Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

Η 'ΑΝΑΤΟΛΗ' ΕΝΟΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΗΓΕΤΗ

Η 'ανατολή' ενός Θρησκευτικού ηγέτη


Για να είσαι ένας πραγματικός ηγέτης σ’ ένα συγκεκριμένο χώρο αναφοράς δε φτάνει μόνο να βρίσκεσαι στην κορυφή της εξουσίας και να επηρεάζεις και να ελέγχεις ένα συγκεκριμένο σύνολο (σε πολιτικό, κοινωνικό και ιδεολογικό επίπεδο).Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός πραγματικού ηγέτη-που ασφαλώς οι σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας ανέδειξαν ανά τους αιώνες αλλά όχι πολλούς-είναι η υπευθυνότητα, η αξιοσύνη, η χαρισματικότητα , η δημοφιλία , η πνευματικότητα .
Αυτές τις αρετές συγκεντρώνει κατά τη γνώμη μου ο νέος αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ Ιερώνυμος. Κι αυτό πιστοποιείται εμπράκτως απ’ τη γενικότερη στάση του πάνω σε φλέγοντα για την εποχή ζητήματα , που πολλά απ’ αυτά θα ‘ πρεπε να είχαν αυτονόητα βρει ήδη τη λύση τους.
Για να μην χαρακτηριστεί αυτή η εκτίμησή μου βιαστική –μιας και ο εν λόγω αρχιεπίσκοπος ποιμαίνει εδώ και λίγο καιρό το ελληνορθόδοξο ποίμνιο -θα ‘αφήσω’ την κριτική στο πνεύμα και τη λογική των αναγνωστών, μετά απ’ αυτά που παραθέτω παρακάτω και είναι δηλώσεις και μερικά ήδη έργα του ιδίου του αρχιεπισκόπου σε αντίστοιχες δημοσιογραφικές ερωτήσεις :

1. Είναι έτοιμος να δεχτεί την κατάργηση του θρησκευτικού όρκου μιας και θεωρεί ο ίδιος ότι είναι απόρροια της διδασκαλίας της ίδιας της ποιμαίνουσας Εκκλησίας, σύμφωνα με την οποία το ‘ναι’ πρέπει να είναι ‘ναι’ και το ‘όχι’ , ‘όχι’. Έχει άλλωστε αποδειχθεί ως τώρα ότι οποιαδήποτε μορφή όρκου δε γίνεται φραγμός, όταν έχει ισοπεδωθεί ‘ο έσω άνθρωπος’. Κι αναφέρεται φυσικά και στους πρωτεργάτες των σκανδάλων και των οικονομικών καταχρήσεων κάθε εποχής .
2. Πιστεύει όχι σε έναν επαχθή χωρισμό εκκλησίας-κράτους εκ μέρους της πολιτείας, που θα οδηγήσει σε μια εκκλησία συμβατικών υποχρεώσεων, αλλά να τεθεί το θέμα στην κρίση του ελληνικού λαού και να αποφασίσει εκείνος ό,τι θέλει. Και σίγουρα στην περίπτωση αυτή πολιτεία και εκκλησία θα αναγνωρίσουν τους διακριτούς ρόλους τους. Η εκκλησία θα αποσκοπεί κατά κύριο λόγο στην πνευματική επιρροή στην ελληνική κοινωνία.
3. Θεωρεί το τραγικό γεγονός του θανάτου του 15χρονου Αλέξη και άλλων τέτοιων παρόμοιων γεγονότων ότι σημαδεύουν την ανθρώπινη ζωή και γίνονται πληγή στο σώμα της αγάπης, της ελευθερίας του προσώπου και της καλώς εννοούμενης δημοκρατίας. Ρίχνει παράλληλα την ευθύνη των δρώμενων αυτών στις μεγαλύτερες γενιές, που ξέχασαν τις βασικές αρχές τους και έγιναν άτομα που περιφρονούν την ιδιότητα του προσώπου. Τοιουτοτρόπως η φιλαυτία έφερε ,όπως ήταν φυσικό την περιφρόνηση του άλλου, τον αγώνα του ‘φαίνεσθαι’ κι όχι του ‘είναι’.
4. Καταδικάζει απ’ την άλλη πλευρά τις βίαιες πράξεις απ’ όπου κι αν αυτές προέρχονται. Γιατί φανερώνουν αποπροσανατολισμό, ανελευθερία και κληρονομιά ‘προπατορικών αμαρτημάτων’ ημών των μεγαλυτέρων. Η νέα γενιά έχει δίκιο και σαφώς και πρέπει να διαμαρτύρεται , όχι όμως να καταστρέφει.
5. Η άποψη της Εκκλησίας στην κρίση που διέρχεται σήμερα η ελληνική κοινωνία θα πρέπει να εστιαστεί στο να πείσει κάθε καλοπροαίρετο ότι καμιά αλλαγή δεν επιτυγχάνεται γύρω μας , αν δεν επιτευχθεί η εσωτερική αλλαγή του καθενός μας.

"ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ ΑΝΑΤΕΛΛΟΥΝ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ"


6. Με αφορμή την ‘υπόθεση Βατοπέδι’ από τη μια κρίνει ότι τραυμάτισε το κύρος των ποιμένων της Εκκλησίας απ’ την άλλη όμως σπεύδει να επισημάνει πως θα πρέπει να αποφεύγονται ισοπεδωτικές γενικεύσεις, γιατί ένα κακό γεγονός μπορεί να καλύψει δέκα άλλα αγαθά. Δεν μπορούμε για παράδειγμα να αποκεφαλίζουμε τη δημοκρατία , αλλά να ζητάμε μέτρα να αντιμετωπίσουμε την ασθένεια.
7. Καθιστά σαφές ότι η εκκλησιαστική περιουσία θα αξιοποιηθεί για την ανάπτυξη του κοινωνικού έργου της. Υποστηρίζει ότι έγιναν πολλά λάθη στο παρελθόν πάνω σ’ αυτό το θέμα και ισχυρίζεται ότι περιουσία της εκκλησίας παίρνει νόημα μόνο όταν οι πόροι απ’ την αξιοποίησή της επιστρέφουν ως διακονία στην κάλυψη των αναγκών του λαού.
8. Ήδη ο Αρχιεπίσκοπος ανακοίνωσε ότι η Ιερά Σύνοδος θα διαθέσει ποσό ύψους 8 εκατ. € για τη δημιουργία τεσσάρων ιδρυμάτων για ηλικιωμένους, παιδιά με νοητική στέρηση, άτομα με αυτισμό και για την επανένταξη απεξαρτημένων ατόμων. Ταυτόχρονα κρίνει αδήριτη την ανάγκη συνεργασίας της Εκκλησίας –Πολιτείας –πολιτικών κομμάτων –Τοπικής Αυτοδιοίκησης-ενδιαφερόμενων φορέων για την αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων παρουσιάζονται κάθε φορά.

Ένας νέος ούριος άνεμος αρχίζει να πνέει στα πράγματα της Εκκλησίας με έναν άνθρωπο δοκιμασμένο απ’ τη ζωή. Το λιγότερο που νομίζω ότι αξίζει να του προσφέρουμε είναι τις ευχές μας να προχωρήσει σ’ αυτά που πιστεύει ότι θα βοηθήσουν την κοινωνία και να τα κάνει σύντομα πράξη! Ας τον φωτίσει ο Θεός!!

1 σχόλιο:

Γεράσιμος Τσιμπλούλης είπε...

Συμφωνώ με την άποψή σου πως ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είναι μια χαρισματική προσωπικότητα. Διακρίνεται για την ορθότητα λόγων και πράξεων. Συνεχίζει να είναι ταπεινός και ουσιαστικός.