ΥΜΝΟΣ ΣΤΗ ΜΑΝΑ
Εσύ, που έσειες το λίκνο των ονείρων των παιδιών σου στα πρώτα ανασερά φτερουγίσματά τους.
Εσύ, που έλαμπες με τη χαρά και το φως του Άη Βασίλη των παιδικών μας χρόνων.
Εσύ, που πάντα έστεκες χαλύβδινη ασπίδα στις πορθητές βλέψεις αυτών που επιβουλεύονταν το κάστρο της οικογένειάς σου.
Εσύ, που στις πιο δύσκολες στιγμές του συντρόφου σου πάντα είχες τον τρόπο να του απαλύνεις τον πόνο.
Εσύ, που ποτέ σου δεν διαμαρτυρήθηκες για ό,τι σε πίκραινε κι ένωνες τους ανθρώπους με αγάπη και φιλία.
Εσύ , που σ’ όλους κάτι είχες να προσφέρεις εκτός από τον εαυτό σου με τον οποίο ήσουν πολλές φορές σκληρή και άδικη.
Εσύ , που πρόωρα άνοιξες τα κάτασπρα φτερά σου για να πετάξεις ως ένας άγγελος προς τα Ουράνια , στο κάλεσμα του Ουράνιου Πατέρα , τη μέρα που το Θείο βρέφος γεννιόταν στις ψυχές των ανθρώπων και τις φώτιζε με το ιερό του φως.
ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!
Εσύ, αγαπημένη μας τώρα καις σαν ένα ευλογημένο καντήλι , που καίγεται αδιάκοπα στην ατέλειωτη νύχτα της ζωής , γαλήνια , χρήσιμη , απλή , ευγενικιά , στοργική , και πάντοτε δίνοντας φως.
Εσένα , αγαπημένη μας ποτέ δεν θα σ΄ αφήσουμε να φύγεις από κοντά μας, είσαι πάντα μαζί μας με το γλυκό χαμόγελό σου , φως μες στη ψυχή μας.
Σ τ ο ρ γ ι κ ή μ η τ έ ρ α
Ι δ α ν ι κ ή σ ύ ζ υ γ ο ς
Σ ο φ ή γ ι α γ ι ά ! ! !
Εσύ, που έλαμπες με τη χαρά και το φως του Άη Βασίλη των παιδικών μας χρόνων.
Εσύ, που πάντα έστεκες χαλύβδινη ασπίδα στις πορθητές βλέψεις αυτών που επιβουλεύονταν το κάστρο της οικογένειάς σου.
Εσύ, που στις πιο δύσκολες στιγμές του συντρόφου σου πάντα είχες τον τρόπο να του απαλύνεις τον πόνο.
Εσύ, που ποτέ σου δεν διαμαρτυρήθηκες για ό,τι σε πίκραινε κι ένωνες τους ανθρώπους με αγάπη και φιλία.
Εσύ , που σ’ όλους κάτι είχες να προσφέρεις εκτός από τον εαυτό σου με τον οποίο ήσουν πολλές φορές σκληρή και άδικη.
Εσύ , που πρόωρα άνοιξες τα κάτασπρα φτερά σου για να πετάξεις ως ένας άγγελος προς τα Ουράνια , στο κάλεσμα του Ουράνιου Πατέρα , τη μέρα που το Θείο βρέφος γεννιόταν στις ψυχές των ανθρώπων και τις φώτιζε με το ιερό του φως.
ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!
Εσύ, αγαπημένη μας τώρα καις σαν ένα ευλογημένο καντήλι , που καίγεται αδιάκοπα στην ατέλειωτη νύχτα της ζωής , γαλήνια , χρήσιμη , απλή , ευγενικιά , στοργική , και πάντοτε δίνοντας φως.
Εσένα , αγαπημένη μας ποτέ δεν θα σ΄ αφήσουμε να φύγεις από κοντά μας, είσαι πάντα μαζί μας με το γλυκό χαμόγελό σου , φως μες στη ψυχή μας.
Σ τ ο ρ γ ι κ ή μ η τ έ ρ α
Ι δ α ν ι κ ή σ ύ ζ υ γ ο ς
Σ ο φ ή γ ι α γ ι ά ! ! !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου