'Ο ΔΙΚΟΣ' ΜΑΣ ΑΗ-ΒΑΣΙΛΗΣ

Ο «δικός μας» Αϊ-Βασίλης

Παραμονές Πρωτοχρονιάς και ,παρόλο που ο ελληνικός λαός βιώνει έντονα την οικονομική κρίση, βγαίνει σιγά -σιγά απ’ το κέλυφός του και ‘παραδίδεται’ στη χλιδή και συνάμα στην 'αχλή' της αγοράς για τα γιορτινά δώρα.
Βέβαια πολλά αγοραστικά είδη μένουν απούλητα στις βιτρίνες των καταστημάτων και περιμένουν οι καταστηματάρχες την τόνωση της αγοράς την περίοδο των εκπτώσεων. Η ζημιά όμως θα έχει ήδη γίνει.
Μέσα σ’ αυτήν όμως τη μανιοκαταθλιπτική εικόνα της αγοραστικής κίνησης ο μόνος τομέας που υποφέρει λιγότερο είναι ασφαλώς η κατανάλωση παιγνιδιών . Μπορεί οι γονείς και οι παππούδες να στερούνται άλλων πραγμάτων , όμως η αγορά παιγνιδιού για το παιδί ή το εγγόνι τους παραμένει σταθερή αξία στο μέτρο βέβαια που τους αναλογεί.
Και μιας και τα παιγνίδια αποτελούν τον ‘άρχοντα’ της καταναλωτικής προτεραιότητας των Ελλήνων για τις άγιες τούτες μέρες θα ήθελα να επισημάνω τα εξής:
Ο Αϊ-Βασίλης των παιδικών μας χρόνων τείνει να αποσυρθεί από τις ψυχές των παιδιών μας χάρη στην προσπάθεια αρκετών γονιών και επιστημόνων, που υποστηρίζουν ότι το παιδί πρέπει να μάθει την αλήθεια.
Ποια αλήθεια άραγε;
Δεν έζησε και δεν ανακηρύχτηκε άγιος ο σπουδαίος άνθρωπος και μητροπολίτης Καισάρειας της Καππαδοκίας Βασίλειος ;
Δεν υπήρξε μεγάλος ιεράρχης και οικουμενικός διδάσκαλος;
Δεν οργάνωσε κατά υποδειγματικό τρόπο τον ποιμαντικό και τον κοινωνικό τομέα αναλαμβάνοντας σπουδαία και μοναδική δράση στη φιλανθρωπία και περίθαλψη των φτωχών και ασθενών, ώστε παρέμεινε το έργο του υπόδειγμα πνευματικής προσφοράς και κοινωνικής δράσης;,
Δεν αποτελεί έναν απ’ τους μεγάλους προστάτες ‘των παιδιών και των γραμμάτων’;
Δεν αποτελεί τον άγιο όλων των παιδιών εδώ και αρκετούς αιώνες ακόμα και βαθιά στις καρδιές όλων εμάς των μεγάλων , που ξαφνικά επιδιώκουμε να γκρεμίσουμε το τόσο όμορφο έθιμο μόνο και μόνο για να πούμε την αλήθεια;
Μήπως θα έπρεπε να αποκαταστήσουμε εμείς οι ‘μεγάλοι’ την αλήθεια αντί να ψάχνουμε να γκρεμίζουμε παραδόσεις και έθιμα που εδώ και πολλά χρόνια μόνο καλό είχαν να προσφέρουν στην παιδική ηλικία;

Κι όταν μιλώ για αποκατάσταση της αλήθειας εννοώ ότι :

1. Θα πρέπει να μιλήσουμε στα παιδιά μας για τον αληθινό άγιο Βασίλειο, τον ‘Αϊ-Βασίλη’ της πίστης μας κι όχι τον ψεύτικο της Δύσης, της COCA-COLA και του εμπορίου, τον SANTA CLAUS της Ευρώπης και της Αμερικής.
2. Να μιλήσουμε με τα παιδιά μας και να τα εξηγήσουμε ότι στη μνήμη αυτού του Αϊ-βασίλη γίνονται τα όποια δώρα αυτών των ημερών μιας και ο άγιός μας στην εποχή του βοήθησε πολύ κόσμο και πολλά παιδάκια , κυρίως ορφανά, που είχαν ανάγκη.
3. Να τηρηθεί αυτό το πανέμορφο έθιμο αλλά να κάνουν δώρα οι γονείς στα παιδιά τους όχι πανάκριβα –πρόκληση ‘βαριά’ στις μέρες μας-ούτε εμπορικά χωρίς κάποιο παιδαγωγικό ή ψυχαγωγικό ή και συμβολικό ακόμη χαρακτήρα. Μ’ αυτόν τον τρόπο δεν θα υπάρξει και μέτρο σύγκρισης με τα πενιχρά δώρα των παιδιών οικονομικά ασθενέστερων οικογενειών.

Αφού ‘κρατηθεί’ το μέτρο και νιώσουμε βαθιά όλοι μας το πραγματικό νόημα των άγιων αυτών ημερών και αν πραγματικά αφήσουμε το άγιο πνεύμα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς να εισχωρήσει στις καρδιές όλων μας και βοηθήσουμε τους ανήμπορους ανθρώπους ,που στέκουν δίπλα μας και δεν μπορούν οι ίδιοι να ζήσουν τόσο μάλλον να προσφέρουν ένα απλό δωράκι στα παιδιά τους, προτείνω:

Να αφήσουμε τα παιδιά να ζήσουν το όνειρο , το διαχρονικό μύθο και τόσο γλυκό παραμύθι του Αϊ-Βασίλη με το οποίο τόσες και τόσες γενιές μεγάλωσαν και γαλουχήθηκαν κι ας ψάξουμε αλλού να βρούμε αλήθειες που κείτονται θαμμένες μέσα στην υποκρισία των μεγάλων.

Κι όσο για ένα 'δυτικής' προέλευσης σκετσάκι δε νομίζω ότι μας χαλάει, όταν μάλιστα είναι τόσο χαριτωμένο!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ και ευτυχισμένο το νέο έτος!!