας σε φημισμένα και καλά κέντρα διασκέδασης της περιοχής του Βόλου , συμμετέχοντας σε προγράμματα του Πανεπιστημίου και κάνοντας παράλληλα μαθήματα σε παιδάκια του Δημοτικού, αξιοποιώντας έτσι και τη μεγάλη της αγάπη, την ενασχόληση και προσφορά ψυχής και γνώσεων σε μικρά παιδιά
Νιώθοντας γεμάτη και σε ηλικία μόλις 21 ετών και 8 μηνών ορκίζεται στη σχολή της-στις 14 Ιουλίου- και παίρνει συγκινημένη και δικαιωμένη για τον αγώνα της με άριστα το πτυχίο της , σκορπίζοντας χαρά και περηφάνια στους δικούς της.
Δε λύγισε σε καμιά στιγμή της ζωής αλλά αποφασισμένη να πετύχει στους στόχους που έθεσε συνέχιζε με πείσμα τον αγώνα της και σήμερα είναι έτοιμη να ‘πιάσει΄ αμέσως δουλειά σε οποιοδήποτε δημοτικό σχολείο την καλέσουν. Όνειρο που είχε από μικρή. Έζησε όχι μόνο το δρόμο προς τη δική της ‘Ιθάκη’ μα έφτασε και στο στόχο της. Ανήσυχο και ανεξάρτητο πνεύμα, σίγουρα θα συνεχίζει να θέτει νέους στόχους, ενώ ταυτόχρονα δεν θα λησμονεί να ικανοποιεί και την ψυχή της . Αυτό έχει δείξει ως τώρα.
Συγχαρητήρια αγαπημένη μου κορούλα γι’ αυτό που είσαι , γι’ αυτά που πράττεις στη ζωή σου , γι’ αυτά που δίνεις στους γύρω σου! Εγώ, ο περήφανος πατέρας σου, η έξοχη και στοργική μητέρα σου κι η λατρευτή σου αδερφούλα σου ευχόμαστε καλή σταδιοδρομία και καλή φώτιση στις επιλογές σου. Να είσαι γερή και τυχερή στη ζωή σου!

Το φαινόμενο του θερμοχρωμισμού και οι ωφέλειές του

Σύμφωνα με το φαινόμενο του θερμοχρωμισμού κάποιες ουσίες που υπάρχουν σε ειδικές βαφές μπορούν να αλλάξουν χρώμα ανάλογα με τη θερμοκρασία. Οι 'ουσίες' αυτές είναι οργανικές και αποτελούνται από τρία βασικά συστατικά. Το πρώτο είναι ένας κυκλικός εστέρας ,ο οποίος καθορίζει το χρώμα στην τελική κατάσταση. Το δεύτερο είναι συνήθως ένα ασθενές οξύ ,που προκαλεί την αντιστρεπτή αλλαγή και είναι υπεύθυνο για την ένταση του χρώματος. Τέλος ,χρησιμοποιείται ένας διαλύτης ,ο οποίος καθορίζει τη θερμοκρασία στην οποία θα γίνει η αλλαγή φάσης. Επιλέγοντας τον κατάλληλο διαλύτη επιλέγουμε και τη θερμοκρασία στην οποία θέλουμε να αρχίσει και η αλλαγή χρώματος.Για την Ελλάδα μια κατάλληλη θερμοκρασία είναι 25-28 βαθμοί Κελσίου.

Τα χρώματα αυτά 'χαμαιλέοντες' , που αλλάζουν απόχρωση ανάλογα με την εξωτερική θερμοκρασία , κατασκευάζονται ήδη στα εργαστήρια του τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, βελτιώνουν το εσωτερικό περιβάλλον των κτιρίων ,περιορίζουν τη χρήση κλιματιστικών μηχανημάτων και βελτιώνουν το αστικό μικροκλίμα.
Οι βαφές αυτές πρόκειται να χρησιμοποιηθούν για την επικάλυψη των εξωτερικών επιφανειών των κτιρίων . Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού γίνονται ανοιχτόχρωμες, ανακλώντας ενέργεια και μειώνοντας, κατά συνέπεια ,την επιφανειακή θερμοκρασία. Το χειμώνα, αντίθετα, σκουραίνουν και απορροφούν την ηλιακή ενέργεια, αυξάνοντας την εσωτερική θερμοκρασία, με αποτέλεσμα να απαιτούνται μικρότερα φορτία θέρμανσης.
Τα θερμοχρωμικά αυτά υλικά μπορεί , σύμφωνα με τη φυσικό Θεώνη Καρλέση,* να μειώσουν -για παράδειγμα το καλοκαίρι- τη θερμοκρασία έως 12 βαθμούς.
Φαίνεται ευοίωνο το όλο εγχείρημα. Λέτε να αποσύρουμε όλα τα κλιματιστικά κάποια στιγμή; Αφού με την εν λόγω εφεύρεση θα αξιοποιούμε τα ηλιακά κέρδη το χειμώνα και θα μειώνουμε τις θερμοκρασίες το καλοκαίρι; Ας το δούμε αισιόδοξα λοιπόν και ας περιμένουμε!

* Η κα Καρλέση είναι μέλος της Ομάδας Μελετών Κτιριακού Περιβάλλοντος του τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών

Αγιορείτικες πινελιές και 'γεύσεις'

Το κάλεσμα το ένιωσα
να φύγω οδοιπόρος,
μα πού αλλού νομίζετε
από το Άγιο Όρος

Εφτά σπουδαία φιλαράκια
ήμαστε όλοι παρέα
κι αφήσαμε τα εγκόσμια
να πάμε γι’ άλλα ωραία

Ο Θοδωρής , ο Δούκας, ο Γιάννης κι ο Στρατής
ο Βασίλης, ο Θανάσης κι ο γράφων ο Κωστής
μαζέψαμε σκέψεις και αποσκευές
και φύγαμε γι’ άλλες αγκαλιές

Αφήσαμε τον όμορφο, το Βόλο των Αργοναυτών
και τις δαντελωτές ακτές του Πηλίου όρους
και με πυξίδα την προσδοκία όλων των ταξιδιωτών
αφεθήκαμε στα πάνσεπτα ύδατα του Αγίου όρους

Στου ουρανού αρχικά την πόλη
και στον ξενώνα ‘ΑΚΡΟΓΙΑΛΙ’
εμαζευτήκαμε όλοι
το ρίξαμε στο σεργιάνι

Την άλλη ημέρα το πρωί
πήραμε την ‘Αγία Άννα’
ήπιαμε τον καφέ και με πνοή
φύγαμε για την ‘αγία μάνα’

Στης ‘Παναγιάς το Περιβόλι’
ξεκινήσαμε να πάμε
ώρα για αραξοβόλι
τώρα πια με την ψυχή μιλάμε

Στη Δάφνη και στις Καρυές
ορεχτήκαμε λίγες νοστιμιές
και εις το ‘Άξιον Εστί’
κάναμε προσευχή

Φτάνοντας στις Καρυές
και στο ιερό Πρωτάτο
πήραμε ευλογία και ευχές
μα και έλαιο μυρωδάτο

Στ’ Αγίου Ανδρέα την παλαιά τη σκήτη
μπήκαμε για διανυκτέρευση-παραμονή
είχαμε την όψη ερημίτη
και λίγο μούσι οι πιο πολλοί

Το κεράκι πάμε ν’ ανάψουμε
με διάθεση κι όψη ταπεινή
μα ’να χέρι απ’ ολούθε
μας καθοδηγεί, μας ευλογεί

Στη μονή , το Κουτλουμούσι
είχαμε όλοι ήδη μούσι
Και στα κελιά τα ταπεινά
Πέσανε τάβλα τα κορμιά

Όλα πηγαίνανε καλά και δεν ήρθε
είδηση κακιά ,καμιά από το Ραφαήλ
τουναντίον ένα ‘ευλογείτε’
από τις ευχές του γέροντος Γαβριήλ

Στη μονή του Φιλοθέου
αίσθηση υπήρχε του ωραίου.
στη μονή του Καρακάλλου
ενιφθήκαμε εις τα λουτρά απάνου

Κάτω απ’ την φιάλη
στης Φιλοθέου την καταπράσινη αυλή
εμαζεύτηκαν προσκυνητές και άλλοι
με περίσσια αγάπη και με πρόθεση αγνή

Κείθε ο αρχοντάρης με ευχή
μας προσφέρει λουκούμι και καφέ
έως έρθει η στιγμή
να μας έρθει η ξάπλα στο σελτέ

Μετά απ’ τη λιγοστή ανάπαυλα
το τάλαντο κτυπά για Εσπερινό,
μαζεύονται προσκυνητές και μοναχοί
ν’ ακούσουν του Δαβίδ τον έξοχο ψαλμό

Προ του απόδειπνου την ώρα
ήταν η ώρα φαγητού
κι έξω έπεφτε η μπόρα
μαγική εικόνα του Θεού

Τουρλού, φακές και γεμιστά
κολοκυθάκια γευστικά.
λάδι και καλό κρασί
μα και περίσσια προσευχή

Έπειτα στο κιόσκι βγήκαν
για διάλογο και περισυλλογή
μα μοιραία κάποιοι βρήκαν
τσιγαράκι να καπνίσουν κάπου κει

Εις των μονών τα όποια κάλλη,
θαυμάσαμε τα ιερά τα σκεύη
η κάθε εικόνα παναγιάς που θάλλει
μας προστατεύει, μας οδηγεί, μας γνέφει .

Τ’ Αγίου Όρους οι ανεκτίμητοι θησαυροί
κληρονομιά του Βυζαντίου πολλών αιώνων
σου ανατάσσουν, σου ‘θεώνουν’ την ψυχή
είναι κληροδοτήματα ευγενών προγόνων.

Εγειρόμενοι , στον Όρθρο, με διάθεση ταπεινή
στεκόμαστε στης κάθε μονής το Καθολικό
κι άλλες φορές η Παναγιά μας ευλογεί
σε κάποιας σκήτης να ασπαστούμε το Κυριακό

Περπατώντας με γοργό ποδοβολητό κι ανασεμό
έχοντας στην πλάτη το σχετικό μας ‘οπλισμό’
αφήνοντας στο διάβα θάμνους , πεύκα κι αρμυρίκια
μας υποδέχονται των μονών τα αρχονταρίκια

Νέα Σκήτη, Αγία Άννα
ήταν οι προσκυνητικοί προορισμοί.
Απ’ του Αγίου Παύλου τη μονή
έπεσε περπάτημα πολύ

Όταν είχαμε αγρυπνία
νιώθαμε πολλή ηρεμία
κι όσοι είχαμε ευλογία
σπεύσαμε για τη Θεία Κοινωνία

Οι μανόλιες κι οι ορχιδέες
επιβλητικές κι αρχοντικές
σου παρείχαν σκέψεις και ιδέες
ανεπανάληπτες, ταπεινές , μοναδικές

Και εις τη σκιά του Άθω
έβλεπες αχνά τη Σκιάθο
μα στου ορίζοντα τη δύση
σου ’δινε ο Θεός τη λύση

Τόσο μαγική ήταν θέα
όλα όμορφα βαλμένα ωραία
κι απ’ του ουρανού τη σκέπη
ένιωθες ασφάλεια σκέτη


Στις χαρές που μας κερνά η φύση
ατενίζουμε όλη του Θεού την κτίση,
μας συντροφεύουν τρίλιες και κελαηδημοί ,
μας αγκαλιάζουνε οι ουρανοί

Παίρνοντας το πλοίο της γραμμής,
πήραμε και το δρόμο της επιστροφής,
μα απαθανατίσαμε με τη ψηφιακή
στιγμές που αγαλλιάζουν το νου και την ψυχή

Ευχαριστούμε τη μητέρα Παναγία
που μας έδωσε την ευλογία
να ζήσουμε όλοι μας στιγμές
όμορφες, ανείπωτες, γνήσιες, μοναδικές

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!

Αγαπητές και αγαπητοί φίλες και φίλοι ,
λόγω της θερινής ραστώνης και επειδή θα λείπω το μεγαλύτερο διάστημα,θα γράφω στην ιστοσελίδα μου και θα σας 'επισκέπτομαι' περιοδικά. Εύχομαι σε όλους σας να έχετε καλό καλοκαίρι! Με υγεία , δροσιά και απόλυτη ξεγνοιασιά!

ΑΣ ΒΓΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΠ' ΤΟ ΚΑΒΟΥΚΙ ΜΑΣ

ΑΣ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΠΕΡΑ!!

25 χρόνια στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση απεκόμισα πολλά οφέλη κι εμπειρίες από την επικοινωνία με τους μικρούς μου μαθητές και σίγουρα έγινα ‘σοφότερος’ και ‘δυνατότερος’. Όμως συν τοις άλλοις φέρω μέσα μου και την απογοήτευση, γιατί δεν μπόρεσα σε ένα μεγάλο ποσοστό να προσφέρω και να δημιουργήσω όσα θα ήθελα. Πάντα γύρω μου πολιορκούμουν από τα εκάστοτε εκπαιδευτικά συστήματα, που ποτέ δεν έβρισκαν καταφύγιο ν’ απαγκιάσουν, αφού κάθε τόσο άλλαζαν ανάλογα με τις ανερχόμενες κυβερνήσεις. Αυτό που περισσότερο με κούρασε και με κουράζει είναι η συσσώρευση γνώσεων στο δημοτικό –αλλά και στις υπόλοιπες βαθμίδες της εκπ/σης –με αποτέλεσμα τα παιδιά και οι δάσκαλοι να χάνονται στην κυριολεξία μέσα σ’ αυτή τη δίνη της πίεσης και του καταναγκασμού.
Δε λέω πρέπει να βρουν δουλειά όλοι ,όσοι εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά να γίνεται προσπάθεια να εκπροσωπούνται σχεδόν όλες οι επιστήμες σ’ αυτήν την ευαίσθητη ηλικία και να γίνονται ενέργειες τέτοιου τύπου εις βάρος των παιδιών δεν το δέχομαι με τίποτα. Ας βρεθούν άλλοι τρόποι.
Το παιδί έχει την ανάγκη να μάθει αλλά και να παίξει. Όπως ένας μεσήλικας θέλει να πάει στο καφενείο , να βγει στην αγορά, να επικοινωνήσει , έτσι και το παιδί πρέπει να εκφραστεί αβίαστα μ’ αυτό που του αρέσει σ' αυτή την ευαίσθητη και κρίσιμη ηλικία, ειδεμή το δυσαναπλήρωτο κενό θα έχει επιπτώσεις στη ψυχοσωματική υγεία του και κατ’ επέκταση στην κοινωνία που ζει.
Εδώ τι γίνεται.. Πηγαίνει το παιδί το πρωί στο σχολείο με μια ασήκωτη σάκα-εφόσον πρέπει να χωρέσουν μέσα όλα τα βιβλιοτετράδια της ημέρας και μετά πολλά παιδιά που οι γονείς τους εργάζονται συνεχίζουν στο ολοήμερο σχολείο –καλός θεσμός στη θεωρία , απαράδεκτος στην πράξη.
Εκεί του 'φορτώνονται' εκτός από την απαραίτητη προετοιμασία με την ενισχυτική διδασκαλία για τα μαθήματα της επόμενης ημέρας και μαθήματα , που το παιδί τα έκανε ήδη το πρωί., όπως Αγγλικά, εικαστικά κτλ. Φεύγει από το ολοήμερο σχολείο και συνεχίζει τον αγώνα του στα ιδιωτικά φροντιστήρια- δώσ’ του πάλι Αγγλικά κι άλλες ξένες γλώσσες κ.ο.κ
Στην καλύτερη περίπτωση ο μαθητής, με το πέρασμα των χρόνων, άντε να περάσει με τα χίλια βάσανα σε κάποια σχολή και να πάρει ένα χαρτί που λέγεται «πτυχίο» κι ας το να περιμένει. Κι όλα αυτά με το απαράδεκτο θεσμό των Πανελλαδικών εξετάσεων, όπου το παιδί κρίνεται μεμιάς πολλές φορές για όλη του τη ζωή με το να δώσει εφάπαξ 6 μαθήματα.
Φτάνουμε έτσι σε ένα σημείο κόπωσης κι απαξίωσης απ’ τα περισσότερα παιδιά και μερικά απ’ αυτά ωθούνται και σε βίαιες αντιδράσεις για να ακουστεί η φωνή τους και να δικαιωθούν εφόσον μέχρι να μεγαλώσουν κανείς δεν αφουγκράστηκε τις πραγματικές του ανάγκες και το αγνόησαν.
Προσπάθησα να συμπυκνώσω τα όσα με προβληματίζουν, ως δάσκαλο , για να αντιπαραβάλλω το δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα με αυτό για παράδειγμα της Δανίας, όπου στα σχολεία της μικρής αυτής χώρας οι νέοι παίρνουν ‘άριστα’ στο να είναι νέοι.
Συγκεκριμένα το άγχος της βαθμολογίας είναι άγνωστο για τους Δανούς μαθητές. Οποιαδήποτε ιδέα για την ιεράρχηση των μαθητών είναι απαράδεκτη. Θα αντέβαινε στην ισότητα , στην οποία είναι βασισμένη η σοσιαλδημοκρατία τους. Οι καθηγητές όπως και οι γονείς προσπαθούν πάντα να βρίσκουν τα θετικά. Αυτό που μετράει για κείνους είναι να είσαι ο εαυτός σου και να αισθάνεσαι καλά.
Ανάμεσα στο Γυμνάσιο και το Λύκειο, πολλοί μαθητές κάνουν μια ‘παύση’, για να ασχοληθούν μ’ αυτά με τα οποία παθιάζονται: αθλητισμό , τέχνη , περιβάλλον. Το διάστημα αυτό σύμφωνα με λόγια των ίδιων των παιδιών μεγάλωσαν, ονειρεύτηκαν, έμαθαν να ζουν και να συμφιλιώνονται με τους άλλους, σκέφτηκαν τη ζωή.
Άλλα δύο χρόνια στο Λύκειο και θα κάνουν και πάλι μία ‘παύση’. Για ένα χρόνο , για να βγουν στο δρόμο, να δουλέψουν. Οι νεαροί Δανοί το θεωρούν «επικίνδυνο» να ριχτούν αμέσως στις σπουδές , αφού αυτή είναι η στιγμή για να αποκτήσουν εμπειρίες , να δοκιμαστούν , να ωριμάσουν έξω απ’ το πλαίσιο της οικογένειας.
Η αναχώρηση από το σπίτι των γονιών εντάσσεται σε μια πορεία προς την αυτονομία , που ξεκινάει από την ηλικία των 13-15 ετών , με αμειβόμενες μικροδουλειές(ταμία, πωλητή, εφημεριδοπώλη)και συνεχίζεται με την καταβολή , από την ηλικία των 18 ετών μιας κρατικής οικονομικής αρωγής (περίπου 300 ευρώ).
Στη χώρα αυτή των 5,4 εκατομμυρίων κατοίκων , όπου η φορολογία μπορεί να φτάσει το 80% των εισοδημάτων , οι σπουδές είναι δωρεάν και όλοι έχουν δικαίωμα σε έξι χρόνια κρατικών υποτροφιών, καθώς και δάνεια με προνομιακούς όρους, όποια κι αν είναι τα εισοδήματα των γονιών τους.. Ο συνδυασμός των δύο μπορεί να καταλήξει σε σχεδόν 1.000 € το μήνα
«Εδώ οι νέοι έχουν δικαίωμα να κάνουν λάθος στη διαδρομή τους, δικαίωμα στο δισταγμό και στην περιπλάνηση», σχολιάζει ο Γάλλος κοινωνιολόγος Ντομινίκ Μπουσέ , ο οποίος διδάσκει και ζει στη Δανία. «Μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση , να κάνει μια παύση, να ξαναρχίσει αργότερα σ’ έναν άλλο τομέα.
Κάθε διαδρομή είναι σεβαστή, η ιδέα της αποτυχίας δεν υφίσταται. Γιατί; Διότι η κυρίαρχη ιδέα , την οποία συμμερίζονται οι εργοδότες, είναι πως σημασία έχει ‘να βρεις τον εαυτό σου’ και πως ένα βιογραφικό δε συνοψίζεται σ’ ένα κατάλογο με διπλώματα, όπως γίνεται στη χώρα μας.
“ Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι κυρίως είναι η προσωπικότητα ”, λέει ο Βαχ Σόρενσεν, πρόεδρος της επιχείρησης τηλεπικοινωνιών TDC. «Τι μικροδουλειές έχεις κάνει; Τι ταξίδια; Τι εμπειρίες ηγεσίας έχεις; Εθελοντικής εργασίας; » Επιπλέον , σε μια χώρα όπου το ποσοστό ανεργίας είναι 1,6%, ο νεαρός πτυχιούχος είναι περιζήτητος.

Θέτω τις προσωπικές απόψεις και τους προβληματισμούς μου , που πηγάζουν απ’ την πολυετή εμπειρία στο χώρο της εκπαίδευσης, σε συνδυασμό με τα στοιχεία που σας παραβάλλω απ’ την εφημερίδα ‘βιβλιοχαρτοπωλικό βήμα’ για να κατανοήσουμε και να αφουγκραστούμε ο καθένας από μας τα όποια προβλήματα της παιδείας μας ,χωρίς ωστόσο να γίνουμε Δανία αλλά τουλάχιστον να λάβουν κάποιοι υπόψη τους τα θετικά άλλων ευρωπαϊκών χωρών και να πάψουν επιτέλους να παίζουν με τις παιδικές ψυχές!

Μία σύνθεση ευαισθητοποίησης

Παραθέτω μια κάρτα που έκανε η σύζυγός μου και νηπιαγωγός Ευαγγελία με τα νήπια του σχολείου ,στο οποίο διδάσκει, ευχόμενη στους μικρούς μαθητές της καλό καλοκαίρι με αγάπη για όλα τα παιδιά του κόσμου και με την ελπίδα η γη μας να μείνει 'ζωντανή'!*

*Οι μικρές παιδικές φιγούρες έγιναν με φιγουροκόφτη.
Αν μεγενθύνετε την φωτογραφία θα φανούν καλύτερα!

ΤΟ ΠΗΡΑ!!!

Την ημέρα των γενεθλίων μου 3 Ιουνίου και μετά από ...7 χρόνια τι θα μπορούσε να είναι καλύτερο δώρο απ’ αυτό που μου πρόσφεραν οι φίλες Έλενα και Μαρία, τις οποίες και επισκέπτομαι συχνά στην ιστοσελίδα : «Οι συνταγές της καρδιάς» ;

Με μεγάλη μου χαρά είδα ότι με επέλεξαν ως έναν απ’ τους πέντε blogger που παρακολουθούν, για να μου δώσουν το βραβείο τιμής και εκτίμησης , το βραβείο φαντασίας! Τις ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό !

Σύμφωνα με τους κανόνες αυτής της διαδικασίας οφείλω κάνοντας την αυτοεκτίμησή μου να καταθέσω τη γνώμη μου εκφράζοντας 5 λόγους , που είναι δυνατόν να δικαιολογούν αυτή την επιβράβευση.

Αν και είναι δύσκολο να εκφράσεις μέσα σε λίγες σειρές τους λόγους για τους οποίους αγαπάς αυτά που κάνεις, δημιουργείς και σκέφτεσαι , θα προσπαθήσω συνοπτικά να δώσω μιαν εικόνα .

Το βραβείο λέει: Γράψε 5 πράγματα που σου αρέσουν σε ό,τι καλλιτεχνικό/δημιουργικό κάνεις. Τι σε εμπνέει να φτιάχνεις χειροποίητα δώρα; Στείλε το βραβείο σε 5 blogger.

1. Αγαπώ τα παιδιά και για το λόγο αυτό ό,τι έχει σχέση με εξορμήσεις , περιπέτειες, προγράμματα με τα οποία διασκεδάζουν κι επιμορφώνονται είναι στις άμεσες προτεραιότητές μου.
2. Αγαπώ τη δουλειά μου και προσπαθώ να ανανεώνομαι μέσα απ’ τις απαιτήσεις της ‘δια βίου εκπ/σης’ με ‘όπλα’ την αδάμαστη βούληση , τη καλή συνεργασία και την εξελισσόμενη τεχνολογία.
3. Λατρεύω το καθαρό περιβάλλον και δεν διστάζω να καθαρίζω την πλατεία της γειτονιάς μου (κι όχι μόνο) μαζεύοντας από κανένα σκουπιδάκι!
4. Αγαπώ τις εικαστικές δημιουργίες κι εμπνέομαι απ’ την καθημερινότητα κι απ’ τα βιώματα των παιδιών για να τις εκφράσουμε από κοινού.
5. Μου αρέσει να γράφω από ποιήματα μέχρι και παραμύθια αλλά η παραγωγή είναι μικρή ακόμη !
6. Μου αρέσει η μαγειρική αλλά επειδή η γυναίκα μου είναι φοβερή μαγείρισσα , δεν έχω ταυτίσει ακόμη τη θεωρία με την πράξη, γιατί επαναπαύομαι! . 'Καλομελέτα κι έρχεται!'

Αλλά… ξεχάστηκα …ξεπέρασα τα όρια!!

Και τώρα ο δύσκολος ρόλος : να στείλω το βραβείο σε 5 blogger, που νομίζω ότι τους αξίζει ! Ας με συγχωρήσουν οι υπόλοιποι φίλοι bloggers μιας κι η επιλογή έγινε μεταξύ των εξίσου δημιουργικών και εμπνευσμένων ατόμων , που στο λίγο χρονικό διάστημα που ασχολούμαι με αναρτήσεις έχω γνωρίσει!

Στέλνω λοιπόν το βραβείο φαντασίας στους εξής:

1. Την Άσπα (http://aspaonline.blogspot.com/),το πραγματικό πρότυπο της καλής , ακούραστης και φιλόστοργης μητέρας , που δεν σταματάει να εμπνέεται και να μας εμπνέει με τις απόψεις και τις ιδέες της!!
2. Την εξαιρετική συναδέρφισσα Εύη (http://evikaf.blogspot.com/) , που η λογοτεχνική της φλέβα μας τέρπει και μας ξεκουράζει!!
3. Την ακαταπόνητη Σοφία (http://sofia-flowshopotenetgr.blogspot.com/) , με την ισχυρή θέληση , που ο τρόπος ζωής της μας διδάσκει όλους!!
4. Την ασύχαστη Βίκυ (http://handmadebyvicky.blogspot.com/) , που μας διασκεδάζει με τις ατέλειωτες και συναρπαστικές εικασικές δημιουργίες της!

5. Το φίλο και συνάδερφο Γεράσιμο (http://tsibloulis.blogspot.com/), που με τις οικολογικές εμπνεύσεις και δημιουργίες του μας ευαισθητοποιεί για ένα καλύτερο ‘αύριο’!

Εγώ σας στέλνω το βραβείο φαντασίας εσείς τώρα οφείλετε να το δώσετε κατ’ αντίστοιχον τρόπο σ’ άλλους 5 δημιουργικούς blogger με τους ως άνω όρους! Φιλάκια!!

στιγμές από τα ...7 μου γενέθλια με τη λατρευτή μου οικογένεια!

Και με την ευκαιρία ας μου ευχηθώ να τα κατοστήσω!!

Το αναφαίρετο δικαίωμα!

Σε λιγότερο από 10 μέρες ανοίγουν οι κάλπες και καλούνται όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες να ψηφίσουν το πολιτικό κόμμα ή πολιτικά πρόσωπα της αρεσκείας και προτίμησής τους, για να εκλεγούν εκείνοι οι υποψήφιοι ,που θα μας αντιπροσωπεύσουν στη Γηραιά ήπειρο!

Υπάρχει βέβαια και η άλλη άποψη ευρωσκεπτικιστών αλλά και πολιτών που έχουν σιχαθεί πολιτικούς και κόμματα και δηλώνουν ότι θα απόσχουν απ' την ψηφοφορία. Μάλιστα ακούω και νούμερα της αποχής της τάξεως του 40%.
Προσωπική και ταπεινή μου άποψη, σεβόμενος και την όποια άποψη του κάθε πολίτη ξεχωριστά βέβαια, είναι ο κάθε Έλληνας πολίτης να πάει και να ασκήσει το κύριο και αναφαίρετο δικαίωμά του και να μη γυρίσει την πλάτη του σε ότι από καιρό έχει απαξιωθεί. Να πάρει θέση , ακόμη κι αν χρειαστεί να καταψηφίσει με την κίνησή του αυτή και με όποιο τρόπο αυτός ξέρει τους όποιους συνδιασμούς . Δεν έχουμε και πάρα πολλά δικαιώματα σ' αυτό το πολιτικό σύστημα ,να μην παραδώσουμε κι ότι με αγώνες και κόπους και αίμα άλλοι πριν από μας έχουν αποκτήσει. Μην τους γυρίζουμε την πλάτη και τους επιτρέπουμε να μας πυροβολούν πισώπλατα. Νομίζω ότι κανείς μας δεν το θέλει αυτό.
Η θέση κι όχι η άρνηση φέρνει λύσεις. Ακόμη κι αν χρειαστεί με τις θέσεις να αρνηθούμε κάποιους. Συμμετοχή λοιπόν και άποψη. Αυτό δεν διδάσκουμε και στα παιδιά μας;

Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ!!!

Πρόσφατα πήγα σε ένα σούπερ μάρκετ για να ψωνίσω τα σχετικά για την οικογένεια και αφού τελείωσα με την παραλαβή των αναγκαίων και μη (για να είμαστε ειλικρινείς) ωνίων βγαίνοντας ακούω μία έντονη ΚΑΛΗΜΕΡΑ να δονεί στα αυτιά μου. Γυρίζω και βλέπω έναν 45άρη περίπου κύριο με πλατύ χαμόγελο και με την παλάμη του προτεταμένη μέχρι το ύψος των ματιών μου. ΄Ηταν ένας γνωστός στον κόσμο του Βόλου επαίτης, διακονιάρης, κάπως αλαφροΐσκιωτος. Ακολουθεί μεταξύ μας η εξής τηλεγραφική συνομιλία:

-Καλημέρα και σε σένα .
-ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΦΙΛΕ (με το χέρι συνεχώς προβεβλημένο)!!
- Πώς τα πάμε καλά;
-Δόξα τω θεώ, να ...εδώ στον αγώνα !!! ( το χέρι του να πλησιάζει πιότερο στο πρόσωπό μου και το δικό του πρόσωπο να είναι περισσότερο φωτισμένο!)

Αφού του έδωσα κάτι ψιλά γελώντας και ταυτόχρονα σκεπτικός αποχώρησα ...με τη σκέψη ότι τελικά ο καθένας δίνει σ' αυτήν την κοινωνία το δικό του ...αγώνα!!!

Επίσης σε τάξη του σχολείου μας:

Μία δασκάλα έκανε στη Γ΄τάξη του δημοτικού διδασκαλία για τα επαγγέλματα.
Αφού με τα παιδιά μπόρεσε και με το διάλογο να παρουσιάσει επαγγέλματα κυρίως της περιοχής κι όχι μόνο, όπως το φούρναρη , το μανάβη, τον ψαρά κ.ά ήρθε η στιγμή να εκμαιεύσει από τα απίθανα μικρά της τη λέξη ζαχαροπλάστης.
Παραθέτω τη σύντομη συγκεκριμένη συνομιλία.
-Ποιο παιδάκι θα μας πει τώρα ποιος φτιάχνει τα γλυκά και τις τούρτες;
Εντελώς ξαφνικά και χωρίς να σηκώσει χέρι ένα αγοράκι πετάγεται και λέει:
-Η μαμά μου κυρία και μάλιστα κάνει πολύ καλές σοκολατίνες!! (παρεπιπτόντως ο μικρός μαθητής δεν είχε την προσοχή του εκείνη τη στιγμή στο μάθημα , αλλά το συγκεκριμένο ερώτημα...)

Οι σκέψεις και τα σχόλια δικά σας!!

ΑΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ & ΕΛΕΝΗΣ

Να χαιρόμαστε όλους όσοι γιορτάζουν τη μεγάλη αυτή ημέρα του Αγίου Κωνσταντίνου & Ελένης.
Φυσικά και μένα.

Με λίγα λόγια τη μισή και πλέον ΕΛΛΑΔΑ!

ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ!!!